Napiętnowanie powszechnej grzeszności
1 Oto ręka Pana nie jest tak krótka, aby nie mogła pomóc,
a jego ucho nie jest tak przytępione, aby nie słyszeć.
2 Lecz wasze winy są tym, co was odłączyło od waszego Boga, a wasze grzechy zasłoniły przed wami jego oblicze, tak że nie słyszy.
3 Gdyż wasze dłonie są splamione krwią, a wasze palce winą; wasze wargi mówią kłamstwo, wasz język szepce przewrotność.
4 Nikt nie pozywa przed sąd według słuszności
i nikt nie prowadzi sprawy uczciwie.
Polegają na kłamstwie i mówią puste słowa,
są brzemienni występkiem i rodzą zgubę.
5 Wylęgają jaja bazyliszka i przędą pajęczynę;
kto spożywa ich jaja, ginie, a gdy się je stłucze, wypełznie z nich gad.
6 Ich tkaniny nie nadają się na suknię,
a ich robotą nie można się przyodziać.
Ich uczynki, to uczynki złe,
a dowody gwałtu są na ich dłoniach.
7 Ich nogi biegną do złego i śpieszą się do przelewu niewinnej krwi;
ich myśli, to myśli zgubne,
spustoszenie i zniszczenie znaczą ich szlaki.
8 Drogi pokoju nie znają i nie ma prawa na ich gościńcach,
chodzą tylko krętymi ścieżkami.
Żaden z tych, którzy nimi chodzą, nie zna pokoju.
9 Dlatego dalekie jest od nas prawo
i nie dociera do nas sprawiedliwość;
wyczekujemy światłości, lecz oto jest ciemność,
wyczekujemy jasności dziennej, lecz musimy chodzić w mrokach.
10 Wymacujemy ściany jak ślepi
i chodzimy po omacku, jakbyśmy nie mieli oczu,
potykamy się w biały dzień jak o zmroku,
jak umarli w podziemnej krainie.
11 Mruczymy wszyscy jak niedźwiedzie
i bez przerwy gruchamy jak gołębie;
oczekujemy sądu, ale go nie ma,
zbawienia, lecz ono jest od nas daleko.
12 Bo wiele jest naszych występków wobec ciebie,
a nasze grzechy świadczą przeciwko nam;
świadomi jesteśmy naszych występków i znamy własne przewinienia;
13 Że jesteśmy niewierni i zapieramy się Pana,
odwracamy się od naszego Boga,
mówimy o ucisku i odstępstwie
i wypowiadamy z serca słowa kłamliwe.
14 Dlatego prawo zostało usunięte na bok,
a sprawiedliwość pozostaje daleko,
gdyż prawda potyka się na rynku,
a dla uczciwości miejsca nie ma.
15 Prawda się zapodziała, a ten, który unika złego, bywa plądrowany;
Widział to Pan i za złe to poczytał, że nie ma prawa.
16 Widział też, że nie ma nikogo,
i zdumiał się, że nikt nie występuje;
a wtedy dopomogło mu jego ramię
i wsparła go jego sprawiedliwość.
17 Przyoblókł się w sprawiedliwość jak w pancerz
i hełm zwycięstwa włożył na swoją głowę,
przyoblókł się w szatę pomsty
i odział się w płaszcz żarliwości.
18 Według uczynków odpłaci: swoim przeciwnikom zawziętością,
swoim wrogom odpłatą,
wyspom też da odpłatę.
19 I będą się bali na Zachodzie imienia Pana,
a na Wschodzie jego chwały,
gdyż przyjdzie jak ścieśniona rzeka,
na którą napiera powiew Pana.
20 Przyjdzie jako Odkupiciel dla Syjonu
i dla tych, którzy w Jakubie odwrócili się od występku — mówi Pan.
