Jezus przed Piłatem
(Mt 27,1-2.Mt 11-14Łk 23,1-5J 18,28-38)1 Wczesnym rankiem zebrali się na naradę arcykapłani razem z przełożonymi, nauczycielami Prawa i całym Sanhedrynem. Związali Jezusa, wyprowadzili i wydali Piłatowi. 2 Piłat zapytał Go: Czy Ty jesteś królem Żydów? On odpowiedział: Ty to mówisz. 3 Arcykapłani zaś oskarżali Go o wiele rzeczy. 4 Piłat więc zapytał ponownie: Nic nie odpowiadasz? Zobacz, o jak wiele rzeczy Cię oskarżają. 5 Jezus jednak nic już nie odpowiedział, co dziwiło Piłata.
Jezus skazany na śmierć
(Mt 27,15-26Łk 23,13-25J 18,39—19,16)6 Z okazji świąt uwalniał im jednego więźnia, tego, o którego prosili. 7 A razem z buntownikami, którzy w czasie rozruchów popełnili morderstwo, był uwięziony przestępca imieniem Barabasz. 8 Tłum więc podszedł i zaczął prosić, żeby postąpił zgodnie ze zwyczajem. 9 Wtedy Piłat oznajmił: Jeśli chcecie, uwolnię wam króla Żydów? 10 Wiedział bowiem, że arcykapłani wydali Go z nienawiści. 11 Tymczasem arcykapłani podburzyli tłum, żeby raczej uwolnił im Barabasza. 12 Wówczas Piłat ponownie ich zapytał: Co więc chcecie, abym uczynił z Tym, którego nazywacie królem Żydów? 13 Ale oni krzyczeli: Ukrzyżuj Go! 14 Wtedy Piłat zapytał: Co właściwie złego uczynił? Oni jednak jeszcze głośniej krzyczeli: Ukrzyżuj Go! 15 Wówczas Piłat, chcąc zadowolić tłum, postanowił uwolnić im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał im na ukrzyżowanie.
Żołnierze drwią z Jezusa
(Mt 27,27-31J 19,2-3)16 Wtedy żołnierze zaprowadzili Go na wewnętrzny dziedziniec, to jest do pretorium, i zwołali cały oddział. 17 Ubrali Go w purpurę i nałożyli Mu wieniec upleciony z cierni. 18 I zaczęli Go pozdrawiać: Witaj, królu Żydów! 19 Bili Go trzciną po głowie, pluli na Niego, przyklękali i kłaniali się Mu. 20 A kiedy Go wyszydzili, ściągnęli z niego purpurę, ubrali w Jego własne szaty i wyprowadzili, aby Go ukrzyżować.
Ukrzyżowanie Jezusa
(Mt 27,32-44Łk 23,26-43J 19,17-27)21 Zmusili też niejakiego Szymona Cyrenejczyka, ojca Aleksandra i Rufusa, który wracał z pola, aby poniósł Jego krzyż. 22 Kiedy przyprowadzili Go na miejsce zwane Golgota, to znaczy Miejsce Czaszki, 23 podali Mu wino zmieszane z mirrą, ale On nie wziął. 24 Potem Go ukrzyżowali i rozdzielili Jego szaty, rzucając o nie losy, żeby rozstrzygnąć, co kto ma wziąć. 25 A była godzina trzecia, gdy Go ukrzyżowali. 26 Umieszczono też napis określający Jego winę: Król Żydów. 27 Wraz z Nim ukrzyżowali dwóch łotrów, jednego po prawej, a drugiego po Jego lewej stronie. 29 Ci, którzy przechodzili tamtędy, bluźnili, kiwali głowami i mówili: Ej! Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz, 30 uratuj samego siebie i zejdź z krzyża! 31 Podobnie arcykapłani z nauczycielami Prawa kpili sobie i mówili: Innych uratował, a sam siebie nie może. 32 Mesjasz, król Izraela, niech zejdzie teraz z krzyża, żebyśmy zobaczyli i uwierzyli. Urągali Mu również ci, którzy razem z Nim byli ukrzyżowani.
