1 Dwunastego roku, w dwunastym miesiącu, pierwszego dnia miesiąca, doszło do mnie słowo Pana: 2 Synu człowieczy, podnieś lament nad faraonem, królem Egiptu, i powiedz mu:
Młody lwie narodów, zostałeś ścięty.
Byłeś jak krokodyl w morzach.
Spieniałeś wody swoimi nozdrzami,
mąciłeś je swoimi łapami,
wzburzałeś ich strumienie.
3 Tak mówi Pan Bóg:
Rozciągnę nad tobą Moją sieć,
przez zgromadzenie licznych narodów
wciągnę cię w Moją sieć.
4 Powalę cię na ziemię,
rzucę cię na otwarte pole.
Sprawię, że siądą na tobie wszystkie ptaki podniebne
i nasycę tobą zwierzęta całej ziemi.
5 Twoje ciało położę na górach,
a doliny napełnię twą padliną.
6 Upływem twojej krwi napoję ziemię aż po góry.
Potoki się tobą napełnią.
7 Zakryję, gdy zgaśniesz, niebiosa
i zaciemnię ich gwiazdy.
Słońce zasłonię chmurą
i księżyc nie będzie świecił swym blaskiem.
8 Wszystkie światła świecące na niebie
zaciemnię z twego powodu.
Sprowadzę ciemność nad twoim krajem
– wyrocznia Pana Boga.
9 Rozdrażnię serce licznych ludów, gdy sprowadzę na ciebie zniszczenie wśród narodów, na ziemiach, których nie znałeś. 10 Przerażę tobą liczne ludy, a ich królowie zdrętwieją przez ciebie ze strachu, gdy będę wywijał Mym mieczem przed nimi. Będą wciąż drżeć, każdy o swoje życie w dniu twego upadku.
11 Tak bowiem mówi Pan Bóg: Przyjdzie na ciebie miecz króla Babilonu.
12 Sprawię, że twoja rzesza padnie od miecza bohaterów,
wszystkich okrutnych narodów.
Zniszczą pychę Egiptu,
a cała jego rzesza zostanie wyniszczona.
13 Wytępię całe jego bydło
znad obfitych wód.
I nie zmąci ich już więcej ludzka stopa
ani nie zmąci ich kopyto bydlęcia.
14 Wtedy uspokoję ich wody
i sprawię, że ich rzeki będą płynąć jak oliwa
– wyrocznia Pana Boga.
15 Gdy ziemię Egiptu obrócę w pustkowie
– ziemia zostanie ogołocona z tego, co ją napełnia –
gdy wytracę wszystkich, którzy w niej mieszkają,
wtedy poznają, że Ja jestem Panem.
16 To jest lamentacja. Będą ją śpiewać córki narodów. Będą ją śpiewać nad Egiptem. Będą ją śpiewać nad całą jego rzeszą – wyrocznia Pana Boga.
17 Dwunastego roku, w piętnastym dniu miesiąca, doszło do mnie słowo Pana: 18 Synu człowieczy, lamentuj nad rzeszą Egipcjan. Spraw, niech zejdzie ona i córki potężnych narodów
do krainy podziemia,
do tych, którzy zstąpili do dołu.
19 Od kogo jesteś powabniejszy? Zstąp!
Połóż się wraz z nieobrzezanymi.
20 Padną pośród zabitych mieczem.
Miecz został dany.
Niech go wciągną i całą jego rzeszę.
21 Będą z nim mówili najznakomitsi bohaterowie spośród Szeolu, jego pomocnicy.
Zstąpili i się położyli. Nieobrzezani, przebici mieczem.
22 Tam jest Asyria i całe jej zgromadzenie.
Wokół niej są jej groby.
Wszyscy pomordowani,
którzy padli od miecza.
23 Jej groby są położone w najgłębszym dole.
Jej zgromadzenie jest wokół jej grobu.
Wszyscy pomordowani, którzy padli od miecza,
którzy siali postrach na ziemi żyjących.
24 Tam jest Elam i cała jego rzesza
wokół jego grobu.
Wszyscy pomordowani, którzy padli od miecza.
Nieobrzezani, którzy zeszli do krainy podziemia,
bo siali postrach na ziemi żyjących.
