Podstęp Gibeonitów
1 Gdy usłyszeli o tym wszyscy królowie, którzy mieszkali z tamtej strony Jordanu, w górach i na nizinie, i na całym wybrzeżu wielkiego morza aż po Liban – Chetyci, Amoryci, Kananejczycy, Peryzzyci, Chiwwici i Jebusyci, 2 zebrali się razem, aby jak jeden mąż walczyć z Jozuem i z Izraelem.
3 Mieszkańcy Gibeonu także usłyszeli o tym, co Jozue uczynił z Jerycho i z Aj, 4 i uciekli się do podstępu. Wyruszyli zaopatrzeni w żywność, zabierając na swoje osły powycierane wory i wytarte, popękane i połatane bukłaki na wino. 5 Na nogi włożyli zniszczone i połatane sandały, a na siebie znoszone ubrania. Cały chleb, który był ich pożywieniem w drodze, był suchy i pokruszony. 6 Przyszli więc do Jozuego, do obozu w Gilgal, i powiedzieli do niego i do Izraelitów: Przyszliśmy z dalekiego kraju, teraz zawrzyjcie z nami przymierze. 7 Ale Izraelici odpowiedzieli Chiwwitom: Może mieszkacie blisko nas, jak więc możemy zawrzeć z wami przymierze? 8 Odpowiedzieli Jozuemu: Jesteśmy twoimi sługami. Wówczas zapytał ich Jozue: Kim jesteście i skąd przybywacie? 9 Odpowiedzieli mu: Twoi słudzy przybyli z bardzo dalekiego kraju ze względu na imię Pana, twego Boga, ponieważ usłyszeliśmy o Jego sławie i o wszystkim, co uczynił w Egipcie, 10 i o wszystkim, co uczynił dwom królom amoryckim, którzy mieszkali po drugiej stronie Jordanu, Sichonowi, królowi Cheszbonu, i Ogowi, królowi Baszanu, który mieszkał w Asztarot. 11 Tak powiedzieli do nas starsi i wszyscy mieszkańcy naszego kraju: Weźcie ze sobą żywność na drogę, wyjdźcie im na spotkanie i oznajmijcie: Jesteśmy waszymi sługami, zawrzyjcie więc z nami przymierze. 12 Ten nasz chleb był gorący, gdy braliśmy go na zapas z naszych domów w dniu, w którym wyruszaliśmy do was, a teraz oto jest suchy i pokruszony. 13 Te zaś bukłaki na wino, były nowe, gdy je napełnialiśmy, a teraz popękały. Nasze ubrania i sandały zużyły się z powodu bardzo dalekiej drogi.
14 Izraelici wzięli nieco z ich żywności, ale Pana nie pytali. 15 Wtedy Jozue zgodził się na pokój i zawarł z nimi przymierze, obiecując im, że zachowa ich przy życiu, a naczelnicy społeczności potwierdzili im to przysięgą.
Odkrycie oszustwa
16 Po upływie trzech dni od zawarcia z nimi przymierza Izraelici dowiedzieli się, że tamci żyją w pobliżu i że mieszkają wśród nich. 17 Wyruszyli więc Izraelici i trzeciego dnia przybyli do ich miast. A ich miastami były: Gibeon, Kefira, Beerot i Kiriat-Jearim.
18 Ale Izraelici nie uderzyli na nich, ponieważ naczelnicy społeczności poprzysięgli im na Pana, Boga Izraela. Jednak cała społeczność szemrała przeciwko naczelnikom. 19 Wówczas wszyscy naczelnicy przemówili do całej społeczności: Złożyliśmy im przysięgę na Pana, Boga Izraela. Nie możemy więc ich tknąć. 20 Postąpimy z nimi zatem tak: pozostawimy ich przy życiu, aby nie spadł na nas gniew z powodu przysięgi, którą im złożyliśmy. 21 I dodali naczelnicy: Zachowamy ich przy życiu, ale będą rąbać drzewo i czerpać wodę dla całej społeczności. Gdy naczelnicy im to oznajmili, 22 Jozue wezwał Gibeonitów i powiedział: Dlaczego oszukaliście nas, mówiąc, że mieszkacie bardzo daleko od nas, a tymczasem mieszkacie wśród nas? 23 Dlatego będziecie przeklęci i na zawsze pozostaniecie niewolnikami rąbiącymi drzewo i czerpiącymi wodę dla domu mojego Boga. 24 Odpowiedzieli Jozuemu: Doniesiono dokładnie twoim sługom o tym, że Pan, twój Bóg, nakazał Mojżeszowi, swemu słudze, dać wam całą tę ziemię i na waszych oczach zgładzić wszystkich mieszkańców tej ziemi. Zlękliśmy się więc bardzo o nasze życie z waszego powodu i dlatego tak postąpiliśmy. 25 A teraz jesteśmy w twojej mocy. Zrób z nami to, co wydaje ci się dobre i sprawiedliwe. 26 Postąpił więc z nimi tak: ocalił ich z ręki Izraelitów, żeby ich nie pozabijali. 27 Od tego dnia Jozue przeznaczył ich do rąbania drzewa i czerpania wody dla społeczności i na potrzeby ołtarza Pana, na miejscu, które wyznaczy. I tak jest aż do dnia dzisiejszego.
