Starajcie się o dobro innych
1 My natomiast, mocni, powinniśmy nosić słabości słabych, a nie myśleć sami o sobie. 2 Niech każdy z nas stara się podobać bliźniemu dla dobra, ku zbudowaniu. 3 Chrystus przecież nie miał upodobania w sobie samym, ale jak napisano: Na Mnie spadły urągania tych, którzy Tobie urągają. 4 A co niegdyś zostało napisane, napisano dla naszego pouczenia, abyśmy przez wytrwałość i zachętę płynącą z Pism, trwali w nadziei. 5 Bóg zaś, który jest źródłem wytrwałości i pociechy, niech sprawi, abyście między sobą to samo myśleli, zgodnie z wolą Chrystusa Jezusa, 6 abyście jednomyślnie, jednym głosem wielbili Boga i Ojca naszego Pana, Jezusa Chrystusa.
Jedna Ewangelia dla Żydów i pogan
7 Dlatego przygarniajcie siebie nawzajem tak, jak i Chrystus przygarnął was ku chwale Boga. 8 Mówię przecież, że Chrystus stał się sługą obrzezanych dla ukazania wiarygodności Boga, żeby potwierdzić obietnice dane ojcom, 9 żeby też poganie wielbili Boga za okazane miłosierdzie, jak napisano:
Dlatego będę Cię wyznawał między poganami
i będę śpiewał Twojemu imieniu.
10 I znowu mówi Pismo:
Weselcie się, poganie, z Jego ludem .
11 I znowu:
Chwalcie, wszyscy poganie, Pana,
chwalcie Go wszystkie narody.
12 A także Izajasz mówi:
Wyrośnie korzeń Jessego,
powstanie, aby panować nad poganami.
W Nim poganie położą nadzieję.
13 A Bóg nadziei niech was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście dzięki mocy Ducha Świętego obfitowali w nadzieję.
POZDROWIENIA I ZAKOŃCZENIE
Polecenie misyjne Pawła
14 Jestem co do was przekonany, moi bracia, że i sami jesteście pełni dobroci, napełnieni wszelką wiedzą, i możecie również jedni drugich pouczać. 15 Nieco śmiało zaś napisałem do was jako ten, który przypomina wam pewne sprawy, na mocy łaski, danej mi przez Boga. 16 Dzięki niej jestem dla pogan sługą Chrystusa Jezusa, sprawującym świętą służbę głoszenia Ewangelii Boga, aby poganie stali się ofiarą przyjemną, uświęconą przez Ducha Świętego. 17 Chlubię się więc w Chrystusie Jezusie z powodu tych spraw Bożych. 18 Nie odważę się bowiem mówić o niczym innym, jak tylko o tym, czego Chrystus dokonał przeze mnie – aby pogan doprowadzić do posłuszeństwa – słowem i czynem, 19 przez moc znaków i cudów, przez moc Ducha Bożego, tak że obszar od Jeruzalem i okolicy aż po Illirię napełniłem Ewangelią Chrystusa. 20 Uważałem zaś za punkt honoru głosić Ewangelię nie tam, gdzie znany był Chrystus, aby nie budować na cudzym fundamencie, 21 ale jak napisano:
Ci, którym o Nim nie mówiono, zobaczą Go,
i ci, którzy o Nim nie słyszeli, poznają Go.
Paweł planuje odwiedzić Rzym
22 Dlatego też napotykałem wiele przeszkód, aby przyjść do was. 23 Teraz jednak, ponieważ w tych stronach nie mam już miejsca do pracy, a mam od wielu lat pragnienie, żeby przyjść do was, 24 uczynię to, gdy może będę szedł do Hiszpanii. Mam bowiem nadzieję, że kiedy będę przechodził, ujrzę was i zostanę przez was tam wyprawiony, gdy się już trochę wami nacieszę. 25 Ale teraz idę do Jeruzalem, aby usłużyć świętym. 26 Macedonia bowiem i Achaja uznały za stosowne zebrać składkę na rzecz ubogich świętych, którzy są w Jeruzalem. 27 Uznały za stosowne, bo są ich dłużnikami. Jeśli bowiem poganie stali się uczestnikami ich dóbr duchowych, to powinni im usłużyć także w dobrach doczesnych. 28 Gdy więc to wypełnię i przekażę im bezpiecznie owoc zbiórki, podążę przez wasze strony do Hiszpanii. 29 Wiem zaś, że przychodząc do was, przyjdę z pełnią błogosławieństwa Chrystusa.
30 Zachęcam was, bracia, przez naszego Pana Jezusa Chrystusa i przez miłość Ducha, abyście wraz ze mną modlili się wytrwale za mnie do Boga, 31 abym w Judei został wyrwany z rąk niewierzących i aby moja posługa na rzecz Jeruzalem została dobrze przyjęta przez świętych, 32 abym zgodnie z wolą Boga z radością przyszedł do was i wśród was odpoczął. 33 Bóg zaś pokoju niech będzie z wami wszystkimi. Amen.
