Pieśń żałobna nad Tyrem
1 I doszło mnie słowo Pana tej treści:
2 A ty, synu człowieczy, zanuć pieśń żałobną nad Tyrem,
3 I mów do Tyru:
Ty, który mieszkasz u dojścia do morza,
handlarko ludu na wielu wyspach —
tak mówi Wszechmocny Pan:
Tyrze, ty sobie pomyślałeś:
Jestem nieskończenie pięknym Okrętem.
4 W samym sercu mórz są twoje granice,
budowniczowie twoi nadali ci kształt nieskończenie piękny.
5 Wszystkie twoje burty zbudowali z cyprysowego drzewa Seniru.
Wzięli cedr libański, aby wznieść na tobie maszt.
6 Twoje wiosła zrobili z dębowego drzewa Baszanu;
twój pokład wyłożono kością słoniową w oprawie z drzewa cyprysowego z wysp Kittyjcżyków.
7 Twój żagiel był z cennego haftowanego płótna egipskiego,
aby służył ci za sztandar;
twój dach był z fioletowej i czerwonej purpury z wysp Eliszy.
8 Mieszkańcy Sydonu i Arwadu byli twoimi żeglarzami;
mistrzowie Semeru byli twoimi sternikami.
9 Starsi Gebalu i jego mistrzowie naprawiali u ciebie twoje uszkodzenia;
wszystkie okręty morskie i ich żeglarze bywali u ciebie,
aby z tobą prowadzić handel zamienny.
10 Paras i Lud, i Put
służyli w twoim wojsku jako wojownicy;
tarczę i hełm zawieszali u ciebie,
przydawali ci blasku.
11 Synowie Arwadu w twoim wojsku stali na twoich murach wokoło
i czuwali na twoich wieżach,
zawieszali swoje tarcze na twoich murach wokoło;
oni to dopełniali twojej piękności.
12 Tarszysz prowadził z tobą handel ze względu na obfitość wszelkich twoich dostatków; płacił ci srebrem, żelazem, cyną i ołowiem za twoje towary.
13 Jawan, Tabal i Mesech handlowali z tobą: dostarczali ci niewolników i naczyń miedzianych na zamianę.
14 Z Bet-Togarmy dostarczano ci koni pociągowych, wierzchowców i mułów za twoje towary.
15 Mieszkańcy Dedanu prowadzili z tobą handel. Liczne wyspy były twoimi klientami; płaciły ci kością słoniową i drzewem hebanowym.
16 Aram prowadził z tobą handel z powodu obfitości twoich wyrobów; za twoje towary dostarczali ci drogich kamieni, czerwonej purpury, wzorzystych tkanin, bisioru, korali i rubinów.
17 Juda i ziemia izraelska prowadziły z tobą handel; za twoje towary dostarczały ci pszenicę z Minnit, słodkie pieczywo i wosk, miód, oliwę i balsam.
18 Damaszek prowadził z tobą handel z powodu obfitości twoich wyrobów, obfitości twoich dostatków; dawano ci w zamian wino z Chelbonu i wełnę z Sacharu.
19 Wedan i Jawan dostarczali ci z Uzalu na twój rynek żelazo kowane, kasję i trzcinę.
20 Dedan handlował z tobą czaprakami do jazdy konnej.
21 Arabowie i wszyscy książęta z Kedaru prowadzili z tobą handel jagniętami, baranami i kozłami; tym z tobą handlowali.
22 Kupcy Saby i Ramy handlowali z tobą; za twoje towary dawali ci najwyborniejszy ze wszystkich balsamów, wszelakie drogie kamienie i złoto.
23 Charan, Kanne i Eden, Assur i cała Media prowadziły z tobą handel.
24 Prowadzili z tobą handel strojnymi szatami, płaszczami z fioletowej purpury i wzorzystych tkanin, różnobarwnymi kobiercami, mocno skręconymi powrozami; tym oni handlowali.
25 Okręty Tarszyszu były nabywcami twoich towarow,
Wzbogaciłeś się więc i bardzo się wsławiłeś w samym sercu mórz.
26 Twoi żeglarze wyprowadzili cię na wielkie wody,
lecz wiatr wschodni rozbija cię na pełnym morzu.
27 Twoje bogactwo, twoje towary,
twoje zamienne ładunki,
twoi żeglarze i twoi sternicy,
naprawiacze twoich okrętów,
nabywcy twoich towarów i wszyscy twoi wojownicy, którzy są u ciebie,
nawet wszystek twój lud, który jest u ciebie,
wpadną w głębię morza w dniu twojego upadku.
28 Na głośny krzyk twoich sterników zadrży wybrzeże.
29 Z ich okrętów wysiadają wszyscy wioślarze;
żeglarze i wszyscy sternicy morscy wychodzą na ląd.
30 Głośno zawodzą nad tobą,
gorzko się skarżą,
posypują ziemią swoje głowy
i tarzają się w popiele.
31 Z powodu ciebie golą sobie głowy i odziewają się w wory,
płaczą z żalu nad tobą, gorzkie podnoszą narzekanie.
32 W swojej żałości zanucą nad tobą pieśń żałobną
i będą nad tobą zawodzić:
Któż kiedy tak jak Tyr
musiał zamilknąć wśród morza?
33 Gdy twoje towary wyładowano za morzami,
karmiłeś do syta liczne ludy;
obfitością swoich dostatków i swoich towarów
wzbogacałeś królów ziemi.