Śmierć Jezusa
(Mt 27,45-56Łk 23,44-49J 19,28-30)33 O godzinie szóstej ciemność ogarnęła całą ziemię aż do godziny dziewiątej. 34 O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eloi, Eloi, lema sabachthani , to znaczy: Boże mój, Boże mój, dlaczego Mnie opuściłeś? 35 Gdy to usłyszeli ci, którzy stali obok, powiedzieli: Eliasza woła. 36 Wtedy ktoś podbiegł, nasączył gąbkę octem, umocował na trzcinie, podał Mu do picia i powiedział: Poczekajcie, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, żeby Go zdjąć! 37 Jezus zaś zawołał donośnym głosem i oddał ducha. 38 A zasłona w świątyni rozdarła się na dwie części, od góry aż do dołu. 39 Setnik natomiast, który stał naprzeciw, widząc, że w ten sposób oddał ducha, powiedział: Naprawdę, ten Człowiek był Synem Boga. 40 Były tam też kobiety przyglądające się z daleka, a wśród nich Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba Małego i Józefa oraz Salome, 41 które, gdy był w Galilei, towarzyszyły Mu i usługiwały, oraz wiele innych, które razem z Nim przyszły do Jerozolimy.
Pogrzeb Jezusa
(Mt 27,57-61Łk 23,50-56J 19,38-42)42 A ponieważ był dzień Przygotowania, czyli dzień przed szabatem, gdy już zapadł wieczór, 43 przyszedł Józef z Arymatei, dostojnik Rady, który także oczekiwał Królestwa Boga. Zdobył się na odwagę, poszedł do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. 44 Piłat zdziwił się, że On już nie żyje, zawołał setnika i zapytał, czy dawno umarł. 45 A gdy setnik mu to potwierdził, wydał zwłoki Józefowi. 46 Wówczas Józef kupił płótno, zdjął ciało, owinął płótnem i złożył w grobowcu wyciosanym w skale, a na wejście do grobowca zatoczył kamień. 47 Maria Magdalena i Maria, matka Józefa, przyglądały się natomiast, gdzie Go pochowano.
Jezus przed Piłatem
(Mat. 27,1—2.Mat. 11—26Łuk. 23,1—5.Łuk. 13—25Jan 18,26—19,16)1 I zaraz wczesnym rankiem arcykapłani wraz ze starszymi oraz uczonymi w Piśmie i cała Rada Najwyższa odbyli naradę, po czym związali Jezusa, odprowadzili go i wydali Piłatowi.
2 I zapytał go Piłat: Czy Ty jesteś królem żydowskim? A On odpowiadając mu, rzekł: Ty to mówisz.
3 A arcykapłani oskarżali go o wiele rzeczy.
4 Piłat zapytał go znowu: Nic nie odpowiadasz? Patrz, o jak wiele rzeczy cię oskarżają.
5 Lecz Jezus już nic nie odpowiedział, tak iż się Piłat dziwił.
6 A na święto wypuszczał im jednego więźnia, o którego prosili.
7 A pewien człowiek, zwany Barabasz, był wówczas więziony wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów popełnili zabójstwo.
8 I wystąpił lud, i począł prosić o to, co im zawsze czynił.
9 Piłat zaś odpowiedział im, mówiąc: Czy chcecie, abym wam wypuścił króla żydowskiego?
10 Wiedział bowiem, że arcykapłani wydali go z zawiści.
11 Ale arcykapłani podburzyli lud, aby im raczej wypuścił Barabasza.
12 Na to Piłat, odpowiadając ponownie, rzekł im: Cóż więc mam uczynić z tym, którego nazywacie królem żydowskim?
13 A oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go!
14 A Piłat rzekł do nich: Cóż więc złego uczynił? Ale oni krzyczeli tym głośniej: Ukrzyżuj go!
15 Wtedy Piłat, chcąc zadowolić lud wypuścił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.
Wyszydzanie Jezusa przez żołnierzy
(Mat. 27,27—31Jan 19,2—3)16 A żołnierze zaprowadzili go na zamek, to jest do pretorium, i zwołali cały oddział wojska.
