Święta wojna przeciw Madianitom
1 Pan powiedział do Mojżesza: 2 Pomścij Izraelitów na Madianitach. Potem zostaniesz przyłączony do swego ludu. 3 Mojżesz więc powiedział do ludu: Przygotujcie spośród siebie mężczyzn do wojny, aby wyruszyli przeciw Madianitom i dokonali pomsty Pana na Madianitach. 4 Poślijcie na wojnę po tysiąc ludzi z każdego plemienia Izraela. 5 Wybrali więc po tysiąc z każdego plemienia, razem dwanaście tysięcy uzbrojonych do walki. 6 Z każdego plemienia Mojżesz posłał na wojnę po tysiąc ludzi. Razem z nimi wyprawił na wojnę Pinchasa, syna kapłana Eleazara, który niósł w ręku święte naczynia oraz trąby wojenne. 7 Zgodnie z rozkazem, jaki Mojżesz otrzymał od Pana, wyruszyli na wojnę przeciw Madianitom i pozabijali wszystkich mężczyzn. 8 Oprócz tych, których pozabijali, zabili również królów madianickich: Ewiego, Rekema, Sura, Chura i Reba – razem pięciu królów madianickich. Mieczem zabili także Balaama, syna Beora. 9 Izraelici uprowadzili w niewolę madianickie kobiety i dzieci, a jako łup zagarnęli całe ich bydło, wszystkie stada i całe ich mienie. 10 Spalili wszystkie miasta, w których Madianici mieszkali, i wszystkie ich obozowiska. 11 Następnie zabrali całą zdobycz, cały łup – zarówno ludzi jak i zwierzęta – 12 i sprowadzili jeńców, zdobycz i łup, do Mojżesza, kapłana Eleazara i całej społeczności Izraelitów, do obozu, który się znajdował na równinach Moabu, nad Jordanem, naprzeciw Jerycha. 13 Mojżesz, kapłan Eleazar i wszyscy przywódcy społeczności wyszli, by spotkać ich poza obozem.
Oczyszczenie łupów
14 A Mojżesz rozgniewał się na dowódców wojska, na tysiączników i setników, którzy wracali z wyprawy wojennej. 15 I powiedział do nich: Jak mogliście pozostawić przy życiu wszystkie kobiety? 16 One to za radą Balaama spowodowały, że Izraelici ze względu na Peora dopuścili się niewierności wobec Pana, co sprowadziło plagę na społeczność Pana. 17 Teraz więc zabijcie spośród dzieci wszystkich chłopców oraz wszystkie kobiety, które już współżyły z mężczyzną. 18 Natomiast wszystkie dziewczęta, które jeszcze nie współżyły z mężczyzną, pozostawcie przy życiu dla siebie. 19 Wy jednak musicie pozostać przez siedem dni poza obozem. Każdy, kto kogoś zabił lub kto dotknął się zabitego, powinien się oczyścić w trzecim i siódmym dniu. Dotyczy to zarówno was, jak i waszych jeńców. 20 Również wszelkie szaty, wszystkie przedmioty skórzane oraz to, co jest sporządzone z sierści koziej i wszystkie przedmioty z drewna, powinny być oczyszczone. 21 Potem kapłan Eleazar powiedział do ludzi, którzy byli na wyprawie wojennej: Taki jest przepis Prawa, który Pan dał Mojżeszowi: 22 Złoto, srebro, miedź, żelazo, cynę, ołów 23 i w ogóle wszystko, co wytrzyma próbę ognia, przeprowadźcie przez ogień, aby stało się czyste. Należy to oczyścić także w wodzie oczyszczenia. Wszystko zaś, co nie zniesie próby ognia, przeprowadźcie przez wodę. 24 Gdy siódmego dnia wypierzecie swoje szaty, staniecie się czyści i wówczas będziecie mogli wejść do obozu.