34 Teraz zostałeś zdruzgotany na morzach,
zginąłeś w głębinach wód;
twoje towary i cały twój lud pośród ciebie zatonął.
35 Wszyscy mieszkańcy wysp zdumiewają się nad tobą;
i wszyscy ich królowie drżą ze strachu,
na ich twarzy zmieszanie.
36 Kupcy spośród ludów gwiżdżą na ciebie,
stałeś się odstraszającym przykładem, przepadłeś na wieki.
1 La palabra del Señor vino a mí, y me dijo:
2 «Tú, hijo de hombre, dedica este lamento a Tiro,
3 la ciudad asentada a la orilla del mar, la ciudad que comercia con los pueblos de las costas. Dile que así ha dicho Dios el Señor:
»Tiro, tú te jactas de ser bella y perfecta.
4 Tus límites llegan al corazón de los mares.
Tus constructores completaron tu belleza:
5 Tomaron hayas del monte Senir
y con ellas hicieron tus artesonados;
tomaron cedros del monte Líbano
y con ellos hicieron tus mástiles;
6 tus remos, con encinas de Basán;
tus bancos, incrustados de marfil,
los hicieron con pino de las costas de Quitín.
7 Tus velas eran de fino lino egipcio,
y su bordado te servía de insignia;
tu pabellón era de telas azuladas y purpúreas,
traídas de las costas de Elisa.
8 »¡Ah, Tiro, que tuviste por remeros
a gente de Sidón y de Arvad,
y por timoneles a tus sabios!
9 Tus barcos eran calafateados
por los más hábiles obreros de Gebal;
los marinos de todas las flotas del mar
venían a ti para hacer negocios.
10 »En tus ejércitos militaban
soldados de Persia, Lud y Fut;
de ti pendían espléndidos escudos y yelmos.
11 Tu ejército y los mercenarios de Arvad
vigilaban las murallas en tu derredor,
y los gamadeos permanecían en tus torres;
sus escudos pendían de tus murallas,
lo cual resaltaba su belleza.
12 »Era tal la abundancia de tus riquezas
que de Tarsis venían a comerciar contigo,
y a cambio de tus mercaderías
te daban plata, hierro, estaño y plomo.
13 Contigo Javán, Tubal y Mesec
intercambiaban gente y objetos de bronce.
14 Los de Bet Togarmá te pagaban
con caballos, corceles de guerra y mulos.
15 Comerciaban contigo los de Dedán,
y muchas costas te compraban mercaderías
y te pagaban con marfil y ébano.
16 A cambio de tus productos Edom te daba
perlas, púrpura, vestidos bordados,
finos linos, corales y rubíes.
17 Israel y Judá hacían negocios contigo,
y a cambio te daban trigo de Minit y Panag,
lo mismo que miel, aceite y resina.
18 Eran tantos tus productos
y tan abundante tu riqueza
que Damasco hacía negocios contigo
con vino de Jelbón y lana blanca.
19 Dan y Javán venían a tus ferias,
y en tu mercado ofrecían hierro forjado,
mirra destilada y caña aromática.
20 Dedán te vendía preciosos paños
para que tapizaras tus carros.
21 Arabia y todos los príncipes de Cedar
hacían negocios contigo, y te pagaban
con corderos, carneros y machos cabríos.
22 También fueron tus clientes
los mercaderes de Sabá y de Ragama;
venían a tus ferias y te pagaban
con oro y con sus mejores perfumes,
y con toda clase de piedras preciosas.
23 Contigo negociaban Harán, Cane, Edén,
y los mercaderes de Sabá, Asiria y Quilmad.
24 Estos clientes tuyos te compraban
mantos de púrpura y telas bordadas,
y baúles con preciosos vestidos,
cordones trenzados y madera de cedro.
25 »Las naves de Tarsis parecían caravanas
que navegaban con tus mercaderías.
Fue así como llegaste a ser poderosa;
¡aumentaste el número de tus barcos!
26 Tus remeros te llevaron a grandes mares.
»Pero el viento solano te azotará en alta mar.
27 Un día te hundirás en el fondo del mar,
y contigo se hundirán tus riquezas,
tus mercaderías y todo lo que vendías,
junto con tus remeros y tus pilotos,
tus calafateadores, tus agentes de negocios,
tus guerreros y la tripulación entera.
28 Las costas temblarán cuando escuchen
los gritos angustiados de tus marineros.
29 Los remeros abandonarán sus barcos,
y junto con los pilotos se quedarán en tierra.
30 Entonces dejarán oír su voz por ti,
y gritarán amargamente;
se echarán polvo sobre la cabeza
y se revolcarán en ceniza.
31 Por ti se arrancarán los cabellos,
se pondrán vestidos de luto,
y entonarán amargos y sentidos lamentos.
32 Y en sus lamentos dirán de ti:
“Tiro, ¿quién podía compararse a ti,
tú que fuiste destruida en medio del mar?
33 Tus mercaderías salían de tus naves,
y con ellas saciabas a muchos pueblos;
con tus muchas riquezas y tu comercio
enriqueciste a los reyes de la tierra.
34 Pero naufragaste en medio del mar,
y te hundiste en las aguas profundas,
y contigo se hundieron tus comerciantes;
¡se hundieron todos tus tripulantes!
35 Asombrados quedaron al verte
todos los que habitan en las costas;
espantados, sus reyes temblaron de miedo,
y sus rostros palidecieron.
36 Los mercaderes de otros pueblos
lanzaron silbidos de burla contra ti.
Has llegado a ser motivo de espanto;
¡para siempre has dejado de existir!”»