Ofiara przebłagalna za grzech arcykapłana
1 Potem Pan powiedział do Mojżesza: 2 Tak powiedz Izraelitom: Jeżeli ktoś przez nieuwagę zgrzeszy przeciwko któremukolwiek z przykazań Pana i uczyni coś, czego nie wolno czynić wbrew jednemu z nich, 3 i jeśli zgrzeszy namaszczony kapłan, to jego wina spada na lud. Wówczas złoży Panu za grzech, który popełnił, młodego cielca bez skazy na ofiarę przebłagalną za grzech. 4 Przyprowadzi cielca przed wejście do Namiotu Spotkania, przed Pana. Położy rękę na głowie cielca i zabije tego cielca przed Panem. 5 Potem namaszczony kapłan weźmie trochę krwi cielca i wniesie ją do Namiotu Spotkania. 6 Umoczy palec we krwi i pokropi nią siedem razy przed Panem, przed zasłoną Miejsca Świętego. 7 Następnie kapłan pomaże krwią rogi ołtarza wonnego kadzenia, który stoi przed Panem w Namiocie Spotkania. Całą resztę krwi cielca wyleje na podstawę ołtarza ofiar całopalnych, który stoi przed wejściem do Namiotu Spotkania. 8 Potem oddzieli cały tłuszcz z cielca ofiary przebłagalnej za grzech, a mianowicie tłuszcz, który okrywa wnętrzności, oraz cały tłuszcz, który jest nad wnętrznościami, 9 obie nerki wraz z tłuszczem, który jest na nich i sięga aż do lędźwi. Od nerek zaś oddzieli warstwę tłuszczu przylegającą do wątroby, 10 tak jak oddziela się z cielca na ofiarę wspólnotową. I kapłan spali to na ołtarzu całopalenia. 11 Natomiast skórę cielca, całe jego mięso, głowę, nogi, wnętrzności wraz z ich zawartością, 12 czyli całego cielca, wyniesie poza obóz, na miejsce czyste, na wysypisko popiołu i spali go w ogniu na drwach. Na wysypisku popiołu będzie spalony.
Ofiara przebłagalna za grzech społeczności Izraela
13 Jeżeli cała społeczność Izraela zbłądzi przez nieuwagę i uczyni coś przeciwko jednemu z przykazań Pana, czego nie powinna uczynić, i ta rzecz będzie zakryta przed oczami zgromadzenia, to ściągnie na siebie winę. 14 Ale gdy potem pozna grzech, który popełniła, wówczas zgromadzenie weźmie młodego cielca na ofiarę przebłagalną za grzech, przyprowadzi go przed Namiot Spotkania. 15 Starsi zaś społeczności włożą ręce na głowę cielca przed Panem i zabiją go przed Panem. 16 Następnie namaszczony kapłan zaniesie trochę krwi cielca do Namiotu Spotkania. 17 Potem umoczy palec we krwi i pokropi nią siedem razy przed Panem, przed zasłoną. 18 Pomaże także krwią rogi ołtarza, który jest przed Panem w Namiocie Spotkania. Całą resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza całopalenia, który stoi przed wejściem do Namiotu Spotkania. 19 Cały zaś tłuszcz oddzieli z niego i spali na ołtarzu. 20 Postąpi z tym cielcem tak samo, jak postąpił z cielcem na ofiarę przebłagalną za grzech. Tak z nim postąpi. W ten sposób kapłan dokona za nich przebłagania i grzech zostanie im odpuszczony. 21 Potem wyniesie cielca poza obóz i spali go, tak jak spalił pierwszego cielca. Jest to ofiara przebłagalna za grzech zgromadzenia.
Ofiara przebłagalna za grzech naczelnika
22 Jeżeli zgrzeszy naczelnik rodu i przez nieuwagę uczyni coś przeciwko jednemu z przykazań Pana, swego Boga, czego nie powinien uczynić, to ściągnie na siebie winę. 23 Ale gdy potem uświadomi sobie swój grzech, który popełnił, to złoży jako ofiarę kozła, samca bez skazy. 24 Położy rękę na głowie kozła i zabije go na miejscu, na którym zabija się na ofiary całopalne przed Panem. Jest to ofiara przebłagalna za grzech. 25 Potem kapłan weźmie na palec trochę krwi z ofiary przebłagalnej za grzech i pomaże nią rogi ołtarza całopalenia, a resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza całopalenia. 26 Cały zaś tłuszcz spali na ołtarzu, tak jak spala się tłuszcz ofiary wspólnotowej. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za jego grzech. I będzie mu odpuszczony.
