Nowa Jerozolima
1 Ze względu na Syjon nie umilknę,
ze względu na Jerozolimę nie spocznę,
aż jej sprawiedliwość nie wzejdzie jak zorza,
a jej zbawienie nie zapłonie jak pochodnia.
2 Narody ujrzą twą sprawiedliwość
i wszyscy królowie twoją chwałę.
Nazwą cię nowym imieniem,
które nada Pan.
3 Będziesz wspaniałą koroną w ręku Pana,
królewskim turbanem w dłoni twego Boga.
4 Nie będą już mówić o tobie Opuszczona
ani o twej ziemi Opustoszała,
lecz będą cię nazywać Moja Ukochana,
a twoją ziemię Poślubiona,
bo Pan ciebie pokochał,
a twoja ziemia będzie poślubiona.
5 Jak młodzieniec poślubia pannę,
tak twoi synowie poślubią ciebie,
i jak oblubieniec raduje się oblubienicą,
tak twój Bóg rozraduje się tobą.
6 Na twoich murach, Jerozolimo,
rozstawiłem stróżów
– dniem i nocą,
nigdy nie umilkną.
Wy, którzy pamiętacie o Panu,
nie milczcie!
7 Nie dajcie Mu spokoju,
dopóki nie umocni
i nie uczyni Jerozolimy
przedmiotem chluby na ziemi.
8 Pan przysiągł na swoją prawicę
i na swe potężne ramię:
Nie wydam już twego zboża
na pokarm dla twoich nieprzyjaciół.
Cudzoziemcy nie będą pili
twego wina,
przy którym się natrudziłaś.
9 Ci jednak, którzy zbierają plon, będą go spożywać
i wysławiać Pana,
a ci, którzy gromadzą wino, będą je pić
na dziedzińcach Mojej świątyni.
10 Przechodźcie, przechodźcie przez bramy!
Przygotujcie drogę ludowi,
wyrównajcie, wyrównajcie gościniec,
oczyśćcie go z kamieni!
Podnieście sztandar jako znak nad ludami!
11 Oto Pan ogłasza
aż po krańce ziemi:
Powiedzcie Córze Syjonu:
Oto nadchodzi twój Zbawca!
Oto z Nim jest Jego zapłata,
przed Nim Jego nagroda.
12 Nazwą ich Ludem Świętym,
Odkupionymi przez Pana,
a ty będziesz nazwana Poszukiwaną,
Miastem Nieopuszczonym.
Boża zapowiedź ocalenia Syjonu
1 Ze względu na Syjon nie będę milczał
i ze względu na Jeruzalem nie spocznę,
dopóki nie wzejdzie jak jasność jego sprawiedliwość
i nie zapłonie jego zbawienie jak pochodnia.
2 Wtedy ujrzą narody twoją sprawiedliwość
i wszyscy królowie twoją chwałę,
i nazwą cię nowym imieniem, które usta Pana ustalą.
3 Będziesz wspaniałą koroną w ręku Pana
i królewskim zawojem w dłoni twojego Boga.
4 Już nie będą mówić o tobie: „opuszczona”,
a o twojej ziemi nie będą mówić: „pustkowie”,
lecz będą cię nazywali: „Moja Rozkosz” a twoją ziemię: „Poślubiona”,
gdyż Pan ma w tobie upodobanie,
a twoja ziemia zostanie poślubiona.
5 Bo jak młodzieniec poślubia pannę,
tak poślubi cię twój Odnowiciel,
a jak oblubieniec raduje się z oblubienicy, tak twój Bóg będzie się radował z ciebie.
6 Na twoich murach, Jeruzalem, postawiłem stróżów:
przez cały dzień i przez całą noc, nigdy nie umilkną.
Wy, którzy wyznajecie Pana, nie milczcie!
7 I nie dajcie mu spokoju, dopóki nie odbuduje Jeruzalemu
i dopóki nie uczyni go sławnym na ziemi!
8 Pan przysiągł na swoją prawicę i na swoje mocne ramię;
Już nigdy nie dam twojego zboża na pokarm twoim nieprzyjaciołom,
a cudzoziemcy nie będą pili twojego wina, przy którym mozolnie pracowałeś,
9 Lecz ci, którzy zbierają zboże,
sami je będą spożywać i wysławiać Pana,
a ci, którzy zbierają wino, sami będą je pić w przedsionkach mojej świątyni.
10 Przechodźcie, przechodźcie przez bramy, gotujcie drogę ludowi!
Torujcie, torujcie ścieżkę, usuwajcie kamienie,
podnieście sztandar nad ludami!
11 Oto Pan ogłosił aż po krańce ziemi:
Powiedzcie córce syjońskiej: Oto nadchodzi twoje zbawienie,
oto jego zapłata idzie z nim, a jego nagroda jest przed nim.
12 I nazwą ich ludem świętym, odkupionymi Pana,
a ciebie nazwą „Poszukiwaną”, a nie miastem porzuconym.