Proroctwo dotyczące Ammonitów
1 O Ammonitach.
Tak mówi Pan:
Czy Izrael nie ma synów?
Czy nie ma dziedzica?
Dlaczego Milkom objął dziedzictwo Gada,
a jego lud osiadł w jego miastach?
2 Dlatego oto idą dni — mówi Pan —
gdy sprawię, że Rabba Amonicka usłyszy zgiełk wojenny,
stanie się kupą zgliszcz, a jej pomniejsze miasta spłoną w ogniu,
Izrael zaś będzie dziedziczył po swoich dziedzicach — mówi Pan.
3 Biadaj, Cheszbonie gdyż Ai jest zniszczone;
krzyczcie, córki Rabby, odziejcie się w wór, zawodźcie, biegajcie wokoło pokaleczone,
gdyż Milkom pójdzie do niewoli,
a jego kapłani i książęta wraz z nim.
4 Czemu chlubisz się swoimi dolinami, córko zdradliwa,
która polegałaś na swoich skarbach, mówiąc: Kto wystąpi przeciwko mnie?
5 Oto Ja sprowadzę na ciebie strach — mówi Wszechmocny, Pan Zastępów —
i ze wszystkich stron będziecie rozproszeni, każdy z osobna,
i nikt nie pozbiera uciekających.
6 Lecz potem odmienię los Ammonitów — mówi Pan.
Proroctwo dotyczące Edomitów
7 O Edomie.
Tak mówi Pan Zastępów:
Czy już nie ma mądrości w Temanie?
Czy zginęła rada roztropnych?
Czy wniwecz się obrócił ich dowcip?
8 Uciekajcie, uchodźcie, ukryjcie się dobrze,
mieszkańcy Dedanu,
gdyż klęskę sprowadzę na Ezawa,
czas jego kary!
9 Gdy winogrodnicy przyjdą do ciebie,
to nic po sobie nie pozostawią,
gdy złodzieje w nocy —
to wyrządzą szkodę, jaką tylko zechcą.
10 Gdyż Ja sam obnażę Ezawa,
odsłonię jego kryjówki,
tak że nie zdoła się ukryć;
potomstwo jego będzie wytępione
wraz z jego braćmi i sąsiadami
i nie będzie go.
11 Zostaw swoje sieroty, Ja je będę utrzymywał,
a twoje wdowy mnie niech zaufają!
12 Gdyż tak mówi Pan: Oto ci, którzy nie byli skazani na to, by pić z tego kielicha, muszą pić, a ty chcesz ujść bezkarnie? Nie ujdziesz bezkarnie, lecz musisz pić.
13 Gdyż przysiągłem na siebie samego — mówi Pan — że Bosra stanie się odstraszającym przykładem, hańbą, pustkowiem i przekleństwem, a wszystkie jej miasta ruiną po wszystkie czasy.
14 Słyszałem wieść od Pana,
że wysłany jest posłaniec między narody:
Zgromadźcie się i wyruszcie przeciwko niemu,
i stańcie do boju!
15 Bo oto uczynię cię najmniejszym wśród narodów,
wzgardzonym między ludźmi.
16 Strach przed tobą i zuchwałość twojego serca omamiły ciebie,
który mieszkasz w rozpadlinach skalnych,
zajmujesz szczyty pagórków.
Choćbyś założył swoje gniazdo wysoko jak orzeł,
jednak i stamtąd cię strącę — mówi Pan.
17 Edom będzie budził grozę; ktokolwiek będzie przechodził koło niego, będzie przejęty grozą i będzie świstał nad wszystkimi jego ciosami.
18 Jak Sodoma i Gomora, i sąsiednie ich miasta zostały doszczętnie zburzone — mówi Pan — tak nikt tam nie zamieszka i żaden człowiek się tam nie zatrzyma.