Znoszą swą hańbę z tymi, którzy zstąpili do dołu.
25 Dano mu spoczynek między pomordowanymi
z całą jego rzeszą.
Wokół niego, jego grobu,
wszyscy nieobrzezani, pomordowani mieczem,
ponieważ siali postrach na ziemi żyjących.
Znoszą więc swą hańbę z tymi, którzy zstąpili do dołu.
Wśród pomordowanych jest położony.
26 Tam jest Meszek, Tubal i cała jego rzesza
wokół niego, jego grobów.
Wszyscy nieobrzezani, którzy zostali pomordowani mieczem,
ponieważ siali postrach na ziemi żyjących.
27 Nie spoczywają z bohaterami,
z nieobrzezanymi, którzy padli,
którzy zstąpili do Szeolu ze swoim orężem wojennym.
Podłożono ich miecze pod ich głowy,
a ich tarcze są na ich kościach,
gdyż postrach bohaterów był na ziemi żyjących.
28 A ty będziesz zesłany między nieobrzezanych i będziesz leżał pośród pomordowanych mieczem.
29 Tam jest Edom, jego królowie i wszyscy jego książęta, którzy mimo ich męstwa, zostali położeni wśród pomordowanych mieczem. Leżą oni z nieobrzezanymi i z tymi, którzy zstąpili do dołu. 30 Tam są wszyscy książęta północy i wszyscy Sydończycy, którzy zeszli z pomordowanymi, okryci hańbą, mimo przerażenia, które budzili swym męstwem. Leżą nieobrzezani z pomordowanymi mieczem. Znoszą swą hańbę z tymi, którzy zstąpili do dołu.
31 Ujrzy ich faraon i pocieszy się z powodu całej swej rzeszy. Pomordowani mieczem: faraon i całe jego wojsko – wyrocznia Pana Boga. 32 Ponieważ zasiałem Mój strach na ziemi żyjących, więc zostanie położony wśród nieobrzezanych i pomordowanych mieczem: faraon i cała jego rzesza – wyrocznia Pana Boga.
Pieśń żałobna nad faraonem
1 W dwunastym roku, w dwunastym miesiącu, pierwszego dnia tego miesiąca doszło mnie słowo Pana tej treści:
2 Synu człowieczy, zanuć pieśń żałobną nad faraonem, królem egipskim i powiedz do niego:
Do młodego lwa wśród narodów przyrównywano ciebie,
a byłeś przecież podobny raczej do potwora w wodach morskich;
burzyłeś wody swoim ryjem,
mąciłeś wody swoimi odnóżami
i dreptałeś wokoło w ich falach.
3 Tak mówi Wszechmocny Pan:
Rozciągnę nad tobą swoją sieć
w zgromadzeniu licznych ludów —
i wyciągnę cię w moim niewodzie.
4 Rzucę cię na ziemię, zwalę cię na otwarte pole,
i będą na tobie siadały wszelkie ptaki niebieskie,
i nasycę tobą wszelkie zwierzęta całej ziemi.
5 Rozrzucę twoje cielsko po górach
i wypełnię zarobaczoną twoją padliną doliny.
6 I napoję ziemię posoką z twoich ran aż do samych gór,
nawet parowy będą pełne ciebie.
7 Gdy będziesz gasł, zakryję niebiosa i zaćmię ich gwiazdy.
Słońce zasłonię obłokiem,
a Księżyc nie zabłyśnie, blaskiem.
8 Wszystkie jasne światła na niebie zaćmię z powodu ciebie;
sprowadzę ciemność na twój kraj — mówi Wszechmocny Pan.
9 I zaniepokoję serce licznych ludów, gdy poprowadzę twoich wygnańców do narodów w krajach, których nie znasz.
10 Wywołam zdumienie licznych ludów nad tobą, a ich królowie będą drżeć ze strachu z powodu ciebie, gdy przed nimi świsnę swoim mieczem; i drżeć będzie każdy nieustannie o swoje życie w dniu twojego upadku.
11 Gdyż tak mówi Wszechmocny Pan: Miecz króla babilońskiego spadnie na ciebie.
12 Mieczami bohaterów — a wszyscy oni są wpośród narodów nąjsrożsi — powalę twój tłum; zniszczą oni okazałość Egiptu, i wszystek majestat jego będzie starty.
