1 Bracia! Pragnienie serca mego i modlitwa zanoszona do Boga zmierzają ku zbawieniu Izraela.
2 Daję im bowiem świadectwo, że mają gorliwość dla Boga, ale gorliwość nierozsądną;
3 Bo nie znając usprawiedliwienia, które pochodzi od Boga, a własne usiłując ustanowić, nie podporządkowali się usprawiedliwieniu Bożemu.
4 Albowiem końcem zakonu jest Chrystus, aby był usprawiedliwiony każdy, kto wierzy.
Nowa droga sprawiedliwości przez wiarę
5 Tak bowiem Mojżesz pisze o usprawiedliwieniu, które jest z zakonu: Człowiek, który spełnił zakon, przezeń żyć będzie.
6 A usprawiedliwienie, które jest z wiary, tak mówi: Nie mów w sercu swym: Kto wstąpi do nieba? To znaczy, aby Chrystusa sprowadzić na dół;
7 Albo: Kto zstąpi do otchłani? To znaczy, aby Chrystusa wywieść z martwych w górę.
8 Ale co powiada Pismo? Blisko ciebie jest słowo, w ustach twoich i w sercu twoim; to znaczy, słowo wiary, które głosimy.
9 Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz.
10 Albowiem sercem wierzy się ku usprawiedliwieniu, a ustami wyznaje się ku zbawieniu.
11 Powiada bowiem Pismo:
Każdy, kto w niego wierzy, nie będzie zawstydzony.
12 Nie masz bowiem różnicy między Żydem a Grekiem, gdyż jeden jest Pan wszystkich, bogaty dla wszystkich, którzy go wzywają.
13 Każdy bowiem, kto wzywa imienia Pańskiego, zbawiony będzie.
14 Ale jak mają wzywać tego, w którego nie uwierzyli? A jak mają uwierzyć w tego, o którym nie słyszeli? A jak usłyszeć, jeśli nie ma tego, który zwiastuje?
15 A jak mają zwiastować, jeżeli nie zostali posłani? Jak napisano: O jak piękne są nogi tych, którzy zwiastują dobre nowiny!
16 Lecz nie wszyscy dali posłuch dobrej nowinie; mówi bowiem Izajasz: Panie! Któż uwierzył zwiastowaniu naszemu?
17 Wiara tedy jest ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe.
18 Ale mówię: Czy nie słyszeli?
Ależ tak:
Po całej ziemi Rozległ się ich głos,
A słowa ich dotarły
Aż do krańców ziemi.
19 Ale mówię: Czy Izrael nie zrozumiał? Jako pierwszy Mojżesz powiada:
Przez naród, który nie jest narodem,
Wzbudzę w was zawiść,
Przez naród nierozumny
Przyprowadzę was do gniewu.
20 A Izajasz waży się nawet powiedzieć:
Dałem się znaleźć tym,
Którzy mnie nie szukali,
Objawiłem się tym,
Którzy o mnie nie pytali.
21 A do Izraela powiada:
Cały dzień wyciągałem ręce swoje
Do ludu nieposłusznego i opornego.
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)