Podstępne wyłudzenie przymierza przez Gibeonitów
1 A gdy usłyszeli o tym wszyscy królowie, którzy mieszkali z tamtej strony Jordanu, w górach i na nizinach oraz na całym wybrzeżu Wielkiego Morza aż do Libanu, więc Chetejczycy, Amorejczycy, Kananejczycy, Peryzyjczycy, Chiwwijczycy i Jebuzejczycy,
2 Połączyli się, aby jednomyślnie podjąć walkę z Jozuem i z Izraelem.
3 Lecz mieszkańcy Gibeonu, usłyszawszy o tym, jak Jozue postąpił z Jerychem i z Aj,
4 Postanowili także użyć podstępu. Wybrali się w drogę, zaopatrzeni w żywność, wzięli z sobą stare worki na swoje osły i stare, popękane i połatane łagwie na wino,
5 Włożyli na swoje nogi zdarte i połatane sandały, a na siebie zniszczone szaty; wszystek zaś ich chleb na drogę był suchy i pokruszony.
6 I przyszli do Jozuego do obozu w Gilgal i rzekli do niego i do mężów izraelskich: Przybyliśmy z dalekiego kraju, zawrzyjcie więc z nami przymierze.
7 A mężowie izraelscy odpowiedzieli Chiwwijczykom: Może mieszkacie wpośród nas, jakże więc mamy zawrzeć z wami przymierze?
8 Oni zaś rzekli do Jozuego: Sługami twoimi jesteśmy. A Jozue rzekł do nich: Kim jesteście i skąd przybywacie?
9 Oni odpowiedzieli mu: Z bardzo dalekiej ziemi przybyli słudzy twoi dla imienia Pana, Boga twego; słyszeliśmy bowiem wieść o nim i o wszystkim, co uczynił w Egipcie;
10 I o wszystkim, co uczynił obu królom amorejskim z tamtej strony Jordanu, Sychonowi, królowi Cheszbonu, i Ogowi, królowi Baszami, który mieszkał w Asztarot.
11 Rzekli więc do nas nasi starsi i wszyscy mieszkańcy naszej ziemi: Weźcie ze sobą żywność na drogę i wyjdźcie na ich spotkanie, i powiedzcie im: Jesteśmy waszymi sługami, zawrzyjcie więc z nami przymierze.
12 Ten chleb nasz był jeszcze ciepły, gdy zaopatrywaliśmy się weń w domach naszych na drogę, wyruszając do was, teraz zaś jest już suchy i pokruszony.
13 Te łagwie na wino, które były nowe, kiedy je napełnialiśmy, są oto popękane; te szaty nasze i sandały są zdarte, z powodu bardzo dalekiej drogi.
14 Wtedy mężowie izraelscy przyjęli nieco z ich żywności na drogę, ale wyroczni Pana nie pytali.
15 Jozue zawarł z nimi pokój i przymierze, że zachowa ich przy życiu, a przełożeni zboru im to zaprzysięgli.
16 Ale w trzy dni po zawarciu z nimi przymierza dowiedzieli się, że są z bliska i że mieszkają wśród nich.
17 Wyruszyli więc synowie izraelscy i trzeciego dnia dotarli do ich miast; a miastami tymi były: Gibeon, Kefira, Beerot i Kiriat-Jearim.
18 Synowie izraelscy nie pozabijali ich, ponieważ przełożeni zboru zaprzysięgli im to na Pana, Boga Izraela. Cały zbór jednak szemrał przeciwko przełożonym.
19 Wtedy rzekli wszyscy przełożeni do całego zboru: Zaprzysięgliśmy im to na Pana, Boga Izraela, i teraz nie możemy ich tknąć.
20 Lecz to im uczynimy, skoro pozostawimy ich przy życiu, aby nie spadł na nas gniew z powodu złożonej im przysięgi.
21 Powiedzieli im więc przełożeni: Pozostaną przy życiu, lecz będą rąbali drzewo i nosili wodę dla całego zboru, jak powiedzieli im przełożeni.
22 Jozue przywołał ich i rzekł do nich: Dlaczego oszukaliście nas, mówiąc: Jesteśmy z bardzo daleka, skoro mieszkacie wpośród nas.
23 Będziecie więc przeklęci i nigdy nie zostaniecie zwolnieni od rąbania drzewa i noszenia wody dla domu mojego Boga.
24 A oni odpowiedzieli Jozuemu: Słudzy twoi dowiedzieli się jako o rzeczy pewnej, że Pan, Bóg twój, nakazał Mojżeszowi, słudze swemu, oddać wam całą tę ziemię i wytępić wszystkich mieszkańców tej ziemi przed waszym nadejściem. Baliśmy się więc bardzo z waszego powodu o nasze życie i tak postąpiliśmy.
25 Otóż teraz jesteśmy w twoim ręku; co ci się dobrym i słusznym wydaje, aby z nami uczynić, to uczyń.
26 Tak im też uczynił: wyrwał ich z ręki synów izraelskich i ci ich nie zabili.
27 Ale Jozue przeznaczył ich w tym dniu do rąbania drzewa i noszenia wody dla zboru i dla ołtarza Pana aż do dnia dzisiejszego w miejscu, które miał wybrać.