Syjon w świetle obietnic danych Dawidowi
1 Pieśń pielgrzymek.
Pamiętaj, Panie, Dawidowi
Wszystek trud jego!
2 On przysiągł Panu,
Ślubował mocarzowi Jakuba:
3 Nie wejdę do mieszkania domu mego,
Nie wstąpię na posłanie łoża mego.
4 Nie użyczę snu oczom moim
Ani powiekom moim drzemania,
5 Póki nie znajdę miejsca dla Pana,
Mieszkania dla mocarza Jakuba.
6 Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata,
Znaleźliśmy ją na polach Jaar.
7 Wejdźmy do przybytków jego,
Padnijmy na twarz u podnóżka stóp jego.
8 Wyrusz, Panie, na miejsce odpocznienia twego,
Ty i arka twej mocy!
9 Kapłani twoi niech obloką się w sprawiedliwość,
A wierni twoi niech śpiewają radośnie!
10 Ze względu na sługę twego, Dawida,
Nie odrzucaj pomazańca twego!
11 Złożył Pan Dawidowi niezłomną przysięgę,
Której nie cofnie:
Jednego z potomków twoich
Osadzę na tronie twoim!
12 Jeżeli synowie twoi strzec będą przymierza mego
I świadectwa mego, którego ich nauczę,
Wtedy i synowie ich na zawsze
Zasiadać będą na tronie twoim.
13 Albowiem Pan wybrał Syjon
I chciał go na swoje mieszkanie.
14 Tu miejsce odpocznienia mego na wieki;
Tu zamieszkam, bo upodobałem je sobie.
15 Zasoby jego hojne pobłogosławię,
Ubogich jego nakarmię chlebem.
16 I kapłanów jego przyodzieję zbawieniem,
A jego wierni wielce radować się będą,
17 Sprawię, że tam wyrośnie Dawidowi potomek,
Zgotuję pochodnię pomazańcowi mojemu.
18 Nieprzyjaciół jego okryję wstydem,
Ale nad nim zajaśnieje korona jego.
La promesa de Dios a David
Cántico gradual.
1 Señor, acuérdate de David
y de sus muchas aflicciones;
2 acuérdate, Poderoso de Jacob,
de la promesa que te hizo, cuando dijo:
3 «No voy a refugiarme en mi casa,
ni voy a entregarme al descanso;
4 no me permitiré un momento de sueño,
ni pegaré los ojos para dormirme,
5 hasta que el Señor, el Poderoso de Jacob,
tenga un lugar digno en el cual residir.»
6 En Efrata oímos hablar del arca,
y la hallamos en los campos del bosque.
7 ¡Vamos! ¡Entremos en el santuario!
¡Arrodillémonos ante el estrado de sus pies!
8 ¡Ven, Señor, a tu lugar de reposo!
¡Ven, con tu arca poderosa!
9 ¡Que tus sacerdotes se revistan de justicia,
y que se alegre el pueblo que te es fiel!
10 Puesto que amas a tu siervo David,
no le des la espalda, que es tu elegido.
11 El Señor le hizo a David un juramento,
del cual no va a retractarse:
«A tus hijos los pondré en tu trono,
12 si ellos obedecen mi pacto.
Yo les enseñaré mis testimonios,
y también sus hijos y descendientes
te sucederán en el trono para siempre.»
13 El Señor eligió a Sión,
y decidió establecer allí su santuario.
14 «En este lugar viviré para siempre;
aquí es donde quiero establecer mi trono.
15 Multiplicaré el alimento de mi pueblo,
para que los pobres se sacien de pan.
16 Los sacerdotes se cubrirán de triunfo,
y el pueblo del Señor cantará de alegría.
17 Allí renacerá el poder de David,
y mantendré encendida la lámpara de mi elegido.
18 A sus enemigos los dejaré confundidos,
pero la corona de David mantendrá su esplendor.»