19 Oto jak lew wypadnie z gęstwiny Jordanu na soczystą niwę,
tak Ja w okamgnieniu wypłoszę ich stamtąd
i ustanowię nad nimi mojego wybrańca.
Bo któż jest mnie równy?
I któż mnie wyzwie,
i któryż to pasterz może się ostać przed moim obliczem?
20 Dlatego słuchajcie postanowienia Pana, które powziął przeciwko Edomowi,
i zamysłu, jaki postanowił przeciwko mieszkańcom Temanu.
Zaprawdę, nawet najmniejsze owce zostaną wywleczone,
zaprawdę ich niwę przejmie o nie groza.
21 Od hałasu ich upadku drży ziemia,
głośny ich krzyk słychać nad Morzem Czerwonym.
22 Oto jak orzeł wzbije się i rzuci,
i rozpostrze swoje skrzydła nad Bosrą;
i będzie w owym dniu serce bohaterów edomskich
jak serce kobiety rodzącej.
Proroctwo dotyczące Damaszku
23 O Damaszku.
Zmieszane są Chamat i Arpad,
gdyż usłyszały złą wieść,
truchleją, są niespokojne jak morze,
nie mogą się uciszyć.
24 Osłabł Damaszek, szykuje się do ucieczki,
drżenie go ogarnia;
trwoga i boleść przejmują go jak rodzącą.
25 Jakże opuszczony jest sławny gród,
miasto rozkoszne!
26 Dlatego padnie jego młódź na jego placach,
a wszyscy wojownicy zginą w owym dniu — mówi Pan Zastępów.
27 I rozniecę ogień na murze Damaszku, i strawi pałace Benhadada.
Proroctwo dotyczące Kedaru i Chazoru
28 O Kedarze i o państwach Chazoru, które pokonał Nebukadnesar, król babiloński.
Tak mówi Pan: Wstańcie, ruszcie na Kedar
i niszczcie mieszkańców Wschodu!
29 Zabierają ich namioty i stada,
ich płótna i wszystek ich sprzęt;
uprowadzają im ich wielbłądy,
wołając nad nimi: Zgroza wokoło!
30 Uciekajcie, szybko znikajcie,
ukryjcie się dobrze, mieszkańcy Chazoru — mówi Pan,
gdyż Nebukadnesar, król babilońskie powziął przeciwko wam postanowienie
i umyślił co do was plan:
31 Wstańcie, ruszcie na naród spokojny,
który mieszka bezpiecznie — mówi Pan —
nie ma ani wrót, ani zawór, mieszka samotnie!
32 Ich wielbłądy będą łupem,
a liczne ich stada zdobyczą;
i rozproszę na wszystkie wiatry tych z obciętymi bokobrodami,
i ze wszystkich stron sprowadzę na nich nieszczęście — mówi Pan.
33 I będzie Chazor legowiskiem szakali,
pustkowiem po wszystkie czasy,
nikt tam nie zamieszka
i nie będzie tam przebywał żaden człowiek.
Proroctwo dotyczące Elamu
34 To, co jako słowo Pana doszło proroka Jeremiasza o Elamie na początku panowania Sedekiasza, króla judzkiego:
35 Tak mówi Pan Zastępów:
Oto Ja złamię łuk Elamu,
podstawę ich potęgi.
36 I sprowadzę na Elam cztery wiatry z czterech krańców nieba,
i rozproszę ich na wszystkie te wiatry,
i nie będzie narodu, do którego by nie przyszli rozproszeni Elamu.
37 I napędzę Elamowi strachu przed ich wrogami,
i przed tymi, którzy czyhają na ich życie;
i sprowadzę na nich nieszczęście,
żar mojego gniewu — mówi Pan —
i poślę za nimi miecz,
dopóki ich nie wygubię.
38 I ustawię mój tron w Elamie,
i wytępię tam króla i dostojników, mówi Pan.
39 Lecz w dniach ostatecznych
odmienię los Elamu — mówi Pan.
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)