Przymierze Boga z Noem
1 Bóg pobłogosławił Noego i jego synów i powiedział im: Bądźcie płodni, rozmnażajcie się i napełniajcie ziemię. 2 Niech odczuwają lęk i strach przed wami wszystkie zwierzęta na ziemi i wszelkie ptactwo podniebne, wszystko, co pełza po ziemi i wszystkie ryby morskie. One zostały oddane w wasze ręce. 3 Wszystko, co się porusza i żyje, będzie dla was pokarmem, podobnie jak zielone rośliny. To wszystko wam daję. 4 Ale nie będziecie jedli mięsa, w którym jest jego życie, to znaczy krew. 5 Upomnę się też o waszą krew przez wzgląd na wasze życie, upomnę się z pewnością u każdego zwierzęcia, u każdego człowieka, upomnę się o życie człowieka u jego brata. 6 Kto przelewa krew człowieka, tego krew będzie przelana przez człowieka, bo Bóg uczynił człowieka na swój obraz. 7 A wy bądźcie płodni i się rozmnażajcie. Niech dzięki wam zaludni się ziemia, i ją zapełniajcie.
8 Potem Bóg oświadczył Noemu i jego synom, którzy z nim byli: 9 Oto Ja zawieram Moje przymierze z wami i z waszym przyszłym potomstwem. 10 I ze wszystkimi żywymi istotami, które są z wami, z ptactwem, z bydłem i ze wszystkimi zwierzętami, które wyszły z arki, ze wszystkimi zwierzętami na ziemi. 11 Zawrę Moje przymierze z wami i już nigdy żadna istota nie zostanie zgładzona przez wody potopu. Nie będzie więcej potopu niszczącego ziemię.
Tęcza znakiem przymierza
12 Następnie Bóg powiedział: To jest znak przymierza, które Ja na wieczne czasy zawieram z wami i ze wszystkimi istotami żywymi. 13 Kładę Mój łuk na obłoku. On będzie znakiem przymierza między Mną a ziemią. 14 Gdy zgromadzę obłoki nad ziemią, wtedy łuk ukaże się na obłoku. 15 Przypomnę sobie wówczas Moje przymierze, które zawarłem z wami i ze wszystkimi żywymi istotami cielesnymi, i nie będzie już więcej potopu, który by zniszczył wszelkie istoty cielesne. 16 Gdy pojawi się łuk na obłokach, spojrzę na niego, aby przypomnieć sobie wieczne przymierze pomiędzy Mną a wszystkimi żywymi istotami cielesnymi, które istnieją na ziemi. 17 Bóg powiedział więc do Noego: To jest znak przymierza, które zawarłem ze wszystkimi istotami, które są na ziemi.
Noe i jego synowie
18 Synami Noego, którzy wyszli z arki, byli: Sem, Cham i Jafet. Cham był ojcem Kanaana. 19 Ci trzej byli synami Noego i dzięki nim zaludniła się cała ziemia.
20 Noe został rolnikiem i zasadził winnicę. 21 Pewnego razu napił się wina, upił się i leżał nagi w swoim namiocie. 22 Cham, ojciec Kanaana, zobaczył, że ojciec jest nagi i opowiedział o tym dwom braciom pozostającym na zewnątrz namiotu. 23 Wtedy Sem i Jafet wzięli płaszcz, założyli go sobie na ramiona i idąc tyłem nakryli nagiego ojca. Twarze zaś mieli odwrócone, żeby nie patrzeć na nagiego ojca. 24 Gdy Noe obudził się po winie, dowiedział się, co mu zrobił jego najmłodszy syn, 25 i powiedział: Niech będzie przeklęty Kanaan, niech będzie najniższym sługą swoich braci. 26 A potem dodał:
Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Sema, a Kanaan niech będzie jego sługą. 27 Niech Bóg da Jafetowi ogromną przestrzeń, niech zamieszka w namiotach Sema, a Kanaan niech będzie jego sługą.
