Prośba i dziękczynienie
1 Dawidowy.
Do ciebie wołam, Panie, skało moja,
Nie bądź głuchy na wołanie moje,
Abym, jeślibyś milczał,
Nie stał się podobny do tych, którzy schodzą do grobu!
2 Wysłuchaj głosu błagania mego, gdy wołam do ciebie,
Gdy podnoszę ręce ku najświętszemu miejscu świątyni twojej!
3 Nie uprowadzaj mnie z bezbożnymi i z tymi, którzy czynią nieprawość,
Którzy mówią o pokoju z bliźnimi swymi, a złość jest w sercu ich!
4 Odpłać im według czynu ich
I według złości uczynków ich,
Według dzieła rąk ich odpłać im,
Oddaj im, jak zasłużyli!
5 Bo nie zważają na sprawy Pana,
Ani na dzieła rąk jego,
Przeto zniszczy ich i nie odbuduje.
6 Błogosłaiwony niech będzie Pan,
Gdyż wysłuchał głosu błagania mojego!…
7 Pan jest mocą moją i tarczą moją.
W nim zaufało serce moje i doznałem pomocy,
Rozweseliło się serce moje
I pieśnią moją będę go sławił.
8 Pan jest mocą ludu swego
i twierdzą zbawienia pomazańca swego…
9 Zbaw lud swój i błogosław dziedzictwo swoje!
Paś ich i podtrzymuj na wieki!
Plegaria y alabanza
Salmo de David.
1 Señor, tú eres mi roca.
A ti clamo. ¡No te apartes de mí!
De lo contrario, seré como los que bajan al sepulcro.
2 Escucha mi clamor, que pide tu ayuda,
cuando levanto mis manos hacia tu santo templo.
3 No me lleves junto con los malvados,
ni con los que hacen el mal;
con los que hablan de paz con sus amigos
pero por dentro están llenos de maldad.
4 Págales conforme a sus malas acciones;
por tanta maldad que cometen, dales su merecido.
5 Hazlos caer, Señor, y no vuelvas a levantarlos,
pues no han entendido tus acciones
ni han prestado atención a tus obras.
6 Bendito seas, Señor,
pues escuchas la voz de mis ruegos.
7 Tú, Señor, eres mi escudo y mi fuerza;
en ti confía mi corazón, pues recibo tu ayuda.
Por eso mi corazón se alegra
y te alaba con sus cánticos.
8 Tú, Señor, infundes fuerzas a tu pueblo;
tu ungido halla en ti un refugio salvador.
9 ¡Salva a tu pueblo, bendice a tu herencia!
¡Guíalos y cuida de ellos ahora y siempre!