Przestrogi dla panujących
1 Słowa Lemuela, króla Massy, których go uczyła jego matka.
2 Cóż mam powiedzieć, mój pierworodny Lemuelu, i co, synu mojego łona, synu moich ślubów?
3 Nie oddawaj kobietom swojej siły,
nie chodź drogami, na których gubią się królowie.
4 Królom, o Lemuelu, królom nie wypada pić wina
albo książętom pragnąć mocnego napoju,
5 Aby przy piciu nie zapomnieli ustaw
i nie naginali prawa wszystkich ubogich.
6 Dajcie mocny napój ginącemu
i wino strapionym na duchu!
7 Niech piją i zapomną o nędzy
i nie pomną już swojego trudu.
8 Otwórz swoje usta w obronie niemego
i w sprawie wszystkich opuszczonych!
9 Otwórz swoje usta, sądź sprawiedliwie,
ubogim i biednym wymierzaj sprawiedliwość!
Pochwała dzielnej kobiety
10 Dzielna kobieta — trudno o taką —
jej wartość przewyższa perły,
11 Serce małżonka ufa jej,
nie brak mu niczego,
12 Gdyż wyświadcza mu dobro, a nie zło,
po wszystkie dni swojego życia;
13 Dba o wełnę i len
i pracuje żwawo swoimi rękami.
14 Podobna jest do okrętów handlowych,
z daleką przywozi żywność.
15 Wstaje wcześnie, gdy jeszcze jest noc;
daje żywność swoim domownikom,
a swoim służącym, co im się należy.
16 Gdy zechce mieć rolę, nabywa ją,
pracą swoich rąk zasadza winnicę.
17 Mocą przepasuje swoje biodra
i rzeźko porusza ramionami.
18 Wyczuwa pożytek ze swojej pracy,
jej lampa także w nocy nie gaśnie.
19 Wyciąga ręce po kądziel,
swoimi palcami chwyta wrzeciono.
20 Otwiera swoją dłoń przed ubogim,
a do biedaka wyciąga swoje ręce.
21 Nie boi się śniegu dla swoich domowników,
bo wszyscy jej domownicy mają po dwa ubrania.
22 Sama sobie sporządza okrycia,
jej szata jest z purpury i bisioru.
23 Mąż jej jest w bramach szanowany,
zasiada w radzie starszych kraju.
24 Wyrabia spodnią bieliznę i sprzedaje ją,
i pasy dostarcza kupcowi.
25 Dziarskość i dostojność jest jej strojem,
z uśmiechem na twarzy patrzy w przyszłość.
26 Gdy otwiera usta, mówi mądrze,
a jej język wypowiada dobre rady.
27 Czuwa nad biegiem spraw domowych,
nie jada chleba nie zapracowanego.
28 Jej synowie nazywają ją szczęśliwą,
jej mąż sławi ją, mówiąc:
29 Jest wiele dzielnych kobiet,
lecz ty przewyższasz wszystkie!
30 Zmienny jest wdzięk i zwiewna jest uroda,
lecz bogobojna żona jest godna chwały.
31 Oddajcie jej, co się jej należy!
Niech ją w bramach wysławiają jej czyny!
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)