Zapowiedź chlubnej przyszłości
1 Słowo, które wyszło od Pana do Jeremiasza tej treści:
2 Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Spisz sobie wszystkie słowa, które mówiłem do ciebie w księdze,
3 Bo oto idą dni — mówi Pan — że odmienię los mojego ludu, Izraela i Judy — mówi Pan — i sprowadzę ich z powrotem do ziemi, którą dałem ich ojcom, aby ją posiedli.
4 A to są słowa, które wypowiedział Pan o Izraelu i o Judzie:
5 Tak mówi Pan:
Słyszeliśmy głos trwogi, strachu i niepokoju.
6 Pytajcie i patrzcie! Czy mężczyzna może rodzić?
Czemu więc widzę każdego mężczyznę
z rękami na biodrach jak u rodzącej,
a oblicze wszystkich zbladło?
7 Biada! Gdyż wielki to ów dzień,
żaden do niego niepodobny.
Jest to czas utrapienia dla Jakuba,
jednak będzie z niego wybawiony.
8 I stanie się w owym dniu — mówi Pan Zastępów:
Złamię jarzmo na jego szyi
i rozerwę jego więzy,
i już go nie ujarzmią cudzoziemcy.
9 I będą służyli Panu, swojemu Bogu,
i Dawidowi, swojemu królowi, którego im wzbudzę.
10 Dlatego nie bój się ty, mój sługo, Jakubie
— mówi Pan — i nie trwóż się, Izraelu,
gdyż oto wybawię cię z daleka,
a twoje potomstwo z ziemi ich wygnania.
I wróci Jakub, i będzie żył w spokoju
i beztrosko, i nikt go nie będzie straszył.
11 Gdyż Ja jestem z tobą — mówi Pan — aby cię wybawić.
Albowiem wygubię wszystkie narody, między którymi cię rozproszyłem,
lecz ciebie nie wygubię; będę cię karał według prawa,
lecz cię nie zostawię całkiem bez kary.
12 Gdyż tak mówi Pan: Twój cios jest dotkliwy,
twoją rana jest nieuleczalna.
13 Nie ma na twój wrzód lekarstwa,
nic nie może sprawić zabliźnienia.
14 Wszyscy twoi kochankowie zapomnieli o tobie,
nie troszczą się o ciebie,
bo uderzyłem cię, jak uderza wróg,
okrutnym smaganiem za wielką twoją winę,
za to, że liczne są twoje grzechy.
15 Czemu krzyczysz z powodu swojej rany,
że dotkliwy jest twój ból?
Za wielką twoją winę ci to uczyniłem,
za to, że liczne są twoje grzechy.
16 Dlatego wszyscy, którzy cię pożerali, będą pożarci,
a wszyscy twoi ciemięzcy pójdą do niewoli.
Ci, którzy cię grabią, będą ograbieni,
a wszystkich twoich łupieżców wydam na łup.
17 Bo spowoduję, że zabliźnią się twoje rany
i uleczę cię z twoich ciosów — mówi Pan —
chociaż nazwali cię Odrzuconą,
o którą nikt się nie troszczy.
18 Tak mówi Pan:
Oto Ja odwrócę los namiotów Jakuba
i zlituję się nad jego siedzibami,
miasto będzie odbudowane na swoim wzgórzu,
a pałac stanie na swoim miejscu.
19 I rozbrzmi z nich pieśń dziękczynna i okrzyk weselących się,
rozmnożę ich i nie będzie ich mało,
uczczę ich i nie będą już w pogardzie.
20 Jego synowie będą jak niegdyś,
a jego zgromadzenie ostoi się przede mną,
lecz wszystkich jego ciemięzców ukarzę.
21 Z niego wywodzić się będzie jego książę,
a jego władca wyjdzie spośród niego;
i pozwolę mu przystąpić i zbliżyć się do mnie,
bo któż narażałby swoje życie, by zbliżyć się do mnie? — mówi Pan.
22 I będziecie moim ludem,
a Ja będę waszym Bogiem.
23 Oto zawierucha Pana zrywa się
i huragan unosi się kłębami,
nad głową bezbożnych się kłębi.
24 Nie uśmierzy się żar gniewu Pana,
aż spełni i urzeczywistni zamysły jego serca;
w dniach ostatecznych zrozumiecie to dokładnie.