28 Noe żył po potopie trzysta pięćdziesiąt lat. 29 Przeżył w sumie dziewięćset pięćdziesiąt lat, potem umarł.
Przymierze Boga z Noem
1 I pobłogosławił Bóg Noego i synów jego, i powiedział do nich: Rozradzajcie się i rozmnażajcie, i napełniajcie ziemię.
2 A bojaźń i lęk przed wami niech padnie na wszystkie zwierzęta ziemi i na wszelkie ptactwo niebios, na wszystko, co się rusza na ziemi i na wszystkie ryby morskie; wszystko to oddane jest w ręce wasze.
3 Wszystko, co się rusza i żyje, niech wam służy za pokarm; tak jak zielone jarzyny, daję wam wszystko.
4 Lecz nie będziecie jedli mięsa z duszą jego, to jest z krwią jego.
5 Będę też żądał krwi waszej, to jest dusz waszych. Będę jej żądał od każdego zwierzęcia. A od człowieka będę żądał duszy człowieka, za życie brata jego.
6 Kto przelewa krew człowieka, tego krew przez człowieka będzie przelana, bo na obraz Boży uczynił człowieka.
7 Wy zaś rozradzajcie się i rozmnażajcie! Niech zaroi się od was ziemia i niech was będzie dużo na niej!
8 Nadto rzekł Bóg do Noego i do jego synów, którzy byli z nim, mówiąc:
9 Oto Ja, Ja ustanawiam przymierze moje z wami i z potomstwem waszym po was,
10 I z wszelkimi istotami żyjącymi, które są z wami, z ptactwem, z bydłem i z wszystkimi dzikimi zwierzętami, które są z wami, z tymi wszystkimi, które wyszły z arki wraz z wszystkimi zwierzętami ziemi.
11 I ustanawiam przymierze moje z wami, że już nigdy nie zostanie wytępione żadne ciało wodami potopu i że już nigdy nie będzie potopu, który by zniszczył ziemię.
12 Potem rzekł Bóg: To będzie znakiem przymierza, które Ja ustanawiam między mną a między wami i między każdą istotą żyjącą, która jest z wami, po wieczne czasy;
13 Łuk mój kładę na obłoku, aby był znakiem przymierza między mną a ziemią.
14 Kiedy zbiorę chmury i obłok będzie nad ziemią, a na obłoku ukaże się łuk,
15 Wspomnę na przymierze moje, które jest między mną a wami i wszelką istotą żyjącą we wszelkim ciele i już nigdy nie będzie wód potopu, które by zniszczyły wszelkie ciało.
16 Gdy tedy łuk ukaże się na obłoku, spojrzę nań, aby wspomnieć na przymierze wieczne między Bogiem a wszelką istotą żyjącą, wszelkim ciałem, które jest na ziemi.
17 I rzekł Bóg do Noego: To jest znak przymierza, które ustanowiłem między mną a wszelkim ciałem, które jest na ziemi.
Noe i jego synowie
18 Synami Noego, którzy wyszli z arki, byli: Sem, Cham i Jafet; a Cham był ojcem Kanaana.
19 Ci trzej byli synami Noego i z nich wywodzi się cała ludność ziemi.
20 Noe, który był rolnikiem, pierwszy założył winnicę.
21 Gdy potem napił się wina, upił się i leżał odkryty w namiocie swoim,
22 A Cham, ojciec Kanaana, zobaczył nagość ojca swego i opowiedział o tym poza namiotem obu swoim braciom.
23 Wtedy Sem i Jafet wzięli szatę, nałożyli ją sobie na ramiona i podeszli tyłem, i przykryli nagość ojca swego, a ponieważ oblicza ich były odwrócone, nie widzieli nagości ojca swego.
24 A gdy Noe obudził się po upiciu się winem i dowiedział się, co mu uczynił jego najmłodszy syn,
25 Rzekł: Niech będzie przeklęty Kanaan, niech będzie najniższym sługą braci swoich!
26 Potem rzekł: Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Sema, a Kanaan niech będzie sługą jego!
27 Niech da Bóg i Jafetowi przestrzeń szeroką i niech zamieszka w namiotach Sema, a Kanaan niech będzie sługą ich!
28 Po potopie żył Noe trzysta pięćdziesiąt lat.
29 Noe żył więc dziewięćset pięćdziesiąt lat i umarł.