PSALM 126 [125]
Smutny siew, radosne żniwa
1 Pieśń pielgrzymkowa.
Gdy Pan sprawił,
że powrócili wygnańcy na Syjon,
wydawało się nam, że śnimy.
2 Wtedy nasze usta były pełne śmiechu,
a języki – radości.
Wtedy mówiono wśród narodów:
Pan dokonał dla nich wielkich czynów!
3 Pan dokonał dla nas wielkich czynów
– napełniło to nas radością.
4 Panie, spraw, by powrócili nasi wygnańcy,
jak strumienie w ziemi Negeb!
5 Ci, którzy sieją zapłakani,
radośni zbierać będą.
6 Kto idzie i płacze, niosąc worek ziarna,
powróci radosny, niosąc swoje snopy.
Siew w łzach, żniwo radosne
1 Pieśń pielgrzymek.
Gdy Pan wywiódł z niewoli uprowadzonych z Syjonu,
Byliśmy jak we śnie.
2 Wtedy usta nasze były pełne śmiechu,
A język nasz radości,
Wtedy mówiono wśród narodów:
Pan dokonał z nimi wielkich rzeczy.
3 Wielkich rzeczy dokonał Pan z nami,
Przeto byliśmy weseli.
4 Odmień, Panie, losy nasze
Jak strumienie w ziemi południowej.
5 Ci, którzy siali ze łzami,
Niech zbierają z radością!
6 Kto wychodzi z płaczem, niosąc ziarno siewne,
Będzie wracał z radością, niosąc snopy swoje.