Kuszenie Jezusa
(Mar. 1,12—13Łuk. 4,1—13)1 Wtedy Duch zaprowadził Jezusa na pustynię, aby go kusił diabeł.
2 A gdy pościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, wówczas łaknął.
3 I przystąpił do niego kusiciel, i rzekł mu: Jeżeli jesteś Synem Bożym, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem.
4 A On odpowiadając, rzekł: Napisano: Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
5 Wtedy wziął go diabeł do miasta świętego i postawił go na szczycie świątyni.
6 I rzekł mu: Jeżeli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, napisano bowiem: Aniołom swoim przykaże o tobie, abyś nie zranił o kamień nogi swojej.
7 Jezus mu rzekł: Napisane jest również: Nie będziesz kusił Pana, Boga Swego.
8 Znowu wziął go diabeł na bardzo wysoką górę i pokazał mu wszystkie królestwa świata oraz chwałę ich.
9 I rzekł mu: To wszystko dam ci, jeśli upadniesz i złożysz mi pokłon.
10 Wtedy rzekł mu Jezus: Idź precz, szatanie! Albowiem napisano: Panu Bogu swemu pokłon oddawać i tylko jemu służyć będziesz.
11 Wtedy opuścił go diabeł, a aniołowie przystąpili i służyli mu.
Początek nauczania w Kafarnaum
(Mar. 1,14—15Łuk. 4,14—15)12 A gdy Jezus usłyszał, że Jana uwięziono, usunął się do Galilei.
13 I opuściwszy Nazaret, przyszedł i zamieszkał w Kafarnaum, nad morzem, na pograniczu krain Zebulona i Naftalego,
14 Aby się wypełniło, co było powiedziane przez proroka Izajasza, mówiącego:
15 Ziemia Zebulona i ziemia Naftalego,
wzdłuż drogi morskiej, Zajordanie, Galilea pogan,
16 Lud, pogrążony w mroku, ujrzał światłość wielką,
i tym, którzy siedzieli w krainie i cieniu śmierci, rozbłysła jasność.
17 Odtąd począł Jezus kazać i mówić: Upamiętajcie się, przybliżyło się bowiem Królestwo Niebios.
Powołanie pierwszych uczniów
(Mar. 1,16—20Łuk. 5,1—11)18 A [Jezus] idąc wzdłuż wybrzeża Morza Galilejskiego, ujrzał dwu braci: Szymona, zwanego Piotrem, i Andrzeja, brata jego, którzy zarzucali sieć w morze, byli bowiem rybakami.
19 I rzekł do nich: Pójdźcie za mną, a zrobię was rybakami ludzi!
20 A oni natychmiast porzucili sieci i poszli za nim.
21 I odszedłszy stamtąd dalej, ujrzał innych dwu braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata jego, którzy wraz z ojcem swoim, Zebedeuszem, naprawiali w łodzi swoje sieci, i powołał ich.
22 A oni zaraz opuścili łódź oraz ojca swego i poszli za nim.
Uzdrawianie chorych w Galilei
(Łuk. 6,17—19)23 I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w ich synagogach i głosząc ewangelię o Królestwie i uzdrawiając wszelką chorobę i wszelką niemoc wśród ludu.
24 I rozeszła się wieść o nim po całej Syrii. I przynosili do niego wszystkich, którzy się źle mieli i byli nawiedzeni różnymi chorobami i cierpieniami, opętanych, epileptyków i sparaliżowanych, a On uzdrawiał ich.
25 I szły za nim liczne rzesze z Galilei i z Dziesięciogrodu, i z Jerozolimy, i z Judei, i z Zajordania.
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)