Pierwsze prześladowanie
Uzdrowienie sparaliżowanego przy bramie świątyni
1 Kiedy Piotr i Jan wchodzili do świątyni na modlitwę o godzinie dziewiątej, 2 wnoszono właśnie pewnego człowieka, sparaliżowanego od urodzenia. Kładziono go codziennie przy bramie świątyni, zwanej Piękną, aby wchodzących tam prosił o jałmużnę. 3 Gdy więc zobaczył Piotra i Jana, jak zamierzali wejść do świątyni, prosił ich o jałmużnę. 4 Lecz Piotr wraz z Janem popatrzył na niego i powiedział: Spójrz na nas. 5 A on zwrócił się ku nim, czegoś od nich oczekując. 6 Wówczas Piotr powiedział: Nie mam srebra ani złota, ale co mam, to ci daję: W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, wstań i chodź! 7 Następnie ujął go za prawą rękę i podniósł. A on natychmiast odzyskał władzę w nogach i kostkach. 8 Zerwał się, stanął na nogach i chodził. Wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i wielbiąc Boga. 9 Cały lud zobaczył go, jak chodził i chwalił Boga. 10 Rozpoznawali w nim tego człowieka, który dla jałmużny siadał przy Bramie Pięknej świątyni i ogarnęło ich zdumienie i zachwyt z powodu tego, co mu się przydarzyło.
Mowa Piotra w portyku Salomona
11 A gdy on trzymał się Piotra i Jana, cały lud zdumiony zbiegł się do nich w portyku Salomona. 12 Kiedy Piotr to zobaczył, przemówił do ludu: Izraelici, dlaczego się temu dziwicie? Dlaczego też patrzycie na nas, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi? 13 Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, Bóg naszych ojców obdarzył chwałą Sługę swego Jezusa, którego wydaliście i zaparliście się przed Piłatem, chociaż postanowił Go uwolnić. 14 Zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, a dla zabójcy wyprosiliście ułaskawienie. 15 Zabiliście Dawcę życia, którego Bóg wskrzesił z martwych, czego my jesteśmy świadkami. 16 Właśnie z powodu wiary w Jego imię, temu, którego widzicie i którego znacie, to Imię przywróciło siły. Wiara w Niego dała mu tę pełnię sił, którą wszyscy widzicie. 17 Teraz jednak wiem, bracia, że działaliście w nieświadomości, tak samo jak wasi przywódcy. 18 A Bóg w ten sposób wypełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał. 19 Zmieńcie więc sposób myślenia i nawróćcie się, aby wasze grzechy zostały zgładzone, 20 aby nadeszły od Pana dni ochłody i aby posłał wam ustanowionego Mesjasza, Jezusa, 21 którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy, co od wieków Bóg przepowiedział przez usta swoich świętych proroków. 22 Mojżesz przecież powiedział: Proroka jak mnie wzbudzi wam Pan, wasz Bóg, spośród waszych braci. Jego będziecie słuchać we wszystkim, co wam powie. 23 A każdy, kto nie posłucha tego Proroka, zostanie usunięty z ludu . 24 Zapowiadali te dni także wszyscy prorocy, którzy przemawiali od czasów Samuela i jego następców. 25 Wy jesteście synami proroków i przymierza, które Bóg zawarł z waszymi ojcami, kiedy powiedział do Abrahama: W twoim potomstwie będą błogosławione wszystkie narody ziemi . 26 Dla was Bóg najpierw wskrzesił swego Sługę i posłał Go, aby błogosławił wam w odwracaniu się każdego z was od waszych niegodziwości.
Uzdrowienie chromego
1 A Piotr i Jan. wstępowali do świątyni w godzinie modlitwy, o dziewiątej.
2 I niesiono pewnego męża, chromego od urodzenia, którego sadzano codziennie przy bramie świątyni, zwanej Piękną, aby prosił wchodzących do świątyni o jałmużnę;
3 Ten, ujrzawszy Piotra i Jana, gdy mieli wejść do świątyni, prosił o jałmużnę.
4 A Piotr wraz z Janem, wpatrzywszy się uważnie w niego rzekł: Spójrz na nas.
5 On zaś spojrzał na nich uważnie, spodziewając się, że od nich coś otrzyma.
6 I rzekł Piotr: Srebra i złota nie mam, lecz co mam, to ci daję: W imieniu Jezusa Chrystusa Nazareńskiego, chodź!
7 I ująwszy go za prawą rękę, podniósł go; natychmiast też wzmocniły się nogi jego i kostki,
8 I zerwawszy się, stanął i chodził, i wszedł z nimi do świątyni, przechadzając się i podskakując, i chwaląc Boga.
9 A cały lud widział go, jak chodził i chwalił Boga;
10 Poznali bowiem, że to był ten, który dla jałmużny siadywał przy Bramie Pięknej świątyni; i ogarnęło ich zdumienie i oszołomienie z powodu tego, co mu się przydarzyło.
11 A gdy się on trzymał Piotra i Jana, zbiegł się do nich cały lud zdumiony do przysionka, zwanego Salomonowym.
Kazanie Piotra w świątyni
12 Ujrzawszy to Piotr, odezwał się do ludu: Mężowie izraelscy, dlaczego się temu dziwicie i dlaczego się nam tak uważnie przypatrujecie, jakbyśmy to własną mocą albo pobożnością sprawili, że on chodzi?
13 Bóg Abrahama i Izaaka i Jakuba, Bóg ojców naszych, uwielbił Syna swego, Jezusa, którego wy wydaliście i zaparliście się przed Piłatem, który uważał, że należało go wypuścić na wolność;
14 Wy jednak zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, i prosiliście o ułaskawienie wam mordercy.
15 I zabiliście Sprawcę życia, którego Bóg wzbudził z martwych, czego my świadkami jesteśmy.
16 Przez wiarę w imię jego wzmocniło jego imię tego, którego widzicie i znacie, wiara zaś przez niego wzbudzona dała mu zupełne zdrowie na oczach was wszystkich.
17 A teraz, bracia, wiem, że w nieświadomości działaliście, jak i wasi przełożeni;
18 Bóg zaś wypełnił w ten sposób to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że jego Chrystus cierpieć będzie.
19 Przeto upamiętajcie i nawróćcie się, aby były zgładzone grzechy wasze,
20 Aby nadeszły od Pana czasy ochłody i aby posłał przeznaczonego dla was Chrystusa Jezusa,
21 Którego musi przyjąć niebo aż do czasu odnowienia wszechrzeczy, o czym od wieków mówił Bóg przez usta świętych proroków swoich.
22 Wszak Mojżesz powiedział: Proroka, jak ja, spośród braci waszych wzbudzi wam Pan, Bóg; jego słuchać będziecie we wszystkim, cokolwiek do was mówić będzie.
23 I stanie się, że każdy, kto by nie słuchał owego proroka, z ludu wytępiony będzie.
24 I wszyscy prorocy, począwszy od Samuela, którzy kolejno mówili, zapowiadali te dni.
25 Wy jesteście synami proroków i przymierza, które zawarł Bóg z ojcami waszymi, gdy mówił do Abrahama: A w potomstwie twoim błogosławione będą wszystkie narody ziemi.
26 Wam to Bóg najpierw, wzbudziwszy Syna swego, posłał go, aby wam błogosławił, odwracając każdego z was od złości waszych.