21 Co do mnie zaś, to moje przymierze z nim, jest takie, mówi Pan:
Mój duch, który spoczywa na tobie,
i moje słowo, które włożyłem w twoje usta, nie zejdą z ust twojego potomstwa ani z ust twoich wnuków — mówi Pan — odtąd aż na wieki.
Confesión del pecado de Israel
1 Bien pueden ver que la mano del Señor no está impedida para salvar, ni sus oídos se han agravado para no oír.
2 Son las iniquidades de ustedes las que han creado una división entre ustedes y su Dios. Son sus pecados los que le han llevado a volverles la espalda para no escucharlos.
3 ¡Ustedes tienen las manos manchadas de sangre! ¡Sus dedos están llenos de iniquidad! ¡Mienten con los labios y emiten maldad con la lengua!
4 No hay quien clame por la justicia, ni quien juzgue con la verdad; confían en lo que no es, y profieren mentiras; conciben maldades, y dan a luz iniquidad.
5 Incuban huevos de áspides, y tejen telarañas; el que coma de esos huevos, morirá; y el que los exprima, sacará de allí una víbora.
6 Sus telas no sirven para vestir, así que no podrán cubrirse con lo que hacen; sus obras son obras de iniquidad; lo que hacen es producto de la rapiña.
7 Sus pies corren al mal y se apresuran para derramar sangre inocente; sus pensamientos son pensamientos malvados; en sus caminos solo hay destrucción y quebrantamiento.
8 No conocen el camino de la paz, ni hay justicia en sus caminos; sus veredas son torcidas, y todo el que las siga jamás conocerá la paz.
9 Por eso la justicia se alejó de nosotros, y el derecho no nos alcanzó; esperábamos luz, y lo que tenemos son tinieblas; resplandores, y andamos en la oscuridad.
10 Palpamos la pared y andamos a tientas, como si fuéramos ciegos o no tuviéramos ojos; tropezamos a plena luz del día, como si fuera de noche; nos contamos entre los fuertes, y parecemos muertos.
11 Todos nosotros gruñimos como osos, pero nuestras quejas son gemidos de paloma; esperábamos justicia, y no la hay; ¡la salvación se ha alejado de nosotros!
12 Ciertamente, nuestras rebeliones ante ti se han multiplicado; nuestros pecados nos acusan, nuestras iniquidades nos persiguen, ¡y bien sabemos que hemos pecado!
13 Hemos ofendido al Señor, le hemos mentido, nos hemos alejado de nuestro Dios. Lanzamos calumnias, nos rebelamos, y en el corazón concebimos y hacemos crecer la mentira.
14 Mantenemos lejos de nosotros a la justicia y el derecho; la verdad es obstaculizada en la plaza, y a la equidad no se le permite llegar.
15 En ninguna parte se encuentra la verdad. El que se aparta del mal, ¡es puesto en prisión!
El Señor vio esto, y le fue muy desagradable ver que ya no había derecho.
16 Buscó a alguien, y se asombró al ver que nadie intervenía. Entonces intervino su brazo para salvar, y para establecer su justicia:
17 se revistió de justicia como con una coraza, y se cubrió la cabeza con un yelmo de victoria; por vestiduras tomó ropas de venganza, y el celo por su pueblo lo cubrió como un manto.
18 Y se dispuso a vindicarlos, a retribuir con ira a sus enemigos y darles su merecido a sus adversarios de las costas lejanas.
19 Del oriente al occidente temerán el nombre del Señor y reconocerán su poder. Ciertamente el enemigo vendrá como un río caudaloso, impulsado por el espíritu del Señor,
20 pero el Redentor vendrá a Sión, al encuentro de todos los de Jacob que se arrepientan de su maldad.
—Palabra del Señor.21 El Señor ha dicho:
«Este será el pacto que haré con ellos: Mi espíritu está sobre ti, y desde ahora y para siempre las palabras que puse en tu boca nunca se apartarán de tus labios, ni de los labios de tus hijos, ni de los labios de tus nietos.»