Przepowiednia przeciwko górze Seir
1 I doszło mnie słowo Pana tej treści:
2 Synu człowieczy, zwróć swoje oblicze ku górze Seir i prorokuj przeciwko niej.
3 I powiedz jej: Tak mówi Wszech mocny Pan:
Oto Ja jestem przeciwko tobie, góro Seir,
wyciągnę rękę przeciwko tobie
i obrócę cię w straszliwe pustkowie.
4 Twoje miasta przemienię w ruiny,
ty staniesz się pustkowiem
i poznasz, że Ja jestem Pan.
5 Ponieważ żywiłaś wieczną nienawiść
i wydałaś synów izraelskich pod miecz w czasie ich niedoli,
w czasie ostatecznej kary za ich winę,
6 Dlatego — jakom żyw — mówi Wszechmocny Pan —
sprawię, że będziesz krwawić i krew będzie cię ścigać;
zaiste, przelewem krwi zawiniłaś
i krew będzie cię ścigać.
7 I obrócę górę Seir w straszliwe pustkowie,
i wytępię z niej wszystkich, którzy chodzą tam i z powrotem.
8 I napełnię jej góry pobitymi;
padną pobici mieczem na twoich pagórkach,
w twoich dolinach i we wszystkich parowach.
9 W pustkowie wieczne obrócę cię,
a twoje miasta nie będą zamieszkane;
i poznacie, że Ja jestem Pan.
10 Ponieważ powiedziałaś: Obydwa te narody i obydwa te kraje będą moje,
weźmiemy je w posiadanie, chociaż Pan tam jest.
11 Dlatego — jakom żyw — mówi Wszechmocny Pan —
postąpię z tobą według twojego gniewu i twojej gorliwości,
z jaką ty z nimi postąpiłaś z nienawiści do nich,
i dam się poznać pośród ciebie, gdy cię będę sądził.
12 I poznasz, że Ja, Pan, słyszałem wszystkie twoje obelgi,
które wypowiedziałaś przeciwko górom izraelskim,
mówiąc: Są spustoszone i dane nam na pożarcie.
13 Wynosiłyście się nade mnie w swojej mowie
i odzywałyście się o mnie bezczelnie — sam słyszałem.
14 Tak mówi Wszechmocny Pan:
Ku uciesze całej ziemi uczynię z ciebie pustkowie.
15 Jak się radowałaś, że dziedzictwo domu Izraela stało się pustkowiem,
tak Ja uczynię tobie: Góro Seir i cały Edomie, staniesz się pustkowiem;
I poznają, że Ja jestem Pan.