POZDROWIENIE
1 Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, przesyła pozdrowienie dwunastu plemionom, rozproszonym w świecie.
WIARA I MĄDROŚĆ, UBÓSTWO I BOGACTWO
2 Radujcie się w pełni, moi bracia, gdy spadną na was różne doświadczenia. 3 Wiecie przecież, że z wypróbowania waszej wiary rodzi się wytrwałość. 4 Wytrwałość zaś niech się przejawia w doskonałym dziele, abyście byli doskonali, nienaganni, bez żadnych braków. 5 Jeśli natomiast komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który daje wszystkim chętnie i bez wypominania, a będzie mu dana. 6 Niech też prosi z wiarą i bez wahania, bo ten, kto się waha, jest podobny do fali morskiej, poruszanej i miotanej przez wiatr. 7 Niech taki człowiek nie myśli, że otrzyma coś od Pana, 8 skoro jest niezdecydowany i niestały w całym swoim postępowaniu.
9 Brat, który jest biedny, niech się chlubi swoim wywyższeniem, 10 bogaty zaś swoim uniżeniem, bo przeminie jak kwiat trawy. 11 Palące słońce bowiem wschodzi i wysusza trawę, i kwiat opada, i traci swoje piękno. Podobnie też bogaty przeminie wraz ze swymi dążeniami.
POKUSY I DOŚWIADCZENIA
Próba i pokusa
12 Błogosławiony człowiek, który znosi doświadczanie, bo gdy przetrwa próbę, otrzyma wieniec życia, obiecany przez Boga tym, którzy Go miłują. 13 Niech ten, kto jest doświadczany, nie mówi: Jestem doświadczany przez Boga. Bóg bowiem nie jest podatny na doświadczanie zła, sam też nie doświadcza nikogo. 14 Każdy zaś jest doświadczany przez własną pożądliwość, która go pociąga i nęci. 15 Następnie pożądliwość, gdy zaowocuje, rodzi grzech. Grzech zaś, gdy dojrzeje, rodzi śmierć.
16 Nie błądźcie, moi kochani bracia! 17 Każdy dobry dar i każde doskonałe dobro pochodzi z góry. Zstępuje od Ojca świateł, w którym nie ma zmiany ani cienia zmienności. 18 Ze swojej woli zrodził nas Słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwszymi z Jego stworzeń.
Słuchanie i wypełnianie Słowa
19 Zrozumcie to, moi kochani bracia. Niech każdy człowiek będzie chętny do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu. 20 Pod wpływem gniewu bowiem człowiek nie wykonuje sprawiedliwości Bożej. 21 Dlatego odrzućcie wszelką nieczystość i bezmiar zła, i z łagodnością przyjmijcie zaszczepione w was Słowo, które ma moc zbawić wasze dusze.
22 Bądźcie więc wykonawcami Słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych siebie. 23 Jeśli bowiem ktoś jest słuchaczem Słowa, a nie wykonawcą, to jest podobny do mężczyzny, który ogląda w lustrze swoje naturalne odbicie. 24 Zobaczył siebie i odszedł, i natychmiast zapomniał, jak wyglądał. 25 Ten zaś, kto wpatruje się w doskonałe prawo wolności i jest mu wierny – nie jak słuchacz skłonny do zapominania, ale jak wykonawca dzieła – ten będzie błogosławiony w tym, co robi.
26 Jeśli ktoś uważa, że jest religijny, a nie kontroluje swojego języka, lecz oszukuje samego siebie, tego religijność jest bezwartościowa. 27 Religijność czysta i bez skazy przed Bogiem i Ojcem polega na tym, aby się troszczyć o sieroty i wdowy w ich niedoli i zachować samego siebie nieskażonym przez ten świat.
Wiara i pokora
1 Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, pozdrawia dwanaście pokoleń, które żyją w rozproszeniu.
2 Poczytujcie to sobie za najwyższą radość, bracia moi, gdy rozmaite próby przechodzicie,
3 Wiedząc, że doświadczenie wiary waszej sprawia wytrwałość,
4 Wytrwałość zaś niech prowadzi do dzieła doskonałego, abyście byli doskonali i nienaganni, nie mający żadnych braków.
5 A jeśli komu z was brak mądrości, niech prosi Boga, który wszystkich obdarza chętnie i bez wypominania, a będzie mu dana.
6 Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania; kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej, przez wiatr tu i tam miotanej.
7 Przeto niechaj nie mniema taki człowiek, że coś od Pana otrzyma,
8 Człowiek o rozdwojonej duszy, chwiejny w całym swoim postępowaniu.
9 A niech brat ubogi chlubi się z wywyższenia swego,
10 Bogaty zaś z poniżenia swego, gdyż przeminie jak kwiat trawy.
11 Albowiem słońce wzeszło z żarem swoim i wysuszyło trawę, i kwiat jej opadł, i uległo zniszczeniu piękno jego wyglądu; tak zmarnieje i bogacz na drogach swoich.
Wytrwałość wobec pokus
12 Błogosławiony mąż, który wytrwa w próbie, bo gdy wytrzyma próbę, weźmie wieniec żywota, obiecany przez Boga tym, którzy go miłują.
13 Niechaj nikt, gdy wystawiony jest na pokusę, nie mówi: Przez Boga jestem kuszony; Bóg bowiem nie jest podatny na pokusy do złego ani sam nikogo nie kusi.
14 Lecz każdy bywa kuszony przez własne pożądliwości, które go pociągają i nęcą;
15 Potem, gdy pożądliwość pocznie, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć.
16 Nie błądźcie, umiłowani bracia moi.
17 Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały zstępuje z góry od Ojca światłości; u niego nie ma żadnej odmiany ani nawet chwilowego zaćmienia.
18 Gdy zechciał, zrodził nas przez Słowo prawdy, abyśmy byli niejako pierwszym zarodkiem jego stworzeń.
Prawdziwa pobożność
19 Wiedzcie to, umiłowani bracia moi. A niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu.
20 Bo gniew człowieka nie czyni tego, co jest sprawiedliwe u Boga.
21 Przeto odrzućcie wszelki brud i nadmiar złości i przyjmijcie z łagodnością wszczepione w was Słowo, które może zbawić dusze wasze.
22 A bądźcie wykonawcami Słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych siebie.
23 Bo jeśli ktoś jest słuchaczem Słowa, a nie wykonawcą, to podobny jest do człowieka, który w zwierciadle przygląda się swemu naturalnemu obliczu;
24 Bo przypatrzył się sobie i odszedł, i zaraz zapomniał, jakim jest.
25 Ale kto wejrzał w doskonały zakon wolności i trwa w nim, nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą; ten będzie błogosławiony w swoim działaniu.
26 Jeśli ktoś sądzi, że jest pobożny, a nie powściąga języka swego, lecz oszukuje serce swoje, tego pobożność jest bezużyteczna.
27 Czystą i nieskalaną pobożnością przed Bogiem i Ojcem jest to: nieść pomoc sierotom i wdowom w ich niedoli i zachowywać siebie nie splamionym przez świat.