Podział zdobyczy
25 Potem Pan powiedział do Mojżesza: 26 Ty, kapłan Eleazar oraz przywódcy rodów społeczności przeliczcie łup, który zdobyliście, zarówno ludzi jak i bydło. 27 Podziel łup na połowę pomiędzy biorących udział w wyprawie wojennej i pomiędzy całą społeczność. 28 Od wojowników, którzy wyruszyli na wojnę, powinieneś wziąć – jako daninę dla Pana – jedną sztukę na pięćset, zarówno z ludzi, jak i z wołów oraz z osłów i owiec. 29 Weźmiesz z połowy, która do nich należy, i dasz kapłanowi Eleazarowi jako daninę dla Pana. 30 Natomiast z połowy należącej do Izraelitów weźmiesz pięćdziesiątą część, zarówno z ludzi, jak i z wołów, osłów i owiec, z wszelkiego zwierzęcia. Następnie przekażesz to lewitom, którzy czuwają nad posługami w Przybytku Pana. 31 Mojżesz i kapłan Eleazar wykonali wszystko według tego, co Pan nakazał Mojżeszowi. 32 Zdobycz, oprócz tego, co wojownicy biorący udział w wyprawie wzięli jako łup, składała się z sześciuset siedemdziesięciu pięciu tysięcy owiec, 33 siedemdziesięciu dwóch tysięcy wołów i 34 sześćdziesięciu jeden tysięcy osłów. 35 Ludzi zaś, dziewcząt, które jeszcze nie współżyły z mężczyzną, było razem trzydzieści dwa tysiące. 36 Połowa należąca do tych, którzy brali udział w wyprawie wojennej, wynosiła trzysta trzydzieści siedem tysięcy pięćset owiec, 37 a danina dla Pana z owiec wyniosła sześćset siedemdziesiąt pięć sztuk; 38 trzydzieści sześć tysięcy wołów, przy czym danina dla Pana wyniosła siedemdziesiąt dwie sztuki; 39 trzydzieści tysięcy pięćset osłów, a z nich daniną dla Pana było sześćdziesiąt jeden sztuk; 40 wreszcie szesnaście tysięcy ludzi, z których daniną dla Pana były trzydzieści dwie osoby. 41 Tak więc oddał Mojżesz kapłanowi Eleazarowi daninę jako dar ofiarny dla Pana, zgodnie z tym, co Pan mu nakazał. 42 Mojżesz oddzielił od części przypadającej tym, którzy brali udział w walce, połowę należącą do Izraelitów. 43 A w połowie należącej do społeczności było trzysta trzydzieści siedem tysięcy pięćset owiec, 44 trzydzieści sześć tysięcy wołów, 45 trzydzieści tysięcy pięćset osłów 46 i szesnaście tysięcy ludzi. 47 Z tej części należnej Izraelitom Mojżesz wziął po jednej pięćdziesiątej – zarówno z ludzi, jak i ze zwierząt – i dał lewitom, pełniącym służbę w Przybytku Pana, tak jak Pan nakazał Mojżeszowi. 48 Wtedy podeszli do Mojżesza tysiącznicy i setnicy – dowódcy oddziałów wojska, 49 i powiedzieli do Mojżesza: Twoi słudzy dokonali przeglądu wszystkich podległych sobie żołnierzy i okazało się, że nie brakuje żadnego z nich. 50 Dlatego przynieśliśmy dar ofiarny dla Pana z tego, co kto znalazł: przedmioty ze złota, nagolenice, naramienniki, pierścienie, kolczyki i naszyjniki, dla dokonania nad nami przebłagania przed Panem. 51 Mojżesz i kapłan Eleazar wzięli więc od nich złoto, a wszystko to były kosztowności. 52 Danina złota złożona przez tysiączników i setników na ofiarę dla Pana wynosiła szesnaście tysięcy siedemset pięćdziesiąt sykli. 53 Każdy z wojowników posiadał także swój własny łup. 54 Tak więc Mojżesz i kapłan Eleazar wzięli złoto od tysiączników i setników i zanieśli do Namiotu Spotkania jako pamiątkę przed Panem na rzecz Izraelitów.
