Bezbożność głupotą
(Ps. 14)
1 Przewodnikowi chóru. Według „Mahalat…” Pieśń pouczająca Dawida.
2 Głupi rzekł w sercu swoim: Nie ma Boga.
Są znieprawieni, popełniają ohydne czyny;
Nie ma nikogo, kto by dobrze czynił.
3 Bóg spogląda z niebios na ludzi,
Aby zobaczyć, czy jest kto rozumny,
Który szuka Boga.
4 Wszyscy odstąpili, wspólnie się splugawili,
Nie ma, kto by dobrze czynił, nie ma ani jednego.
5 Czyż się nie opamiętają złoczyńcy,
Którzy pożerają lud swój tak, jak by chleb jedli,
Boga jednak nie wzywają?
6 Tam ogarnie ich strach, jakiego dotąd nie było;
Bóg bowiem rozproszy kości oblegających cię,
Ty ich zawstydzisz, bo Bóg wzgardził nimi.
7 Oby przyszło z Syjonu wybawienie Izraela!
Kiedy Bóg wróci z niewoli lud swój,
Uraduje się Jakub, rozweseli się Izrael.