13 Wytępię wszystkie jego zwierzęta z licznych wód; już nie będzie ich mąciła noga ludzka i nie zmąci ich kopyto bydła.
14 Potem oczyszczę wody i ich strumienie popłyną jak oliwa — mówi Wszechmocny Pan.
15 Gdy obrócę ziemię egipską w pustkowie, a kraj będzie pozbawiony wszystkiego, co go wypełnia, gdy pobiję wszystkich jego mieszkańców, wtedy poznają, że Ja jestem Pan.
16 Jest to pieśń żałobna, którą śpiewać będą; i córki narodów będą ją śpiewać nad Egiptem i nad całym jego ludem. Taką pieśń będą śpiewać — mówi Wszechmocny Pan.
17 W dwunastym roku, w pierwszym miesiącu, piętnastego dnia tego miesiąca doszło mnie słowo Pana tej treści:
18 Synu człowieczy, narzekaj nad okazałością Egiptu i nad jego chwałą
i wraz z córkami potężnych ludów zstąp z nim do podziemnej krainy,
krainy umarłych, do tych, którzy zstąpili do grobu.
19 Nad kim górujesz wdziękiem?
Zstąp, połóż się z nieobrzezanymi!
20 Padną wśród pobitych mieczem; przygotowali obok nich łoże dla całego jego wojska.
21 I odezwą się do niego z krainy umarłych najwięksi bohaterowie: Zejdźcie, ty i twoi pomocnicy, i leżcie wśród nieobrzezanych, pobitych mieczem.
22 Tam jest Assur i cały jego lud dokoła jego grobu, wszyscy pobici, sami tacy, co padli od miecza.
23 Ich groby urządzono w najgłębszym dole otchłani, a jego lud spoczywa dokoła jego grobu; wszyscy pobici, sami tacy, co padli od miecza, którzy dawniej szerzyli postrach w krainie żyjących.
24 Tam jest Elam i cała jego ludność dokoła jego grobu — wszyscy pobici, sami tacy, co padli od miecza, którzy jako nieobrzezani zeszli do podziemnej krainy; dawniej szerzyli postrach w krainie żyjących, a teraz znoszą zniewagę wraz z tymi, którzy zstąpili do grobu.
25 Wśród pobitych przygotowano łoże dla niego i całego jego wojska; dokoła jego grobu są sami nieobrzezani, pobici mieczem, którzy dawniej szerzyli postrach w krainie żyjących, lecz teraz znoszą zniewagę wraz z tymi, którzy zstąpili do grobu i pochowano ich wśród pobitych.
26 Tam jest Mesech i Tubal wraz ze swoim wojskiem dokoła jego grobu, sami nieobrzezani, pobici mieczem, którzy dawniej szerzyli postrach w krainie żyjących.
27 Nie spoczywają z bohaterami, którzy niegdyś padli, którzy zstąpili do krainy umarłych w swojej wojennej zbroi; ich miecze położono im pod głowy, a ich tarcze na ich kościach, gdyż lęk przed tymi bohaterami panował niegdyś w krainie żyjących.
28 I ty będziesz pogrzebany wśród nieobrzezanych, i legniesz wraz z pobitymi mieczem.
29 Tam jest Edom, jego królowie i wszyscy jego książęta, którzy w swoich grobach zostali złożeni wraz z pobitymi mieczem; leżą z nieobrzezanymi, z tymi, którzy zstąpili do grobu.
30 Tam są wszyscy książęta północy i wszyscy Sydończycy, którzy zstąpili wraz z pobitymi; mimo postrachu, jaki szerzyło ich bohaterstwo, okryci są hańbą, leżą jako nieobrzezani wraz z pobitymi mieczem i znoszą zniewagę wraz z tymi, którzy zstąpili do grobu.
31 Gdy ich zobaczy faraon, pocieszać się będzie całym swoim ludem. Faraon i cały jego lud — to pobici mieczem — mówi Wszechmocny Pan,
32 Gdyż szerzył on postrach w krainie żyjących i dlatego będzie pogrzebany wśród nieobrzezanych wraz z pobitymi mieczem: faraon i cały jego lud — mówi Wszechmocny Pan.