Dios anuncia el retorno de los cautivos
1 La palabra del Señor vino a Jeremías, y le dijo:
2 «Así ha dicho el Señor y Dios de Israel: “Escribe en un rollo de cuero cada una de las palabras que te he dicho.
3 Porque se acerca el día en que haré volver del exilio a mi pueblo, Israel y Judá. Los traeré a la tierra que le entregué a sus padres, y tomarán posesión de ella.”»
—Palabra del Señor.
4 El Señor habló también acerca de Israel y de Judá. Estas fueron sus palabras:
5 «Así ha dicho el Señor: “Se oye un grito de terror; un grito de miedo y no de paz.
6 Vamos a ver: ¿Desde cuándo los hombres dan a luz? ¿Cómo es que a todos ellos los veo con los brazos en jarras, como mujeres parturientas? ¿Cómo es que todos ellos tienen pálido el rostro?
7 ¡Ah, qué terrible será ese día! ¡Terrible como ningún otro! ¡Serán tiempos de angustia para los de Jacob, pero lograrán sobrevivir!”
8 »En aquel día, yo haré pedazos el yugo que pesa sobre su cuello, y reventaré sus coyundas. Ningún extranjero volverá a esclavizarlos.
—Palabra del Señor de los ejércitos.
9 »Solo servirán al Señor su Dios, a David su rey, y a quien yo haga reinar en su lugar.
10 »Así que no tengas miedo, mi querido siervo Jacob. No tengas ningún temor, Israel, porque yo te salvaré, a ti y a tu descendencia, de esa tierra lejana donde ahora estás cautivo. Tú, Jacob, volverás de allá, y vivirás tranquilo y en paz, sin que nadie te infunda terror.
—Palabra del Señor.
11 »Yo estoy contigo, para salvarte. Destruiré a todas las naciones entre las cuales te esparcí, pero a ti no te destruiré. Por supuesto, no dejaré de castigarte, pero mi castigo será lo justo.
—Palabra del Señor.
12 »Así ha dicho el Señor: “Tu fractura es incurable, y muy dolorosa tu llaga.
13 No hay quien defienda tu caso. Ningún remedio sirve para sanar tu herida.
14 Todos tus amantes te han olvidado. Ya no te buscan. Y es que yo te herí como se hiere a un enemigo. Por causa de tu mucha maldad y de tus muchos pecados te azoté como a un cruel adversario.
15 ¿Para qué gritar por causa de tu fractura? Tu dolor es incurable. Y te he tratado así por causa de tu mucha maldad y de tus muchos pecados.
16 Pero todos los que te devoran serán devorados; todos tus adversarios serán llevados al cautiverio. Los que te pisotearon serán pisoteados, y los que te saquearon serán saqueados.
17 Aunque te han llamado ‘la despreciada’, y aunque dicen: ‘Esta es Sión, de la que nadie se acuerda’, yo te devolveré la salud y sanaré tus heridas.”
—Palabra del Señor.
18 »Así ha dicho el Señor: “Fíjate bien: Yo haré que cambie la suerte de las tiendas de Jacob. Tendré misericordia de sus campamentos; la ciudad será edificada sobre su colina, y el templo será restaurado.
19 De en medio de ellos saldrán alabanzas, voces de una nación en pleno regocijo. Yo haré que, lejos de disminuir, el número de ellos se multiplique. Yo los multiplicaré, y aumentaré su número.
20 Sus hijos volverán a ser lo que antes fueron, y su congregación será confirmada ante mí. ¡Yo castigaré a todos sus opresores!
21 De entre ellos surgirá su príncipe, que será quien los gobierne. Yo le permitiré acercarse a mí, y él se acercará; pues ¿de qué otra manera podría alguien atreverse a acercarse a mí?”
—Palabra del Señor.
22 »Y ustedes serán mi pueblo, y yo seré su Dios.»
23 La tempestad del Señor se desata con furor; la tempestad que se está gestando caerá sobre la cabeza de los impíos.
24 El ardor de la ira del Señor no se calmará hasta que haya realizado los designios de su corazón. Pero esto lo entenderán ustedes cuando ya sea demasiado tarde.