Zemsta na Midianitach
1 I przemówił Pan do Mojżesza tymi słowy:
2 Zemścij się za krzywdę synów izraelskich na Midianitach; potem będziesz przyłączony do ludu swojego.
3 Wtedy Mojżesz przemówił do ludu tymi słowy: Przygotujcie spośród siebie zbrojny hufiec mężów do boju, aby ruszyli przeciwko Midianitom i wykonali na nich zemstę Pana.
4 Wyprawcie do boju po jednym tysiącu na plemię ze wszystkich plemion izraelskich.
5 Wydzielono więc z tysięcy izraelskich po tysiącu na plemię, dwanaście tysięcy gotowych do boju.
6 I wyprawił ich Mojżesz po tysiącu na plemię do boju, wraz z Pinechasem, synem Eleazara, kapłana, mającym przy sobie święte naczynia i surmy bojowe.
7 Wyruszyli tedy do boju z Midianitami, tak jak Pan rozkazał Mojżeszowi, i pozabijali wszystkich mężczyzn.
8 Oprócz poległych w bitwie królów midiańskićh zabili też Ewiego, Rekema, Sura, Chura i Rebę, pięciu królów midiańskich. Zabili też mieczem Bileama, syna Beora.
9 Do niewoli zaś wzięli synowie izraelscy kobiety midiańskie i ich dzieci; zabrali też jako łup całe ich bydło, wszystkie ich stada owiec i całe mienie,
10 A wszystkie ich miasta w zamieszkałych okolicach i wszystkie ich osady spalili ogniem.
11 Wzięli tedy cały łup i wszelką zdobycz w ludziach i bydle.
12 Jeńców, zdobycz i łup przywiedli potem do Mojżesza i do Eleazara, kapłana, i do zboru synów izraelskich, w obozie na stepach moabskich nad Jordanem naprzeciw Jerycha.
13 Mojżesz i Eleazar, kapłan, oraz wszyscy książęta zboru wyszli naprzeciw nich poza obóz.
14 Ale Mojżesz rozgniewał się na ustanowionych nad wojskiem, na dowódców tysięcy i setników, którzy wracali z wyprawy wojennej,
15 I rzekł do nich Mojżesz: Jakże to! Zostawiliście przy życiu wszystkie kobiety?
16 Wszak to one za radą Bileama pobudziły synów izraelskich do odstępstwa od Pana na rzecz Peora i stąd wynikła klęska dla zboru Pana.
17 Przeto teraz zabijcie wszystkich chłopców wśród dzieci, zabijcie też wszystkie kobiety, które już obcowały z mężczyznami,
18 Ale zostawcie przy życiu dla siebie wszystkie małe dziewczęta, które jeszcze nie poznały współżycia z mężczyzną.
Oczyszczenie zwycięzców przed podziałem zdobyczy
19 Wy sami zaś pozostańcie przez siedem dni poza obozem. Każdy, kto zabił człowieka i każdy, kto dotknął się poległego, niech się oczyści trzeciego dnia i siódmego dnia, wy i wasi jeńcy;
20 Oczyśćcie także wszelkie szaty i wszelkie przedmioty skórzane, wszelkie wyroby z koziej sierści i wszelkie przedmioty drewniane.
21 I rzekł Eleazar, kapłan, do wojowników, którzy wyruszyli do boju: Taki jest przepis zakonu, jaki Pan nadał Mojżeszowi:
22 Tylko złoto i srebro, miedź, żelazo, cynę i ołów,
23 Wszystko, co wytrzyma próbę ognia, przeprowadzicie przez ogień, i to zostanie uznane za czyste. Jednak należy to oczyścić wodą oczyszczającą. Wszystko zaś, co nie wytrzymuje próby ognia, przeprowadzicie przez wodę.
