Modlitwa po poniesieniu klęski — prośba o pomoc
1 Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Lilia świadectwa”. Miktam Dawidowy dla pouczenia,
2 Gdy walczył z Aramejczykami Mezopotamii i z Aramejczykami Soby i gdy
Joab wracając pobił dwanaście tysięcy Edomitów w Dolinie Soli.
3 Boże, który nas odrzuciłeś, złamałeś,
I gniewałeś się na nas, odnów nas!
4 Wstrząsnąłeś ziemią, rozdarłeś ją,
Napraw rozpadliny jej, bo się chwieje!
5 Lud swój wystawiłeś na ciężką próbę,
Napoiłeś nas winem odurzającym.
6 Dałeś sztandar tym, którzy się ciebie boją,
Aby uciekli przed łukiem. Sela.
7 Aby zostali wybawieni umiłowani twoi,
Pomóż prawicą swoją i wysłuchaj nas.
8 Bóg przemówił w świątyni swojej:
Z radością rozdzielę Sychem
I rozmierzę dolinę Sukkot.
9 Moim jest Gilead i moim Manasses,
A Efraim osłoną głowy mojej.
Juda jest berłem moim.
10 Moab miednicą, w której się myję,
Na Edom rzucam mój sandał;
Nad ziemią filistyńską okrzyknę z radością zwycięstwo.
11 Któż mię wprowadzi do miasta warownego?
Kto mię zawiedzie do Edomu?
12 Czy nie Ty, Boże, któryś nas odrzucił?
Czyż nie wyruszysz, Boże, z wojskami naszymi?
13 Udziel nam pomocy przeciw wrogowi,
Bo ludzka pomoc jest niczym.
14 W Bogu odniesiemy zwycięstwo,
On zdepcze wrogów naszych.