Ofiara przebłagalna za grzech zwykłego człowieka
27 Jeżeli ktoś spośród ludu ziemi zgrzeszy przez nieuwagę, przez swoje czyny przeciw jednemu z przykazań Pana, których nie wolno przekroczyć, i w ten sposób zawini, 28 ale potem uświadomi sobie grzech, który popełnił, to złoży w ofierze za swój grzech, który popełnił, kozę, samicę bez skazy. 29 Położy rękę na głowie ofiary przebłagalnej za grzech i zabije tę ofiarę przebłagalną za grzech na miejscu całopalenia. 30 Następnie kapłan weźmie trochę krwi na palec i pomaże nią rogi ołtarza całopalenia, a resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza. 31 Potem oddzieli z niej cały tłuszcz, podobnie jak był oddzielony tłuszcz ofiary wspólnotowej, i spali to kapłan na ołtarzu jako woń przyjemną dla Pana. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za tego człowieka i grzech będzie mu odpuszczony. 32 Jeżeli zaś ktoś chce przyprowadzić na ofiarę przebłagalną za grzech owcę, to niech przyprowadzi samicę bez skazy. 33 Położy rękę na głowie ofiary przebłagalnej za grzech i zabije ją na ofiarę przebłagalną za grzech na miejscu, gdzie zabija się na całopalenie. 34 Następnie kapłan weźmie na palec trochę krwi z ofiary przebłagalnej za grzech i pomaże nią rogi ołtarza całopalenia, a resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza. 35 Potem oddzieli cały tłuszcz, podobnie jak był oddzielony tłuszcz owcy, ofiary wspólnotowej. Kapłan spali go na ołtarzu, na ogniu ofiar spalanych dla Pana. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za jego grzech, który popełnił, i będzie mu odpuszczony.
Ofiary przebłagalne za grzechy
1 I przemówił Pan do Mojżesza tymi słowy:
2 Przemów do synów izraelskich tymi słowy: Jeżeli ktoś nieświadomie zgrzeszy przeciwko jakiemukolwiek z przykazań Pańskich i popełni to, czego nie wolno, a więc wykroczy przeciwko jednemu z nich:
3 Jeżeli zgrzeszy namaszczony kapłan i obciąży winą lud, to złoży Panu za swój grzech, który popełnił, młodego cielca bez skazy jako ofiarę za grzech.
4 Przywiedzie tego cielca do wejścia do Namiotu Zgromadzenia przed Pana, położy swoją rękę na głowie cielca i zarżnie go przed Panem.
5 Namaszczony kapłan weźmie nieco z krwi tego cielca i wniesie do Namiotu Zgromadzenia.
6 Potem kapłan zanurzy swój palec we krwi i pokropi tą krwią siedem razy przed Panem przednią stronę zasłony świątyni,
7 Następnie kapłan rozmaże nieco z tej krwi po rogach ołtarza kadzenia stojącego przed Panem w Namiocie Zgromadzenia, resztę zaś krwi cielca wyleje u podstawy ołtarza całopaleń, który jest u wejścia do Namiotu Zgromadzenia.
8 Wszystek tłuszcz cielca ofiarowanego za grzech zdejmie z niego, to znaczy tłuszcz pokrywający wnętrzności i wszystek tłuszcz, który jest przy wnętrznościach,
9 Obie nerki wraz z tłuszczem, który jest na nich i który jest na polędwicach, a otrzewną na wątrobie zdejmie wraz z nerkami,
10 Tak jak się zdejmuje z wołu składanego na ofiarę pojednania, i spali je kapłan na ołtarzu całopaleń,
11 Skórę zaś cielca i całe jego mięso wraz z głową i nogami, jego wnętrzności i nieczystości,
12 W ogóle całego cielca wyniesie poza obóz na miejsce czyste, na wysypisko popiołu i spali go na drwach w ogniu; na wysypisku popiołu będzie spalony.
