Saraj i Hagar
1 Saraj, żona Abrama, nie urodziła mu dzieci, ale miała służącą Egipcjankę, imieniem Hagar. 2 Saraj zwróciła się do Abrama: Oto Pan uczynił mnie bezpłodną. Idź, proszę, do mojej służącej, może ona da mi potomstwo. Abram usłuchał głosu Saraj. 3 Saraj, żona Abrama, dała mu więc swoją służącą Hagar, Egipcjankę, za żonę. Stało się to po dziesięciu latach pobytu Abrama w ziemi kananejskiej. 4 Abram poszedł do Hagar i ona poczęła. Gdy się zorientowała, że spodziewa się dziecka, zaczęła lekceważyć swoją panią. 5 Wtedy Saraj poskarżyła się Abramowi: Przez ciebie doznaję zniewagi. Dałam ci moją służącą za żonę, a gdy ona zorientowała się, że spodziewa się dziecka, to mnie lekceważy. Niech Pan rozsądzi między mną a tobą. 6 Abram odpowiedział Saraj: Twoja służąca jest w twoim ręku, zrób z nią, co chcesz. Wtedy Saraj ją upokorzyła, a ta od niej uciekła.
7 Anioł Pana znalazł ją przy źródle na pustyni, przy źródle na drodze do Szur, 8 i zapytał: Hagar, służąco Saraj, skąd przyszłaś i dokąd idziesz? Odpowiedziała: Uciekam od mojej pani, Saraj. 9 Wówczas anioł Pana nakazał jej: Wróć do swojej pani i ukorz się przed nią. 10 I dodał jeszcze anioł Pana: Rozmnożę tak bardzo twoje potomstwo, że nie będzie go można policzyć. 11 Anioł Pana powiedział jej też:
Oto spodziewasz się dziecka i urodzisz syna,
któremu dasz imię Izmael,
gdyż usłyszał Pan o twoim upokorzeniu.
12 Będzie to dziki człowiek.
Jego ręka będzie przeciwko wszystkim,
a ręka wszystkich będzie przeciwko niemu.
I będzie utrapieniem wszystkich swoich braci.
13 Pana, który do niej przemawiał, Hagar nazwała imieniem: Bóg Widzący, ponieważ stwierdziła: Tutaj bowiem widziałam Widzącego mnie. 14 Dlatego studnię tę nazwano Beer Lachaj-Roj. Leży ona pomiędzy Kadesz a Bered.
15 Hagar urodziła Abramowi syna, a Abram dał synowi, którego urodziła Hagar, imię Izmael. 16 Abram miał osiemdziesiąt sześć lat, gdy Hagar urodziła mu Izmaela.
Hagar i Ismael
1 A Saraj, żona Abrama, nie urodziła mu dzieci, lecz miała niewolnicę, Egipcjankę, imieniem Hagar.
2 Rzekła więc Saraj do Abrama: Oto Pan odmówił mi potomstwa, obcuj, proszę, z niewolnicą moją, może z niej będę miała dzieci. I usłuchał Abram rady Saraj.
3 Wzięła więc Saraj, żona Abrama, niewolnicę swą Hagar, Egipcjankę — było to po dziesięciu latach pobytu Abrama w ziemi kanaanejskiej — i dała ją za żonę mężowi swemu, Abramowi.
4 A on obcował z Hagar, i poczęła. Lecz gdy spostrzegła, że poczęła, zaczęła pogardzać panią swoją.
5 Wtedy rzekła Saraj do Abrama: Krzywdy mojej tyś winien! Ja sama dałam niewolnicę moją tobie za żonę, a ona, gdy spostrzegła, że poczęła, zaczęła mną pogardzać! Niech Pan będzie sędzią między mną a tobą.
6 Na to rzekł Abram do Saraj: Oto niewolnica twoja jest w ręku twoim, zrób z nią, co ci się podoba! A gdy ją Saraj chciała upokorzyć, uciekła od niej.
7 I znalazł ją anioł Pański przy źródle wód na pustyni, przy źródle na drodze do Szur,
8 I rzekł: Hagar, niewolnico Saraj, skąd pochodzisz i dokąd idziesz? A ona odpowiedziała: Uciekłam przed panią moją Saraj.
9 Na to rzekł do niej anioł Pański: Wróć do swej pani i oddaj się pod jej władzę!
10 Rzekł jeszcze do niej anioł Pański: Rozmnożę bardzo potomstwo twoje, tak iż z powodu mnogości nie będzie go można policzyć.
11 Nadto rzekł do niej anioł Pański: Oto poczęłaś i urodzisz syna, i nazwiesz go Ismael, bo Pan usłyszał o niedoli twojej.
12 Będzie to człowiek dziki, ręka jego będzie przeciwko wszystkim, a ręka wszystkich będzie przeciwko niemu, i będzie nastawał na wszystkich pobratymców swoich.
13 I nazwała Pana, który mówił do niej: Tyś Bóg, który mnie widzi, bo mówiła: Wszak oglądałam tutaj tego, który mnie widzi!
14 Dlatego nazwano tę studnię Studnią Żyjącego, który mnie widzi. Jest ona między Kadesz, a Bered.
15 Potem Hagar urodziła Abramowi syna, Abram nadał synowi swojemu, którego urodziła Hagar, imię Ismael.
16 A Abram miał osiemdziesiąt sześć lat, gdy Hagar urodziła mu Ismaela.