1 Doszło do mnie słowo Pana: 2 Synu człowieczy, prorokuj i powiedz:
Tak mówi Pan Bóg:
Ach! Podnieście lament nad tym dniem.
3 Bliski jest bowiem dzień, bliski jest dzień Pana.
Będzie dniem chmurnym, czasem narodów.
4 Przyjdzie na Egipt miecz.
Przerażenie nastanie w Kusz,
gdy padną pobici w Egipcie,
gdy zagarną jego bogactwo
i zostaną zburzone jego fundamenty.
5 Kusz, Put i Lud,
cała Arabia, Libia i synowie kraju przymierza
padną z nimi od miecza.
6 Tak mówi Pan:
Zginą wspomożyciele Egiptu.
Upadnie jego dumna potęga.
Od Migdol po Sjene
padną w nim od miecza
– wyrocznia Pana Boga.
7 Będą spustoszeni wśród spustoszonych krajów. Jego miasta będą wśród zburzonych miast. 8 Poznają, że Ja jestem Panem, gdy ześlę ogień na Egipt. Wszyscy wspomagający go zostaną rozbici. 9 W tym dniu wyjdą ode Mnie posłańcy na okrętach, żeby przestraszyć bezpieczne Kusz. Nastanie u nich przerażenie w dniu Egiptu, bo oto nadchodzi!
10 Tak mówi Pan Bóg: Położę kres bogactwu Egiptu ręką Nebukadnessara, króla Babilonu. 11 On a z nim jego lud, okrutne narody, zostaną sprowadzeni, żeby zniszczyć kraj. Obnażą swe miecze przeciw Egiptowi i napełnią kraj pomordowanymi. 12 Wysuszę kanały i sprzedam kraj złym. Spustoszę kraj i to, co go napełnia, ręką obcych. Ja, Pan, powiedziałem.
13 Tak mówi Pan Bóg: Zniweczę bożki, położę kres bóstwom z Nof. Nie będzie więcej księcia z ziemi egipskiej. Ześlę strach na ziemię Egiptu. 14 Spustoszę Patros, podłożę ogień pod Soan. Dokonam sądów nad No. 15 Wyleję Moje oburzenie na Sin, ostoję Egiptu, i wytracę tłumy No. 16 Spuszczę ogień na Egipt. Sin będzie się bardzo trwożył. No zostanie rozwalone, a wrogowie Nof zdobędą je za dnia. 17 Młodzieńcy z On i Pi-Beset padną od miecza, a te miasta pójdą w niewolę. 18 W Tachpanches dzień się zaciemni, gdy złamię tam berła Egiptu, i skończy się w nim jego dumna potęga. Pokryje go chmura, a jego córki pójdą w niewolę. 19 Dokonam sądów nad Egiptem i poznają, że Ja jestem Panem.
20 Jedenastego roku, w pierwszym miesiącu, siódmego dnia miesiąca, doszło do mnie słowo Pana: 21 Synu człowieczy, złamałem ramię faraona, króla Egiptu, i nie będzie owinięte, nie będzie leczone, nie będzie opatrzone bandażami, żeby je wzmocnić, by mógł chwycić za miecz.
22 Dlatego tak mówi Pan Bóg: Oto Ja jestem przeciw faraonowi, królowi Egiptu. Złamię jego ramiona: silne i złamane. Wytrącę miecz z jego ręki. 23 Rozproszę Egipcjan między narodami i rozrzucę ich po krajach. 24 Umocnię ramiona króla Babilonu i dam Mój miecz w jego rękę. Ramiona faraona złamię i będzie przed nim wydawał jęki przebitego. 25 Umocnię ramiona króla Babilonu, a ramiona faraona opadną. Poznają, że Ja jestem Panem, gdy Mój miecz dam w rękę króla Babilonu i wyciągnie go przeciw ziemi egipskiej. 26 Rozproszę Egipcjan między narodami i rozrzucę ich po krajach, i poznają, że Ja jestem Panem.
