Fenicja
1 Wyrocznia o Tyrze:
Podnieście lament, okręty z Tarszisz,
bo został zniszczony port!
Tak im oznajmiono,
gdy wracały z kraju Kittim.
2 Zamilknijcie, mieszkańcy wybrzeża,
kupcy Sydonu,
którego wysłannicy przemierzają morze.
3 Na wielu wodach
ziarno Szichoru, zbiory znad Nilu były źródłem jego zysków.
Był on miejscem handlu z narodami.
4 Wstydź się, Sydonie, bo morze rozgłasza,
twierdza morska mówi:
Nie czułam bólu porodu i nie rodziłam,
nie odchowałam chłopców
i nie wychowywałam dziewcząt.
5 Kiedy wiadomość dotrze do Egipcjan,
będą się bać, jak na wieść o Tyrze.
6 Przeprawcie się do Tarszisz,
podnieście lament, mieszkańcy wybrzeża!
7 Czy to jest wasze pełne wesela miasto,
którego początki sięgają pradawnych czasów,
którego osadnicy
wędrują daleko?
8 Kto podjął postanowienie
przeciwko Tyrowi, który nosi koronę?
Jego kupcy byli książętami,
handlowców szanowano w świecie.
9 Pan Zastępów to postanowił,
aby złamać pychę,
aby upokorzyć wszelką świetność
wszystkich, których szanowano w świecie.
10 Uprawiaj swą ziemię jak nad Nilem, córko Tarszisz,
bo nie ma już portu!
11 On wyciągnął rękę nad morze,
wstrząsnął królestwami.
Pan wydał rozkaz co do Kanaanu,
aby zniszczyć jego twierdze.
12 Powiedział:
Nie będziesz się już więcej radować,
zhańbiona dziewico, córko Sydonu!
Powstań, przepłyń do Kittim!
– tam także nie zaznasz spokoju.
13 Oto kraj Chaldejczyków, tego ludu już nie ma.
Asyria przeznaczyła go dla zwierząt pustyni.
Wzniosła swe wieże oblężnicze,
zrównała z ziemią jego zamki,
zamieniła go w ruinę.
14 Podnieście lament, okręty Tarszisz,
bo wasza twierdza została zniszczona!
15 W tym dniu Tyr pójdzie w zapomnienie na siedemdziesiąt lat, odpowiednio do czasu życia jednego króla. Po siedemdziesięciu latach będzie z Tyrem tak, jak mówi pieśń o nierządnicy:
16 Weź cytrę,
obejdź miasto,
nierządnico zapomniana!
Graj pięknie,
śpiewaj pieśni,
abyś się przypomniała!
17 Po siedemdziesięciu latach Pan nawiedzi Tyr, a ten znów będzie się bogacił i uprawiał nierząd ze wszystkimi królestwami świata na powierzchni ziemi. 18 Ale jego dochód i zarobek będą poświęcone Panu, nie będą gromadzone ani przechowywane. Jego dochód będzie bowiem przeznaczony na jedzenie do syta i wspaniałe odzienie dla tych, którzy przebywają przed obliczem Pana.
1 Wypowiedź o Tyrze.
Wyjcie, okręty tartezyjskie, gdyż zburzona jest wasza twierdza!
Oznajmiono im o tym, gdy wracali z ziemi Kittim.
2 Zamilknijcie, mieszkańcy wybrzeża,
kupcy sydońscy, którzy jeździcie morzem
i których wysłańcy
3 Są na wielu wodach.
Ich zbiorami są zasiewy Sychoru,
a bogactwem dochody narodów.
4 Wstydź się, Sydonie, gdyż morze, twierdza nadmorska, rzekła:
Ja nie wiłam się z bólu ani nie rodziłam,
ani nie wychowałam młodzieńców i nie wypiastowałam dziewcząt.
5 Gdy wieść ta dotrze do Egiptu,
drżeć będą jak na wieść o Tyrze.
6 Przeprawcie się do Tarszyszu,
wyjcie wy, mieszkańcy wybrzeża!
7 Czy to jest wasze, to miasto wesołe, którego początki sięgają prawieków?
Którego nogi niosły daleko, aby tam się osiedlać?
8 Któż powziął to postanowienie o Tyrze,
który jest ukoronowany,
którego kupcy byli książętami,
a jego kramarzy szanowano w świecie?
9 Pan Zastępów powziął to postanowienie: poniżyć pychę,
zohydzić wszelką wyniosłość wszystkich możnych świata.
10 Uprawiaj swoją ziemię, córko Tarszyszu,
przystani już nie ma.
11 Pan wyciągnął swoją rękę na morze,
wstrząsnął królestwami,
kazał zburzyć twierdze kananejskie,
12 I rzekł: Już nie będziesz się weselić, zhańbiona córko Sydonu,
powstań, przepraw się do Kittim!
Lecz i tam nie zaznasz spokoju.
13 Oto kraj Kittim — jest to lud, którego nie było; Asyryjczyk założył go dla żeglarzy. Ustawili maszyny oblężnicze, zburzyli jego pałace, obrócili go w gruzy.
14 Wyjcie, okręty Tarszyszu, gdyż wasza twierdza jest zburzona!
15 I stanie się w owym dniu, że Tyr będzie zapomniany przez siedemdziesiąt lat — odpowiednio do wieku jednego króla — po upływie siedemdziesięciu lat powiedzie się Tyrowi tak, jak mówi pieśń o nierządnicy:
16 Weź lutnię, obchodź miasto, zapomniana nierządnico!
Graj dobrze, śpiewaj dużo,
aby sobie przypomniano o tobie!
17 Po upływie siedemdziesięciu lat nawiedzi Pan Tyr, a ten wróci znów do zarobku za swój nierząd i będzie uprawiał nierząd ze wszystkimi królestwami świata na powierzchni ziemi.
18 Lecz jego zyski i jego zarobek za nierząd będą poświęcone Panu, nie będzie się go gromadziło ani chowało, lecz jego zysk przypadnie tym, którzy są w służbie Pana, aby się mogli najeść do syta i okazale się ubrać.