1 Strzeżmy się więc, chociaż trwa obietnica wejścia do miejsca Jego odpoczynku, żeby się kiedyś nie okazało, że ktoś z was został jej pozbawiony. 2 I my bowiem otrzymaliśmy Dobrą Nowinę, podobnie jak tamci. Tamtym jednak usłyszane Słowo nie przyniosło żadnej korzyści, ponieważ nie złączyli się przez wiarę z tymi, którzy je usłyszeli. 3 My zaś, którzy uwierzyliśmy, wchodzimy do miejsca odpoczynku. Powiedział przecież:
Wówczas przysiągłem w Moim gniewie:
Nie wejdą do miejsca Mojego odpoczynku,
chociaż Jego dzieła zostały dokonane od założenia świata. 4 Powiedział gdzieś bowiem o siódmym dniu tak: I odpoczął Bóg w siódmym dniu od wszystkich swoich dzieł . 5 Tutaj natomiast: Nie wejdą do miejsca Mojego odpoczynku . 6 Ponieważ więc zostało ustalone, że niektórzy wejdą do niego, a ci, którzy wcześniej otrzymali Dobrą Nowinę, nie weszli z powodu nieposłuszeństwa, 7 to Bóg ponownie ustala jakiś dzień – dzisiaj – mówiąc przez Dawida po tak długim czasie, jak wcześniej zostało powiedziane:
Dzisiaj, jeśli usłyszycie Jego głos,
nie zatwardzajcie waszych serc.
8 Jeśli bowiem Jozue zapewniłby im odpoczynek, Bóg nie mówiłby po tych dniach o jakimś innym. 9 Pozostaje więc odpoczynek szabatowy dla ludu Bożego. 10 Ten bowiem, kto wszedł do miejsca Jego odpoczynku, odpoczął od swoich dzieł, podobnie jak Bóg od swoich. 11 Postarajmy się więc wejść do miejsca owego odpoczynku, aby przykład nieposłuszeństwa już nikogo nie skłonił do upadku.
12 Żywe jest bowiem Słowo Boga i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić myśli i zamiary serca. 13 Żadne stworzenie nie ukryje się przed Nim, bo wszystko jest odkryte i jawne przed oczami Tego, któremu musimy zdać sprawę.
JEZUS ARCYKAPŁANEM
14 Jeśli więc mamy tak wielkiego arcykapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Boga, trzymajmy się mocno wyznania wiary. 15 Nie mamy bowiem arcykapłana, który nie mógłby współczuć w naszych słabościach, lecz podobnie jak my doświadczonego we wszystkim, oprócz grzechu. 16 Śmiało więc zbliżajmy się do tronu łaski, abyśmy we właściwym czasie otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę pomocy.
O odpocznieniu w Bogu
1 Gdy tedy obietnica wejścia do odpocznienia jego jest jeszcze ważna, miejmy się na baczności, aby się nie okazało, że ktoś z was pozostał w tyle.
2 I nam bowiem była zwiastowana dobra nowina, jak i tamtym; lecz tamtym słowo usłyszane nie przydało się na nic, gdyż nie zostało powiązane z wiarą tych, którzy je słyszeli.
3 Albowiem do odpocznienia wchodzimy my, którzy uwierzyliśmy, zgodnie z tym, jak powiedział:
Jak przysiągłem w gniewie moim:
Nie wejdą do mego odpocznienia,
chociaż dzieła jego od założenia świata były dokonane.
4 O siódmym dniu bowiem powiedział gdzieś tak: I odpoczął Bóg dnia siódmego od wszystkich dzieł swoich.
5 A na tym miejscu znowu: Nie wejdą do odpocznienia mego.
6 Skoro więc jest tak, że niektórzy do niego wejdą, a ci, którym najpierw była zwiastowana dobra nowina, z powodu nieposłuszeństwa nie weszli,
7 Przeto znowu wyznacza pewien dzień, „dzisiaj”, mówiąc przez Dawida po tak długim czasie, jak to przedtem zostało powiedziane:
Dziś, jeśli głos jego usłyszycie,
Nie zatwardzajcie serc waszych.
8 Gdyby bowiem Jozue wprowadził ich był do odpocznienia, nie mówiłby Bóg później o innym dniu.
9 A tak pozostaje jeszcze odpocznienie dla ludu Bożego;
10 Kto bowiem wszedł do odpocznienia jego, ten sam odpoczął od dzieł swoich, jak Bóg od swoich.
11 Starajmy się tedy usilnie wejść do owego odpocznienia, aby nikt nie upadł, idąc za tym przykładem nieposłuszeństwa.
12 Bo Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić zamiary i myśli serca;
13 I nie ma stworzenia, które by się mogło ukryć przed nim, przeciwnie, wszystko jest obnażone i odsłonięte przed oczami tego, przed którym musimy zdać sprawę.
Jezus Chrystus prawdziwym arcykapłanem
14 Mając więc wielkiego arcykapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmy się mocno wyznania.
15 Nie mamy bowiem arcykapłana, który by nie mógł współczuć ze słabościami naszymi, lecz doświadczonego we wszystkim, podobnie jak my, z wyjątkiem grzechu.
16 Przystąpmy tedy z ufną odwagą do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę ku pomocy w stosownej porze.