Napomnienie do cierpliwości i jednomyślności
1 A my, którzy jesteśmy mocni, winniśmy wziąć na siebie ułomności słabych, a nie mieć upodobania w sobie samych.
2 Każdy z nas niech się bliźniemu podoba ku jego dobru, dla zbudowania.
3 Bo i Chrystus nie miał upodobania w sobie samym, lecz jak napisano: Urągania urągających tobie na mnie spadły.
4 Cokolwiek bowiem przedtem napisano, dla naszego pouczenia napisano, abyśmy przez cierpliwość i przez pociechę z Pism nadzieję mieli.
5 A Bóg, który jest źródłem cierpliwości i pociechy, niech sprawi, abyście byli jednomyślni między sobą na wzór Jezusa Chrystusa,
6 Abyście jednomyślnie, jednymi usty wielbili Boga i Ojca Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
7 Przeto przyjmujcie jedni drugich, jak i Chrystus przyjął nas, ku chwale Boga.
8 Gdyż powiadam, że Chrystus stał się sługą obrzezanych ze względu na prawdę Bożą, aby potwierdzić obietnice dane ojcom.
9 I aby poganie wielbili Boga za miłosierdzie, jak napisano:
Dlatego będę cię wyznawał między poganami
I będę śpiewał imieniu twemu.
10 I znowu mówi:
Weselcie się, poganie, z jego ludem.
11 I znowu:
Chwalcie Pana, wszyscy poganie,
I niech go wysławiają wszystkie ludy.
12 I znowu Izajasz powiada:
Wyrośnie odrośl z pnia Jessego
I powstanie, aby panować nad poganami;
W nim poganie nadzieję pokładać będą.
13 A Bóg nadziei niechaj was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadzieję przez moc Ducha Świętego.
Paweł wyjaśnia motywy swego listu
14 Ja sam zaś, bracia moi, mam pewność co do was, że i wy jesteście pełni dobroci, napełnieni umiejętnością wszelkiego rodzaju i możecie jedni drugich pouczać.
15 Jednak napisałem do was, bracia, tu i ówdzie nieco śmielej, chcąc wam to odświeżyć w pamięci, a to na mocy łaski, która mi jest dana przez Boga,
16 Żebym był dla pogan sługą Chrystusa Jezusa, sprawującym świętą służbę zwiastowania ewangelii Bożej, aby poganie stali się ofiarą przyjemną, poświęconą przez Ducha Świętego.
17 Mam tedy powód do chluby w Chrystusie Jezusie ze służby dla Boga.
18 Nie odważę się bowiem mówić o czymkolwiek, czego Chrystus nie dokonał przeze mnie, aby przywieść pogan do posłuszeństwa słowem i czynem,
19 Przez moc znaków i cudów oraz przez moc Ducha Świętego, tak iż, począwszy od Jerozolimy i okolicznych krajów aż po Ilirię, rozkrzewiłem ewangelię Chrystusową.
20 A przy tym chlubą moją było głosić ewangelię nie tam, gdzie imię Chrystusa było znane, abym nie budował na cudzym fundamencie,
21 Lecz jak napisano:
Ujrzą go ci,
Do których wieść o nim nie doszła,
A ci, co o nim nie słyszeli,
Poznają go.
Osobiste zamierzenia Pawła
22 Dlatego też często miałem przeszkody, które mi nie dozwoliły przyjść do was;
23 Lecz teraz, nie mając już pola pracy w tych stronach, a pragnąc już od wielu lat przyjść do was,
24 Mam nadzieję, że po drodze, kiedy pójdę do Hiszpanii ujrzę was i że wy mnie tam wyprawicie, gdy się już wami trochę nacieszę.
25 A teraz idę do Jerozolimy z posługą dla świętych.
26 Macedonia bowiem i Achaja postanowiły urządzić składkę na ubogich spośród świętych w Jerozolimie.
27 Tak jest, postanowiły, bo też w samej rzeczy są ich dłużnikami, gdyż jeżeli poganie stali się uczestnikami ich dóbr duchowych, to powinni usłużyć im dobrami doczesnymi.
28 Gdy więc załatwię tę sprawę i doręczę im ten plon, wybiorę się do Hiszpanii, wstępując po drodze do was.
29 A wiem, że idąc do was, przyjdę z pełnią błogosławieństwa Chrystusowego.
30 Proszę was tedy, bracia, przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, i przez miłość Ducha, abyście wespół ze mną walczyli w modlitwach, zanoszonych za mnie do Boga,
31 Bym został wyrwany z rąk nie wierzących w Judei i by posługa moja dla Jerozolimy została dobrze przyjętą przez świętych,
32 Tak iżbym za wolą Bożą z radością przyszedł do was i wśród was zaznał odpoczynku.
33 A Bóg pokoju niech będzie z wami wszystkimi. Amen.