17 I ubrali go w purpurę, upletli koronę cierniową i włożyli mu ją na głowę.
18 I poczęli go pozdrawiać: Bądź pozdrowiony, królu żydowski!
19 I bili go po głowie trzciną, i pluli na niego, a upadając na kolana, bili mu pokłony.
20 A gdy go wyśmiali, zdjęli z niego purpurę i przyodziali go w jego własne szaty. I wyprowadzili go na ukrzyżowanie.
Ukrzyżowanie Jezusa
(Mat. 27,32—44Łuk. 23,26—43Jan 19,17—27)21 I zmusili niejakiego Szymona Cyrenejczyka, ojca Aleksandra i Rufa, który szedł z pola i przechodził mimo, aby niósł krzyż jego.
22 I przywiedli go na miejsce Golgota, co znaczy Miejsce Trupiej Czaszki.
23 I dali mu do picia wino, zmieszane z mirą, ale On nie przyjął.
24 Potem go ukrzyżowali i podzielili szaty jego, rzucając o nie losy, co kto miał wziąć.
25 A była godzina trzecia, kiedy go ukrzyżowali.
26 Był też wypisany napis z podaniem jego winy: Król żydowski.
27 Ukrzyżowali też z nim złoczyńców, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy jego.
28 I wypełniło się Pismo, które mówi: Zaliczono go w poczet bezbożników.
29 A ci, którzy mimo przechodzili, bluźnili mu, kiwali głowami swymi i mówili: Hej, Ty, który rozwalasz świątynię, a w trzy dni ją odbudowujesz,
30 Ratuj siebie samego i zstąp z krzyża!
31 Podobnie arcykapłani wraz z uczonymi w Piśmie drwili z niego i mówili do siebie: Innych ratował, a siebie samego wyratować nie może.
32 Niechże Chrystus, król Izraela; zstąpi teraz z krzyża, abyśmy ujrzeli i uwierzyli. Także i ci, co z nim byli ukrzyżowani, urągali mu.
Śmierć Jezusa
(Mat. 27,45—56Łuk. 23,44—49Jan 19,28—30)33 A o godzinie szóstej ciemność zaległa całą ziemię, do godziny dziewiątej.
34 O godzinie dziewiątej zawołał Jezus donośnym głosem: Eloi, Eloi, lama sabachtani? Co się wykłada: Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?
35 A niektórzy z tych, co stali obok, gdy to usłyszeli, mówili: Oto Eliasza woła.
36 I przybiegł jeden, napełnił gąbkę octem, włożył ją na trzcinę i dął mu pić, mówiąc: Poczekajcie, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, aby go zdjąć.
37 Jezus zaś zawołał donośnym głosem i oddał ducha.
38 Wtedy zasłona świątyni rozdarła się na dwoje, od góry aż do dołu.
39 A widząc to setnik, który stał naprzeciwko niego, że tak oddał ducha, rzekł: Zaprawdę, ten człowiek był Synem Bożym.
40 Były też niewiasty, które się przypatrywały z daleka, między nimi Maria Magdalena i Maria, matka Jakuba Mniejszego, i Jozesa, i Salome,
41 Które, gdy był w Galilei, chodziły za nim i posługiwały mu, i wiele innych, które wraz z nim przyszły do Jerozolimy.
Pogrzeb Jezusa
(Mat. 27,57—61Łuk. 23,50—56Jan 19,38—42)42 A gdy już nadszedł wieczór, był to bowiem dzień Przygotowania, który jest przed sabatem,
43 Przyszedł Józef z Arymatei, znakomity członek Rady, który też oczekiwał Królestwa Bożego; on śmiało wszedł do Piłata i prosił o ciało Jezusa.
44 A Piłat zdziwił, się że już umarł; i przywołał setnika, i zapytał go, czy dawno umarł.
45 I dowiedziawszy się od setnika, darował ciało Józefowi.
46 A on kupił prześcieradło, zdjął go, owinął w prześcieradło i złożył w grobowcu wykutym w skale, i przytoczył kamień przed wejście do grobu.
47 Ale Maria Magdalena i Maria, matka Jozesa przyglądały się, gdzie go złożono.