Sąd Pana nad Juda i Jeruzalemem
1 Bo oto Pan, Pan Zastępów, zabierze Jeruzalemowi i Judzie podporę
i laskę, wszelką pomoc w chlebie
i wszelką pomoc w wodzie,
2 Bohatera i wojownika,
sędziego i proroka,
zarówno wieszczka jak i starszego,
3 Dowódcę pięćdziesiątki i męża poważnego,
i radcę, i przemyślnego zamawiacza
i czarownika.
4 I da im chłopców na zwierzchników,
a dzieciny będą nad nimi panować.
5 Ludzie będą się wzajemnie gnębić,
każdy swego bliźniego,
chłopiec porwie się na starca,
a nikczemnik na poważanego.
6 A gdy ktoś złapie swego brata w domu swego ojca, mówiąc:
Masz płaszcz, więc bądź naszym wodzem,
a te ruiny niech znajdą się pod twoją władzą,
7 Tamten odpowie w owym dniu:
Nie chcę być lekarzem,
nie ma w moim domu ani chleba, ani płaszcza,
nie ustanawiajcie mnie wodzem ludu!
8 Bo Jeruzalem się chwieje, a Juda upada,
gdyż ich język i uczynki są przeciwko Panu,
aby urągać pełnym chwały jego oczom.
9 Zuchwałe ich oblicze świadczy przeciwko nim,
a o swoim grzechu mówią bez osłonek jak Sodomczycy,
nie ukrywają go.
Biada ich duszy, gdyż sami zgotowali sobie nieszczęście!
10 Szczęśliwy sprawiedliwy, gdyż dobrze mu się powiedzie,
bo owoc uczynków swoich będzie spożywać!
11 Biada bezbożnemu, źle mu się powiedzie,
bo mu według uczynków jego rąk odpłacą!
12 Ludu mój! Jego ciemięzcami są dzieci i kobiety nim rządzą.
Ludu mój! Twoi wodzowie to zwodziciele,
wypaczyli drogi, którymi masz chodzić.
13 Pan stanął do rozprawy,
stoi już, aby sądzić ludy.
14 Pan przychodzi na sąd
przeciwko starszym swojego ludu i jego książętom:
To wy zniszczyliście winnicę,
mienie zagrabione ubogiemu jest w waszych domach!
15 Co wam przyjdzie z tego, że depczecie mój lud,
a oblicza ubogich ciemiężycie? —
mówi Pan, Pan Zastępów.
Sąd Pana nad mieszkankami Jeruzalemu
16 Rzekł także Pan:
ponieważ córki syjońskie wynoszą się
i chodzą dumnie z wyciągniętą szyją,
i uwodzicielsko zerkają, chodząc drobnymi kroczkami
i pobrzękując łańcuszkami na swoich nogach,
17 Dlatego Pan sprawi, że wyłysieją głowy córek syjońskich
i Pan odsłoni ich czoła.
18 W owym dniu usunie Pan ozdobę: sprzączki i diademy, i półksiężyce.
19 Kolczyki, naramienniki i zasłony,
20 Zawoje i łańcuszki, i wspaniałe przepaski, flakoniki i amulety,
21 Pierścionki i kolczyki do nosów,
22 Odświętne szaty i płaszcze, okrycia i torebki,
23 Lusterka i koszulki, zawoje i zasłony.
24 I zamiast woni będzie smród,
a zamiast pasa — sznur,
zamiast loków — łysina,
a zamiast bogatej szaty — obcisły wór,
zamiast piękna — hańbiące piętno.
25 Twoi wojownicy padną od miecza,
a twoi rycerze w walce.
26 I jęk, i płacz zagoszczą w jej bramach,
ogołocona siedzieć będzie na ziemi.
Juicio de Dios contra Judá y Jerusalén
1 ¡Miren esto! Dios, el Señor de los ejércitos, va a dejar a Jerusalén y a Judá sin apoyo alguno y sin provisiones. Va a dejarlas sin pan y sin agua,
2 sin guerreros ni soldados, sin jueces ni profetas, sin adivinos ni ancianos,
3 sin capitanes ni líderes respetables, sin consejeros ni artesanos ni oradores.
4 Unos jovencitos serán sus líderes; unos chiquillos serán sus gobernantes.
5 Entre el pueblo, unos a otros se harán violencia: amigos contra amigos, jóvenes contra ancianos, marginados contra poderosos.
6 Si de la familia de su padre alguien toma a su hermano y le dice: «Tú, que estás bien vestido, serás nuestro príncipe. Hazte cargo de este montón de ruinas»,
7 aquel jurará ese día, y dirá: «No puedo aceptar ese cargo, pues en mi casa no tenemos qué comer ni qué vestir. No me hagan príncipe del pueblo.»
8 Jerusalén está en ruinas; Judá ha caído, porque con sus palabras y sus hechos han provocado al Señor; a sus ojos han ofendido su majestad.
9 La apariencia de su rostro los acusa; son como Sodoma, pues no disimulan su pecado sino que lo pregonan. ¡Ay de su alma, pues ellos mismos se perjudican!
10 Díganle al hombre justo que le irá bien, y que comerá del fruto de sus obras.
11 ¡Pero ay del malvado! Mal le irá, y conforme a sus obras se le pagará.
12 ¡Ay, pueblo mío! ¡Oprimido por los imberbes, gobernado por las mujeres! ¡Tus líderes te engañan y te hacen perder el rumbo!
13 El Señor se dispone a litigar. Ya ocupa su puesto para juzgar a los pueblos.
14 El Señor abrirá juicio contra ustedes, ancianos y príncipes de su pueblo, porque han devorado la viña y tienen en sus casas lo que les arrebataron a los pobres.
15 «¿Qué se creen ustedes, los que aplastan a mi pueblo y muelen a golpes el rostro de los pobres?»
—Palabra de Dios, el Señor de los ejércitos.Juicio contra las mujeres de Sión
16 El Señor dice:
«Por la soberbia de las hijas de Sión; por andar con el cuello erguido y con miradas provocativas; por su paso insinuante, con ritmo de danza;
17 por todo eso yo, el Señor, les raparé la cabeza a las hijas de Sión; ¡yo, el Señor, las dejaré trasquiladas!
18 »Ese día yo, el Señor, les quitaré los adornos de los tobillos, las diademas, las lunetas,
19 los collares, los pendientes, las pulseras,
20 las cofias, los atavíos en los tobillos, las peinetas, los frasquitos de perfume, los zarcillos,
21 los anillos, las argollas,
22 las ropas de gala, los mantos, los velos, las bolsas,
23 los espejos, el fino lino, las gasas y los tocados.
24 En lugar de finos aromas habrá pestilencia; cuerdas en lugar de cinturones, y cabezas rapadas en lugar de peinados ostentosos; en lugar de elegantes ropajes habrá harapiento cilicio, y marcas de hierro candente en lugar de hermosura.
25 Tus varones caerán a filo de espada, y tus valientes morirán en la guerra.
26 Luto y tristeza habrá en las puertas de la ciudad; y esta, abandonada, se sentará en el suelo.