1 Dlatego musimy tym baczniejszą zwracać uwagę na to, co słyszeliśmy, abyśmy czasem nie zboczyli z drogi.
2 Bo jeśli słowo wypowiedziane przez aniołów było nienaruszalne, a wszelkie przestępstwo i nieposłuszeństwo spotkało się ze słuszną odpłatą,
3 To jakże my ujdziemy cało, jeżeli zlekceważymy tak wielkie zbawienie? Najpierw było ono zwiastowane przez Pana, potem potwierdzone nam przez tych, którzy słyszeli,
4 A Bóg poręczył je również znakami i cudami, i różnorodnymi niezwykłymi czynami oraz darami Ducha Świętego według swojej woli.
5 Bo nie aniołom poddał świat, który ma przyjść, o którym mówimy.
6 Stwierdził to zaś ktoś, kiedy gdzieś powiedział:
Czymże jest człowiek, że pamiętasz o nim?
Albo syn człowieczy, że dbasz o niego?
7 Uczyniłeś go na krótko nieco mniejszym od aniołów,
Chwałą i dostojeństwem ukoronowałeś go,
8 Wszystko poddałeś pod stopy jego.
A poddawszy mu wszystko i nie pozostawił niczego, co by mu poddane nie było. Teraz jednak nie widzimy jeszcze, że mu wszystko jest poddane;
9 Widzimy raczej tego, który na krótko uczyniony został mniejszym od aniołów, Jezusa, ukoronowanego chwałą i dostojeństwem za cierpienia śmierci, aby z łaski Bożej zakosztował śmierci za każdego.
10 Przystało bowiem, aby Ten, dla którego i przez którego istnieje wszystko, który przywiódł do chwały wielu synów, sprawcę ich zbawienia uczynił doskonałym przez cierpienia.
11 Bo zarówno ten, który uświęca, jak i ci, którzy bywają uświęceni, z jednego są wszyscy; z tego powodu nie wstydzi się nazywać ich braćmi,
12 Mówiąc:
Będę opowiadał imię twoje braciom moim,
Będę cię chwalił pośród zgromadzenia;
13 I znowu:
Ufność w nim pokładać będę;
I znowu:
Otom Ja i dzieci, które mi dał Bóg.
14 Skoro zaś dzieci mają udział we krwi i w ciele, więc i On również miał w nich udział, aby przez śmierć zniszczyć tego, który miał władzę nad śmiercią, to jest diabła,
15 I aby wyzwolić wszystkich tych, którzy z powodu lęku przed śmiercią przez całe życie byli w niewoli.
16 Bo przecież ujmuje się On nie za aniołami, lecz ujmuje się za potomstwem Abrahama.
17 Dlatego musiał we wszystkim upodobnić się do braci, aby mógł zostać miłosiernym i wiernym arcykapłanem przed Bogiem dla przebłagania go za grzechy ludu.
18 A że sam przeszedł przez cierpienie i próby, może dopomóc tym, którzy przez próby przechodzą.
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)