13 A jeżeli cały zbór izraelski zgrzeszy nieświadomie i sprawa ta będzie zakryta przed oczami zgromadzenia, i tak przekroczą jedno z przykazań Pańskich, czyniąc to, czego nie powinni czynić, i ściągną na siebie winę,
14 A potem wyjdzie na jaw ten grzech, który popełnili, wtedy zgromadzenie złoży cielca na ofiarę za grzech; przywiodą go przed Namiot Zgromadzenia,
15 A starsi zboru położą swoje ręce na głowie tego cielca przed Panem, kapłan zaś zarżnie tego cielca przed Panem.
16 Namaszczony kapłan przyniesie nieco z krwi tego cielca do Namiotu Zgromadzenia.
17 Potem kapłan zanurzy swój palec we krwi i pokropi krwią tą siedem razy zasłonę przed Panem,
18 Następnie rozmaże nieco z tej krwi po rogach ołtarza, który jest przed Panem w Namiocie Zgromadzenia, resztę zaś krwi wyleje u podstaw ołtarza całopaleń, który jest u wejścia do Namiotu Zgromadzenia.
19 Wszystek zaś tłuszcz zdejmie z niego i spali na ołtarzu.
20 Postąpi z tym cielcem tak, jak postąpił z cielcem złożonym na ofiarę za grzech. Tak samo z nim postąpi. Tak dokona kapłan przebłagania i będą mieli grzech odpuszczony.
21 I wyniesie cielca poza obóz, i spali go, tak jak spalił poprzedniego cielca. Jest to ofiara za grzech zgromadzenia.
22 Jeżeli zgrzeszy książę i przekroczy jedno z przykazań Pana, Boga jego, których przekraczać nie wolno, a uczyni to bezwiednie i ściągnie na siebie winę,
23 A potem uświadomi sobie swój grzech, który popełnił, złoży jako ofiarę swoją kozła, samca bez skazy,
24 Położy rękę na głowie tego kozła i zarżnie go w tym samym miejscu, gdzie się zarzyna przed Panem zwierzęta ofiar całopalenia. Jest to ofiara za grzech.
25 Kapłan weźmie nieco z krwi tej ofiary za grzech na swój palec i rozmaże ją po rogach ołtarza całopaleń; resztę zaś jego krwi wyleje u podstawy ołtarza całopaleń.
26 A wszystek jego tłuszcz spali na ołtarzu, tak samo jak tłuszcz ofiary pojednania. Tak oczyści go kapłan z grzechu jego i będzie mu odpuszczony.
27 A jeżeli jakiś człowiek z prostego ludu zgrzeszy nieświadomie, wykraczając przeciwko jednemu z przykazań Pańskich, których przekraczać nie wolno, i ściągnie na siebie winę,
28 A potem uświadomi sobie swój grzech, który popełnił, złoży jako swoją ofiarę kozę, samicę bez skazy, za swój grzech, który popełnił;
29 Położy rękę swoją na głowie ofiary za grzech i zarżnie to zwierzę ofiary za grzech na miejscu, gdzie się składa ofiary całopalne.
30 Kapłan weźmie nieco z jej krwi na swój palec i rozmaże ją po rogach ołtarza całopaleń, resztę zaś jej krwi wyleje u podstawy ołtarza.
31 Wszystek zaś jej tłuszcz usunie, tak jak się usuwa tłuszcz z ofiary pojednania, i spali go kapłan na ołtarzu jako woń przyjemną dla Pana. Kapłan dokona za niego przebłagania i będzie mu odpuszczone.
32 A jeżeli zechce przyprowadzić owieczkę na swoją ofiarę za grzech, to niech przyprowadzi owieczkę bez skazy;
33 Położy swoją rękę na głowie ofiary za grzech i zarżnie ją na ofiarę za grzech na miejscu, gdzie się zarzyna ofiary całopaleń.
34 Kapłan weźmie nieco z krwi ofiary za grzech na swój palec i rozmaże ją po rogach ołtarza całopaleń, resztę zaś krwi wyleje u podstawy ołtarza.
35 A wszystek tłuszcz usunie tak, jak się usuwa tłuszcz z baranka ofiary pojednania, i spali to kapłan na ołtarzu przy ofiarach ogniowych dla Pana. I tak dokona kapłan przebłagania za jego grzech, który popełnił, i będzie mu odpuszczony.