Zapowiedź dotycząca zniszczenia Egiptu
1 I doszło mnie słowo Pana tej treści:
2 Synu człowieczy, prorokuj i mów: Tak mówi Wszechmocny Pan:
Biadajcie! Ach! Jakiż to dzień!
3 Gdyż bliski jest dzień,
bliski jest dzień Pana,
będzie to dzień ponury dla narodów.
4 Miecz spadnie na Egipt;
Etiopię ogarnie drżenie,
gdy w Egipcie będą padać pobici,
gdy zabiorą jego dostatki i będą naruszone jego posady.
5 Etiopia, Putejczycy i Ludyci,
i Arabowie, i Libijczycy, i wraz z nimi mieszkańcy ziem sprzymierzonych
padną od miecza.
6 Tak mówi Pan:
Padną podpory Egiptu
i runie jego dumna potęga;
od Migdolu do Syeny padną w nim od miecza —
mówi Wszechmocny Pan.
7 Będzie spustoszony wśród ziem spustoszonych,
a jego miasta znajdą się wśród miast zburzonych.
8 I poznają, że Ja jestem Pan,
gdy podłożę ogień pod Egipt
i będą zdruzgotani wszyscy jego pomocnicy.
9 W owym dniu wyjdą sprzed mojego oblicza posłańcy, aby przerazić beztroskich Etiopów; ogarnie ich drżenie jak w dniu klęski Egiptu — bo oto nadchodzi.
10 Tak mówi Wszechmocny Pan:
Położę kres okazałości Egiptu
przez Nebukadnesara, króla babilońskiego.
11 Zostaną sprowadzeni: On, a wraz z nim jego lud,
najsroższy spośród narodów,
aby zniszczyć kraj;
wydobędą swoje miecze przeciwko Egiptowi
i pokryją kraj pobitymi.
12 Osuszę odnogi Nilu
i sprzedam kraj w ręce złych ludzi;
ręką cudzoziemców spustoszę kraj
i wszystko, co go wypełnia —
Ja, Pan, to powiedziałem.
13 Tak mówi Wszechmocny Pan:
Zniszczę bałwany i położę kres bożkom Nof,
i książąt z ziemi egipskiej już nie będzie;
i ześlę lęk na ziemię egipską.
14 Spustoszę Patros, podłożę ogień pod Soan
i dokonam sądów nad No.
15 Wyleję moją zapalczywość na Sin, twierdzę Egiptu,
i wytępię pospólstwo Nof. Podłożę ogień pod Egipt,
16 Syene bardzo drżeć będzie;
w No uczynię wyłom jak rozdział wód.
17 Młodzi wojownicy On i Pi-Beset padną od miecza,
a ich kobiety pójdą do niewoli.
18 W Tachpanches dzień stanie się ciemnością,
gdy złamię tam berło Egiptu;
i skończy się jego dumna potęga.
Okryje go obłok, a jego córki pójdą do niewoli.
19 I dokonam sądów nad Egiptem,
i poznają, że Ja jestem Pan.
20 W jedenastym roku, w pierwszym miesiącu, siódmego dnia miesiąca doszło mnie słowo Pana tej treści:
21 Synu człowieczy, ramię faraona, króla egipskiego, złamałem i oto nie zostało obwiązane; nie zastosowano żadnego leczenia, nie założono opatrunku, aby je wzmocnić, by mogło chwycić za miecz.
22 Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Oto Ja wystąpię przeciwko faraonowi, królowi egipskiemu; złamię jego silne ramię i wytrącę miecz z jego ręki.
23 I rozproszę Egipcjan wśród narodów, i rozsieję ich po różnych krajach.
24 Wzmocnię natomiast ramiona króla babilońskiego i włożę mój miecz do jego ręki; ale ramiona faraona złamię tak iż będzie przed nim jęczał, jak jęczą pobici.
25 Wzmocnię ramiona króla babilońskiego, lecz ramiona faraona opadną. I poznają, że Ja jestem Pan, gdy mój miecz włożę do ręki króla babilońskiego i on wyciągnie go przeciwko ziemi egipskiej.
26 Rozproszę Egipcjan wśród narodów i rozsieję ich po różnych krajach. I poznają, że Ja jestem Pan.