PSALM 65 [64]
Dziękczynienie za dobrodziejstwa
1 Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Pieśń.
2 Tobie należą się pieśni chwały, Boże, na Syjonie,
Tobie należy się spełnienie ślubów!
3 Ty wysłuchujesz modlitw,
do Ciebie przychodzą wszyscy ludzie,
4 by wyznać winy.
Gdy przytłaczają nas nasze grzechy,
Ty je odpuszczasz.
5 Szczęśliwy ten, kogo wybierasz i przygarniasz,
by zamieszkał na Twoich dziedzińcach.
Chcemy nasycić się dobrami Twojego domu,
świętością Twojej świątyni.
6 Cudownie nas wysłuchujesz w swej sprawiedliwości,
Boże nasz, Zbawco,
nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich!
7 Utwierdzasz swoją mocą góry,
przepasany jesteś potęgą,
8 uśmierzasz szum morza,
szum fal i zgiełk narodów
9 – mieszkańcy krańców ziemi boją się Twoich znaków.
Napawasz radością ranki i wieczory,
10 nawiedziłeś ziemię i ją nawodniłeś,
niezmiernie ją wzbogaciłeś
strumieniem Bożym pełnym wody.
Dostarczyłeś zboża i tak ją przygotowałeś:
11 jej bruzdy wypełniłeś wodą,
wyrównałeś skiby,
spulchniłeś ją deszczami
i pobłogosławiłeś plonom.
12 Rok uwieńczyłeś swoimi dobrami,
gdziekolwiek przejdziesz, nastaje urodzaj.
13 Pełne rosy są stepowe pastwiska,
a wzgórza przepasują się radością.
14 Pastwiska stroją się w stada owiec,
a doliny okrywają się zbożem.
Wznoszą okrzyki radości i śpiewają.
Dziękczynienie za urodzaj
1 Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. Pieśń.
2 Tobie należy się chwała, Boże na Syjonie,
I tobie należy spełnić śluby.
3 Ty wysłuchujesz modlitwy,
Do ciebie przychodzi wszelki człowiek
4 Z wyznaniem grzechów. Gdy zbytnio ciążą nam
Występki nasze. Ty je przebaczasz.
5 Błogosławiony ten, którego Ty wybierasz i dopuszczasz,
By mieszkał w sieniach twoich;
Nasycimy się dobrami domu twego,
Świętością przybytku twego.
6 Przedziwnie wysłuchałeś nas w dobroci,
Boże zbawienia naszego,
Nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.
7 Utwierdzasz góry mocą swoją,
Przepasany będąc siłą,
8 Uśmierzasz szum morza,
Szum fal jego i wzburzenie narodów;
9 Mieszkańcy krańców ziemi boją się znaków twoich;
Ty rozweselasz krańce wschodu i zachodu.
10 Nawiedzasz ziemię, zraszasz ją i wzbogacasz obficie;
Strumień Boży jest pełen wody,
Przygotowujesz zboże ich…
Albowiem tak ją przygotowujesz:
11 Napawasz jej zagony, równasz jej skiby,
Rozmiękczasz ją deszczami, błogosławisz jej roślinom.
12 Wieńczysz rok dobrocią swą,
A drogi twoje ociekają tłustością,
13 Stepowe pastwiska obficie są zroszone,
A pagórki przepasują się weselem.
14 Łąki przyodziewają się w stada owiec,
A doliny okrywają się zbożem;
Wykrzykują radośnie i śpiewają.