Modlitwa o ochronę, przewodnictwo i odpuszczenie
1 Dawidowy,
Do ciebie, Panie, wznoszę duszę moją.
2 Boże mój! Tobie ufam.
Obym nie zaznał wstydu!
Niech wrogowie moi nie radują się z mego powodu!
3 Zaiste, wszyscy, którzy nadzieję pokładają w tobie, nie zaznają wstydu.
Zaznają wstydu ci, co bez przyczyny nie dochowują wiary.
4 Panie, wskaż mi drogi swoje,
Ścieżek swoich naucz mnie!
5 Prowadź mnie w prawdzie swojej i nauczaj mnie.
Ty bowiem jesteś Bogiem zbawienia mego,
Ciebie tęsknie wyglądam codziennie!
6 Pamiętaj, Panie, o miłosierdziu i o łasce swojej,
Gdyż są one od wieków!
7 Grzechów młodości mojej i przestępstw moich nie pamiętaj,
Przez wzgląd na łaskę twoją pamiętaj o mnie,
Przez wzgląd na dobroć twoją, Panie.
8 Pan jest dobry i prawy,
Dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
9 Prowadzi pokornych drogą prawa
I uczy ich drogi swojej.
10 Wszystkie drogi Pana są łaską i wiernością
Dla tych, którzy strzegą przymierza i nakazów jego.
11 Przez wzgląd na imię swoje, Panie,
Odpuść grzech mój, bo jest wielki!
12 Któryż to człowiek boi się Pana?
Uczy go, jaką wybrać drogę.
13 On sam będzie przebywał w szczęściu,
A potomstwo jego odziedziczy ziemię.
14 Społeczność z Panem mają ci, którzy się go boją,
On też obwieszcza im przymierze swoje.
15 Oczy moje zawsze patrzą na Pana,
Bo On wyswobadza z sieci nogi moje.
16 Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nade mną,
Bom jest samotny i ubogi!
17 Ulżyj udręce serca mojego,
Wyzwól mnie z utrapień moich!
18 Wejrzyj na nędzę i mozół mój,
I odpuść wszystkie grzechy moje!
19 Patrz, jak liczni są nieprzyjaciele moi
I jak zawzięcie mnie nienawidzą!
20 Strzeż duszy mojej i ocal mnie,
Niech nie doznam wstydu,
Gdyż w tobie szukam schronienia!
21 Niewinność i prawość niech mnie osłania,
Gdyż w tobie miałem nadzieję!
22 Boże, wybaw Izraela
Od wszelkich niedoli jego!
David implora dirección, perdón y protección
Salmo de David.
1 A ti, Señor, elevo mi alma.
2 Eres mi Dios, y en ti confío;
¡no permitas que mis enemigos
me avergüencen y se burlen de mí!
3 No permitas que sean avergonzados
los que en ti ponen su esperanza;
más bien, que sean puestos en vergüenza
los que sin razón se rebelan contra ti.
4 Señor, dame a conocer tus caminos;
¡enséñame a seguir tus sendas!
5 Todo el día espero en ti;
¡enséñame a caminar en tu verdad,
pues tú eres mi Dios y salvador!
6 Recuerda, Señor, que en todo tiempo
me has mostrado tu amor y tu misericordia.
7 Tú, Señor, eres todo bondad.
Por tu misericordia, acuérdate de mí;
pero olvídate de que en mi juventud
pequé y fui rebelde contra ti.
8 El Señor es bueno y recto;
por eso enseña a los pecadores el camino.
9 El Señor muestra su camino a los humildes,
y los encamina en la justicia.
10 Misericordia y verdad son los caminos del Señor
para quienes cumplen fielmente su pacto.
11 Señor, muy grande es mi pecado,
pero haz honor a tu nombre, y perdóname.
12 ¿Quieres tú servir al Señor?
Él te mostrará el mejor camino.
13 Te hará disfrutar de bienestar,
y tus descendientes heredarán la tierra.
14 El Señor es amigo de quienes le temen,
y confirma su pacto con ellos.
15 Señor, siempre dirijo a ti la mirada
porque tú me libras de caer en la trampa.
16 Mírame, y ten compasión de mí,
pues me encuentro solo y oprimido.
17 Crece en mi corazón la angustia;
¡líbrame de esta congoja!
18 ¡Mira cómo sufro y me esfuerzo!
¡Perdóname todos mis pecados!
19 ¡Mira cómo aumentan mis adversarios,
y cuán grande es su odio contra mí!
20 ¡Sálvame! ¡Protégeme!
¡No me dejes quedar en vergüenza,
pues en ti he puesto mi confianza!
21 ¡Protege mi integridad y rectitud,
pues en ti he puesto mi esperanza!
22 ¡Salva, oh Dios, a Israel
de todas sus angustias!