Powrót wyzwolonego ludu Bożego na Syjon
1 Niech się rozweseli pustynia i spieczona ziemia;
niech się rozraduje i zakwitnie step!
2 Niech jak złotogłów bujnie zakwitnie i weseli się,
niech się raduje i wydaje radosne okrzyki!
Chwała Libanu będzie mu dana,
świetność Karmelu i Saronu;
ujrzą one chwałę Pana, wspaniałość naszego Boga.
3 Wzmocnijcie opadłe ręce
i zasilcie omdlałe kolana!
4 Mówcie do zaniepokojonych w sercu:
Bądźcie mocni, nie bójcie się!
Oto wasz Bóg! Nadchodzi pomsta, odpłata Boża!
Sam On przychodzi i wybawi was!
5 Wtedy otworzą się oczy ślepych,
otworzą się też uszy głuchych.
6 Wtedy chromy będzie skakał jak jeleń
i radośnie odezwie się język niemych,
gdyż wody wytrysną na pustyni i potoki na stepie.
7 Rozpalona ziemia piaszczysta zmieni się w staw,
a teren bezwodny w ruczaje;
w legowisku szakali będzie miejsce na trzcinę i sitowie.
8 I będzie tam droga bita, nazwana Drogą Świętą.
Nie będzie nią chodził nieczysty;
będzie ona tylko dla jego pielgrzymów.
Nawet głupi na niej nie zbłądzi.
9 Nie będzie tam lwa
i zwierz drapieżny nie będzie po niej chodził,
tam się go nie spotka.
Lecz pójdą nią wybawieni.
10 I wrócą odkupieni przez Pana,
a pójdą na Syjon z radosnym śpiewem.
Wieczna radość owionie ich głowę,
dostąpią wesela, i radości, a troska i wzdychanie znikną.