Sąd nad okolicznymi ludami
1 Wyrocznia.
Słowo Pana:
Przyszedł do kraju Hadracha i spoczywa w Damaszku.
Gdyż do Pana należy stolica Aramu,
tak jak wszystkie plemiona Izraela.
2 Również Chamat, który z nim graniczy,
a także Tyr i Sydon,
choć są bardzo mądre.
3 Wprawdzie Tyr zbudował sobie twierdzę
i nagromadził srebra jak piasku,
a złota jak błota na ulicach,
4 Lecz oto Pan weźmie go w posiadanie
i wrzuci jego bastiony do morza,
samo zaś miasto strawi ogień.
5 Widząc to Aszkalon ulęknie się,
Gaza okropnie zadrży,
również Ekron, gdyż zawiódł się w swej nadziei.
Zniknie król z Gazy,
Aszkalon nie ostoi się,
6 W Aszdodzie osiądą mieszańcy,
wytępię pychę Filistynów.
7 Gdy potem krwawe mięso ich ofiar wyrwę z ich ust,
a ohydne ich bałwochwalcze potrawy spomiędzy ich zębów,
wtedy i on zachowany zostanie dla naszego Boga,
będzie uchodził za plemię w Judei,
a Ekron stanie się takim, jak niegdyś Jebuzejczycy.
8 I stanę obozem jako straż dla mego domu
przeciwko chodzącym tamtędy,
i nie będzie napadał na nich ciemięzca.
Teraz bowiem widziałem jego niedolę.
Przyszły król Syjonu władcą pokoju
9 Wesel się bardzo, córko syjońska!
Wykrzykuj, córko jeruzalemska!
Oto twój król przychodzi do ciebie,
sprawiedliwy on i zwycięski,
łagodny i jedzie na ośle,
na oślęciu, źrebięciu oślicy.
10 I zniszczy wozy wojenne z Efraima i rumaki z Jeruzalemu,
a łuki wojenne będą połamane.
I ogłosi pokój narodom,
a jego władza będzie od morza do morza
i od Eufratu aż po krańce ziemi.
11 Nadto za cenę krwi twojego przymierza
wypuszczę na wolność twoich więźniów
z cysterny bez wody.
12 Wróćcie do twierdzy,
wy więźniowie, którzy jeszcze macie nadzieję!
Nadto dziś ogłaszam:
W dwójnasób ci oddam.
13 Albowiem łuk mój jest napięty, o Judo,
nałożyłem nań strzałę, o Efraimie,
Pobudziłem twoich synów, Syjonie, przeciwko twoim synom i synom Jawana,
i uczynię z ciebie miecz bohaterstwa.
14 Pan ukaże się nad nimi,
jego strzała wyleci jak błyskawica.
Wszechmogący Pan zatrąbi na rogu i nadciągnie w huraganach południa.
15 Pan Zastępów będzie ich osłaniał,
zwyciężą i podepczą procarzy,
będą pić ich krew jak wino
i będą jej pełni jak czasza ofiarna,
jak narożniki ołtarza.
16 W owym dniu da im Pan, ich Bóg, zwycięstwo,
będzie pasł swój lud jak trzodę.
Doprawdy, jak klejnoty diademu będą błyszczeć nad jego krajem.
17 O, jak dobrze będzie i jak pięknie!
Zaiste, zbożu da wzrost i winu,
młodzieńcom i dziewicom.