24 Siódmego dnia wypierzcie swoje szaty i oczyśćcie się, a potem wejdziecie do obozu.
Podział zdobyczy
25 I rzekł Pan do Mojżesza:
26 Policzcie, ty i Eleazar, kapłan, i naczelnicy rodów w zborze, zdobycz w ludziach i w bydle,
27 Podziel tę zdobycz na pół pomiędzy uczestników bitwy, którzy wyruszyli do boju, i pomiędzy cały zbór.
28 Od wojowników, którzy wyruszyli w bój, pobierzesz jako daninę dla Pana po jednym na pięćset, zarówno z ludzi, jak z bydła, jak z osłów, jak z owiec.
29 Weźmiesz to z ich połowy i dasz Eleazarowi, kapłanowi, jako dar ofiarny dla Pana.
30 Z połowy zaś, która przypadła synom izraelskim, weźmiesz po jednym z pięćdziesięciu, zarówno z ludzi, jak z bydła, jak z osłów, jak z owiec, ze wszystkich zwierząt domowych, i dasz je Lewitom, pełniącym służbę przy przybytku Pana.
31 Mojżesz i Eleazar, kapłan, uczynili tak, jak Pan rozkazał Mojżeszowi.
32 Zdobycz, stanowiąca resztki łupu, jaki zdobył lud wojenny, obejmowała: owiec sześćset siedemdziesiąt pięć tysięcy,
33 Wołów siedemdziesiąt dwa tysiące,
34 Osłów sześćdziesiąt jeden tysięcy,
35 Kobiet czyli dziewcząt, które jeszcze nie poznały współżycia z mężczyzną, było wszystkich trzydzieści dwa tysiące.
36 Połowa, stanowiąca dział tych, którzy wyruszyli do boju, wynosiła: owiec trzysta trzydzieści siedem tysięcy pięćset,
37 Danina dla Pana z owiec wynosiła sześćset siedemdziesiąt pięć;
38 Wołów trzydzieści sześć tysięcy, danina zaś z tego dla Pana siedemdziesiąt dwa.
39 Osłów trzydzieści tysięcy pięćset, danina zaś z tego dla Pana sześćdziesiąt jeden.
40 Ludzi szesnaście tysięcy dusz, danina zaś z tego dla Pana trzydzieści dwie dusze.
41 Daninę ściągniętą jako dar ofiarny dla Pana przekazał Mojżesz Eleazarowi, kapłanowi, jak Pan rozkazał Mojżeszowi.
42 Z połowy zaś, która przypadła synom izraelskim, a którą Mojżesz oddzielił od części przeznaczonej dla wojowników,
43 Było tego, co przypadło na zbór, owiec trzysta trzydzieści siedem tysięcy pięćset,
44 Wołów trzydzieści sześć tysięcy,
45 Osłów trzydzieści tysięcy pięćset,
46 Ludzi szesnaście tysięcy dusz.
47 Z połowy, która przypadła synom izraelskim, wziął Mojżesz po jednym na pięćdziesiąt, zarówno z ludzi, jak z bydła, i dał Lewitom, pełniącym służbę przy przybytku Pana, jak Pan rozkazał Mojżeszowi.
48 Wtedy przystąpili do Mojżesza ustanowieni nad tysiącami wojska, dowódcy tysięcy i setnicy
49 I rzekli do Mojżesza: My, twoi słudzy, policzyliśmy wojowników, którzy byli pod naszym dowództwem, i nie brak z nas nikogo.
50 Jako dar ofiarny dla Pana przynosimy każdy to, co znaleźliśmy ze złotych przedmiotów, czy bransoletę, czy naramiennik, czy pierścień, czy kolczyk, czy naszyjnik, aby dokonano za nas przebłagania przed Panem.
51 Mojżesz i Eleazar, kapłan, przyjęli od nich to złoto, wszelkie kosztowności.
52 A było wszystkiego złota, które zebrali dla Pana, od dowódców tysięcy i od setników szesnaście tysięcy siedemset pięćdziesiąt sykli.
53 Zwykli żołnierze łupili każdy dla siebie.
54 Mojżesz i Eleazar przyjęli to złoto od dowódców tysięcy i od setników i zanieśli je do Namiotu Zgromadzenia, aby Pan łaskawie pamiętał o Izraelu.