Boża zapowiedź ocalenia Syjonu
1 Ze względu na Syjon nie będę milczał
i ze względu na Jeruzalem nie spocznę,
dopóki nie wzejdzie jak jasność jego sprawiedliwość
i nie zapłonie jego zbawienie jak pochodnia.
2 Wtedy ujrzą narody twoją sprawiedliwość
i wszyscy królowie twoją chwałę,
i nazwą cię nowym imieniem, które usta Pana ustalą.
3 Będziesz wspaniałą koroną w ręku Pana
i królewskim zawojem w dłoni twojego Boga.
4 Już nie będą mówić o tobie: „opuszczona”,
a o twojej ziemi nie będą mówić: „pustkowie”,
lecz będą cię nazywali: „Moja Rozkosz” a twoją ziemię: „Poślubiona”,
gdyż Pan ma w tobie upodobanie,
a twoja ziemia zostanie poślubiona.
5 Bo jak młodzieniec poślubia pannę,
tak poślubi cię twój Odnowiciel,
a jak oblubieniec raduje się z oblubienicy, tak twój Bóg będzie się radował z ciebie.
6 Na twoich murach, Jeruzalem, postawiłem stróżów:
przez cały dzień i przez całą noc, nigdy nie umilkną.
Wy, którzy wyznajecie Pana, nie milczcie!
7 I nie dajcie mu spokoju, dopóki nie odbuduje Jeruzalemu
i dopóki nie uczyni go sławnym na ziemi!
8 Pan przysiągł na swoją prawicę i na swoje mocne ramię;
Już nigdy nie dam twojego zboża na pokarm twoim nieprzyjaciołom,
a cudzoziemcy nie będą pili twojego wina, przy którym mozolnie pracowałeś,
9 Lecz ci, którzy zbierają zboże,
sami je będą spożywać i wysławiać Pana,
a ci, którzy zbierają wino, sami będą je pić w przedsionkach mojej świątyni.
10 Przechodźcie, przechodźcie przez bramy, gotujcie drogę ludowi!
Torujcie, torujcie ścieżkę, usuwajcie kamienie,
podnieście sztandar nad ludami!
11 Oto Pan ogłosił aż po krańce ziemi:
Powiedzcie córce syjońskiej: Oto nadchodzi twoje zbawienie,
oto jego zapłata idzie z nim, a jego nagroda jest przed nim.
12 I nazwą ich ludem świętym, odkupionymi Pana,
a ciebie nazwą „Poszukiwaną”, a nie miastem porzuconym.