Zmartwychwstanie Jezusa
(Mat. 28,1—10Łuk. 24,1—12Jan 20,1—10)
1 A gdy minął sabat, Maria Magdalena i Maria Jakubowa, i Salome nakupiły wonności, aby pójść i namaścić go.
2 I bardzo rano, skoro wzeszło słońce, pierwszego dnia tygodnia, przyszły do gorbu.
3 I mówiły do siebie: Któż nam odwali kamień od drzwi grobu?
4 Ale gdy spojrzały, zauważyły, że kamień był odwalony, był bowiem bardzo wielki.
5 A gdy weszły do grobu, ujrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie, odzianego w białą szatę i zdumiały się bardzo.
6 On zaś rzekł do nich: Nie trwóżcie się! Jezusa szukacie Nazareńskiego, ukrzyżowanego; wstał z martwych, nie ma go tu, oto miejsce, gdzie go złożono.
7 Ale idźcie i powiedzcie uczniom jego i Piotrowi, że was poprzedza do Galilei; tam go ujrzycie, jak wam powiedział.
8 A wyszedłszy, uciekły od grobu, ogarnął je bowiem lęk, i zdumienie, i nic nikomu nie mówiły, bo się bały.
Jezus ukazuje się Marii Magdalenie i uczniom
(Mat. 28,16—20Łuk. 24,13—49Jan 20,11—23)
9 I powstawszy z martwych wczesnym rankiem, w pierwszy dzień tygodnia, ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której wypędził siedem demonów.
10 Ona poszła i oznajmiła to tym, którzy z nim przebywali, a którzy się smucili i płakali.
11 Lecz oni, gdy usłyszeli, że żyje i że się jej ukazał, nie uwierzyli.
12 A potem ukazał się w innej postaci dwom z nich, gdy szli do wsi.
13 Oni też wrócili i opowiedzieli pozostałym, ale i tym nie uwierzyli.
14 Na koniec ukazał się jedenastu uczniom, gdy siedzieli u stołu, i ganił ich niewiarę i zatwardziałość serca, że nie uwierzyli tym, którzy go widzieli zmartwychwskrzeszonego.
15 I rzekł im: Idąc na cały świat, głoście ewangelię wszystkiemu stworzeniu.
16 Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony.
17 A takie znaki będą towarzyszyły tym, którzy uwierzyli: w imieniu moim demony wyganiać będą, nowymi językami mówić będą.
18 Węże brać będą, a choćby coś trującego wypili, nie zaszkodzi im. Na chorych ręce kłaść będą, a ci wyzdrowieją.
Wniebowstąpienie Jezusa
(Łuk. 24,50—53)
19 A gdy Pan Jezus to do nich powiedział, został wzięty w górę do nieba i usiadł po prawicy Boga.
20 Oni zaś poszli i wszędzie kazali, a Pan im pomagał i potwierdzał ich słowo znakami, które mu towarzyszyły.
La resurrección
(Mt 28.1-10Lc 24.1-12Jn 20.1-10)
1 Cuando pasó el día de reposo, María Magdalena, María la madre de Jacobo, y Salomé, compraron especias aromáticas para ir a ungir el cuerpo de Jesús.
2 El primer día de la semana muy temprano, en cuanto salió el sol, fueron al sepulcro.
3 Y unas a otras se decían: «¿Quién nos quitará la piedra para entrar al sepulcro?»
4 Pero, al llegar, vieron que la piedra ya había sido removida, a pesar de que era muy grande.
5 Cuando entraron en el sepulcro, vieron que en el lado derecho estaba sentado un joven, vestido con una túnica blanca. Ellas se asustaron,
6 pero el joven les dijo: «No se asusten. Ustedes buscan a Jesús el nazareno, el que fue crucificado. No está aquí. Ha resucitado. Miren el lugar donde lo pusieron.
7 Pero vayan ahora y digan a sus discípulos, y a Pedro: “Él va delante de ustedes a Galilea.” Allí lo verán, tal y como él les dijo.»
8 Ellas se espantaron, y temblando de miedo salieron corriendo del sepulcro. Y era tanto el miedo que tenían, que no le dijeron nada a nadie.
Jesús se aparece a María Magdalena
(Jn 20.11-18)
[
9 El primer día de la semana por la mañana, después de que Jesús resucitó, se le apareció primero a María Magdalena, de quien había echado siete demonios.
10 Ella fue y se lo dijo a los que habían estado con él, los cuales estaban tristes y llorando.
11 Al oír ellos que Jesús vivía y que ella lo había visto, no lo creyeron.
Jesús se aparece a dos de sus discípulos
(Lc 24.13-35)
12 Pero después Jesús se apareció, en otra forma, a dos de ellos que iban de camino al campo.
13 Ellos fueron y se lo contaron a los otros; y ni aun a ellos les creyeron.
Jesús comisiona a los apóstoles
(Mt 28.16-20Lc 24.36-49Jn 20.19-23)
14 Finalmente se apareció a los once mismos, mientras ellos estaban sentados a la mesa, y les reprochó su incredulidad y obstinación, porque no habían creído a los que lo habían visto resucitado.
15 Y les dijo: «Vayan por todo el mundo y prediquen el evangelio a toda criatura.
16 El que crea y sea bautizado, se salvará; pero el que no crea, será condenado.
17 Y estas señales acompañarán a los que crean: En mi nombre expulsarán demonios, hablarán nuevas lenguas,
18 tomarán en sus manos serpientes, y si beben algo venenoso, no les hará daño. Además, pondrán sus manos sobre los enfermos, y estos sanarán.»
La ascensión
(Lc 24.50-53)
19 Después de que el Señor Jesús habló con ellos, fue recibido en el alto cielo y se sentó a la derecha de Dios.
20 Ellos salieron entonces y predicaron por todas partes, y el Señor los ayudaba confirmando la palabra con las señales que la acompañaban. Amén.]