PSALM 21 [20]
Dziękczynienie i modlitwa za króla
1 Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.
2 Panie, król się raduje Twoją potęgą
i bardzo się cieszy z Twojej zbawczej pomocy!
3 Spełniłeś pragnienie jego serca
i nie odrzuciłeś błagania ust jego.
4 Wyszedłeś mu bowiem naprzeciw
z hojnym błogosławieństwem,
włożyłeś złotą koronę na jego głowę.
5 Prosił Cię o życie
– Ty dałeś mu długie dni na wieki, na zawsze.
6 Wielka jest jego chwała dzięki Twej zbawczej pomocy,
przydałeś mu majestatu i blasku.
7 Obdarzasz go przecież błogosławieństwem na wieki,
napełniasz radością swojego oblicza.
8 Król bowiem pokłada nadzieję w Panu,
z łaski Najwyższego się nie zachwieje.
9 Niech dosięgnie Twa ręka wszystkich Twoich wrogów,
niech Twoja prawica dosięgnie tych, którzy Cię nienawidzą.
10 Ty sprawisz, że będą jak w piecu ognistym,
gdy ukaże się Twoje oblicze.
Niech Pan zniszczy ich w swoim gniewie
i niech pochłonie ich ogień!
11 Wytracisz z ziemi ich potomstwo,
a plemię ich spośród ludzi.
12 Knuli bowiem zło przeciw Tobie,
planowali podstęp, ale się nie udał.
13 Zmusisz ich do ucieczki,
swój łuk przeciwko nim skierujesz.
14 Powstań, Panie, w swej mocy,
chcemy śpiewać i sławić Twoją potęgę!
Dziękczynienie za zwycięstwo Króla
1 Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy.
2 Panie! Król raduje się mocą twoją
I weseli się bardzo zbawieniem twoim!
3 Spełniłeś pragnienie serca jego
I prośbie ust jego nie odmówiłeś. Sela.
4 Bo wyszedłeś mu naprzeciw z darami, które przynoszą błogosławieństwo,
Włożyłeś na głowę jego koronę szczerozłotą.
5 Prosił cię o życie, dałeś mu je,
Długie dni na zawsze, na wieki.
6 Chwała jego jest wielka dzięki zbawieniu twemu,
Wspaniałością i dostojeństwem okryłeś go.
7 Bo czynisz go błogosławieństwem na zawsze,
Udzielasz mu radości przed obliczem swoim.
8 Król bowiem ufa Panu
I dzięki łasce Najwyższego nie zachwieje się…
9 Ręka twoja dosięgnie wszystkich nieprzyjaciół twoich,
Prawica twoja dosięgnie tych, którzy cię nienawidzą.
10 Uczynisz, że będą jak w piecu ognistym,
Gdy się zjawisz…
Pan w gniewie swoim pochłonie ich,
A ogień ich pożre.
11 Wygubisz z ziemi ich pokolenie,
A potomstwo ich spośród ludzi.
12 Bo zamierzyli zło przeciwko tobie,
Uknuli spisek, lecz nie przemogli.
13 Ty bowiem zmusisz ich do ucieczki,
Cięciwę łuku swego nastawisz przeciwko nim.
14 Powstań, Panie, w mocy swojej,
A będziemy śpiewać i wysławiać potęgę twoją!