Kuszenie Jezusa
(Mar. 1,12—13Łuk. 4,1—13)1 Wtedy Duch zaprowadził Jezusa na pustynię, aby go kusił diabeł.
2 A gdy pościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, wówczas łaknął.
3 I przystąpił do niego kusiciel, i rzekł mu: Jeżeli jesteś Synem Bożym, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem.
4 A On odpowiadając, rzekł: Napisano: Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
5 Wtedy wziął go diabeł do miasta świętego i postawił go na szczycie świątyni.
6 I rzekł mu: Jeżeli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, napisano bowiem: Aniołom swoim przykaże o tobie, abyś nie zranił o kamień nogi swojej.
7 Jezus mu rzekł: Napisane jest również: Nie będziesz kusił Pana, Boga Swego.
8 Znowu wziął go diabeł na bardzo wysoką górę i pokazał mu wszystkie królestwa świata oraz chwałę ich.
9 I rzekł mu: To wszystko dam ci, jeśli upadniesz i złożysz mi pokłon.
10 Wtedy rzekł mu Jezus: Idź precz, szatanie! Albowiem napisano: Panu Bogu swemu pokłon oddawać i tylko jemu służyć będziesz.
11 Wtedy opuścił go diabeł, a aniołowie przystąpili i służyli mu.
Początek nauczania w Kafarnaum
(Mar. 1,14—15Łuk. 4,14—15)12 A gdy Jezus usłyszał, że Jana uwięziono, usunął się do Galilei.
13 I opuściwszy Nazaret, przyszedł i zamieszkał w Kafarnaum, nad morzem, na pograniczu krain Zebulona i Naftalego,
14 Aby się wypełniło, co było powiedziane przez proroka Izajasza, mówiącego:
15 Ziemia Zebulona i ziemia Naftalego,
wzdłuż drogi morskiej, Zajordanie, Galilea pogan,
16 Lud, pogrążony w mroku, ujrzał światłość wielką,
i tym, którzy siedzieli w krainie i cieniu śmierci, rozbłysła jasność.
17 Odtąd począł Jezus kazać i mówić: Upamiętajcie się, przybliżyło się bowiem Królestwo Niebios.
Powołanie pierwszych uczniów
(Mar. 1,16—20Łuk. 5,1—11)18 A [Jezus] idąc wzdłuż wybrzeża Morza Galilejskiego, ujrzał dwu braci: Szymona, zwanego Piotrem, i Andrzeja, brata jego, którzy zarzucali sieć w morze, byli bowiem rybakami.
19 I rzekł do nich: Pójdźcie za mną, a zrobię was rybakami ludzi!
20 A oni natychmiast porzucili sieci i poszli za nim.
21 I odszedłszy stamtąd dalej, ujrzał innych dwu braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata jego, którzy wraz z ojcem swoim, Zebedeuszem, naprawiali w łodzi swoje sieci, i powołał ich.
22 A oni zaraz opuścili łódź oraz ojca swego i poszli za nim.
Uzdrawianie chorych w Galilei
(Łuk. 6,17—19)23 I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w ich synagogach i głosząc ewangelię o Królestwie i uzdrawiając wszelką chorobę i wszelką niemoc wśród ludu.
24 I rozeszła się wieść o nim po całej Syrii. I przynosili do niego wszystkich, którzy się źle mieli i byli nawiedzeni różnymi chorobami i cierpieniami, opętanych, epileptyków i sparaliżowanych, a On uzdrawiał ich.
25 I szły za nim liczne rzesze z Galilei i z Dziesięciogrodu, i z Jerozolimy, i z Judei, i z Zajordania.
Tentación de Jesús
(Mc 1.12-13Lc 4.1-13)1 Luego Jesús fue llevado por el Espíritu al desierto, para ser tentado por el diablo.
2 Después de haber ayunado cuarenta días y cuarenta noches, tuvo hambre.
3 El tentador se le acercó, y le dijo: «Si eres Hijo de Dios, di que estas piedras se conviertan en pan.»
4 Jesús respondió: «Escrito está: “No solo de pan vive el hombre, sino de toda palabra que sale de la boca de Dios.”»
5 Entonces el diablo lo llevó a la santa ciudad, lo puso sobre la parte más alta del templo,
6 y le dijo: «Si eres Hijo de Dios, lánzate hacia abajo; porque escrito está:
»“A sus ángeles mandará alrededor de ti”,
y también:
»“En sus manos te sostendrán,
»Para que no tropieces con piedra alguna.”»
7 Jesús le dijo: «También está escrito: “No tentarás al Señor tu Dios”.»
8 De nuevo el diablo lo llevó a un monte muy alto. Allí le mostró todos los reinos del mundo y sus riquezas,
9 y le dijo: «Todo esto te daré, si te arrodillas delante de mí y me adoras.»
10 Entonces Jesús le dijo: «Vete, Satanás, porque escrito está: “Al Señor tu Dios adorarás, y a él sólo servirás.”»
11 Entonces el diablo lo dejó, y unos ángeles vinieron y lo servían.
Jesús principia su ministerio
(Mc 1.14-20Lc 4.14-15Lc 5.1-11Lc 6.17-19)12 Cuando Jesús se enteró de que Juan estaba preso, volvió a Galilea,
13 pero se retiró de Nazaret y se estableció en Cafarnaún, ciudad marítima en la región de Zabulón y de Neftalí,
14 para que se cumpliera lo dicho por el profeta Isaías:
15 «Tierra de Zabulón y tierra de Neftalí,
Camino del mar, al otro lado del Jordán,
Galilea de los gentiles;
16 El pueblo asentado en tinieblas vio gran luz;
a los que vivían en región de sombra de muerte,
les resplandeció la luz.»
17 Desde entonces Jesús comenzó a predicar, y decía: «Arrepiéntanse, porque el reino de los cielos se ha acercado.»
18 Mientras Jesús caminaba junto al lago de Galilea, vio a dos hermanos, Simón, llamado Pedro, y Andrés, que estaban echando la red al agua, pues eran pescadores.
19 Jesús les dijo: «Síganme, y yo haré de ustedes pescadores de hombres.»
20 Ellos entonces, dejando al instante las redes, lo siguieron.
21 Un poco más adelante, Jesús vio a otros dos hermanos, Jacobo y Juan, hijos de Zebedeo, quienes estaban en la barca, junto a su padre, y remendaban sus redes. Jesús los llamó,
22 y ellos, dejando al instante la barca y a su padre, lo siguieron.
23 Jesús recorría toda Galilea. Enseñaba en las sinagogas de ellos, predicaba el evangelio del reino, y sanaba toda enfermedad y toda dolencia en el pueblo.
24 Su fama se difundió por toda Siria, así que le llevaron a todos los que tenían dolencias, a los que sufrían de diversas enfermedades y tormentos, y a los endemoniados, lunáticos y paralíticos; y él los sanó.
25 Y lo seguía mucha gente de Galilea, de Decápolis, de Jerusalén, de Judea y del otro lado del Jordán.