O Egipcie
1 W dziesiątym roku, dziesiątego miesiąca, w dwunastym dniu miesiąca, doszło do mnie słowo Pana: 2 Synu człowieczy, zwróć się przeciw faraonowi, królowi Egiptu. 3 Przemów i powiedz: Tak mówi Pan Bóg:
Oto Ja jestem przeciw tobie, faraonie, królu Egiptu.
Wielki krokodylu, wylegujący się
wśród jego kanałów,
któryś powiedział: Moja jest Rzeka!
Ja ją uczyniłem!
4 Włożę haki w twoje szczęki i sprawię, że ryby z twoich kanałów przylgną do twoich łusek. Wyciągnę cię z twoich kanałów i wszystkie ryby z twych kanałów, które przylgnęły do twoich łusek.
5 Wyrzucę cię na pustynię
i wszystkie ryby z twych kanałów.
Upadniesz na otwarte pole.
Nikt cię nie podniesie i nikt cię nie zbierze.
Dam cię na pożarcie dzikim zwierzętom
i ptakom podniebnym.
6 Wszyscy mieszkańcy Egiptu
poznają, że Ja jestem Panem.
Ponieważ byłeś trzcinową laską
dla domu Izraela.
7 Gdy oni brali cię w dłoń,
łamałeś się i raniłeś im całe ramię,
gdy się na tobie opierali, kruszyłeś się i sprawiałeś,
że im wszystkim chwiały się biodra.
8 Dlatego tak mówi Pan Bóg: Oto Ja sprowadzę na ciebie miecz i wytracę u ciebie ludzi i zwierzęta. 9 Ziemia egipska stanie się pustkowiem i ruiną. Poznają, że Ja jestem Panem. Ponieważ mówił: Rzeka jest moja, ja ją uczyniłem. 10 Dlatego oto Ja jestem przeciw tobie i przeciw twoim kanałom. Ziemię egipską obrócę w bezludną ruinę i pustkowie od Migdol, Sjene aż po granicę Kusz. 11 Nie przejdzie po nim noga człowieka ani noga zwierzęcia po nim nie przejdzie. Czterdzieści lat nie będzie zamieszkały. 12 Ziemię egipską obrócę w pustkowie wśród spustoszonych krajów. Jej miasta, wśród zrujnowanych miast, będą pustkowiem przez czterdzieści lat. Rozproszę Egipcjan między narodami i po krajach ich rozproszę.
13 Tak bowiem mówi Pan Bóg: Po upływie czterdziestu lat zgromadzę Egipcjan spośród narodów tam, gdzie byli rozproszeni. 14 Odmienię los Egipcjan. Sprawię, że wrócą do kraju Patros, do kraju ich pochodzenia, i będą tam mało znaczącym królestwem. 15 Będzie najmniej znaczącym z królestw i nie podniesie się już więcej ponad narody. Umniejszę ich, żeby nie panowali nad narodami. 16 Nie będą już więcej dla domu Izraela nadzieją, przypominającym grzech, gdy oni się do nich zwracali. I poznają, że Ja jestem Panem Bogiem.
17 Dwudziestego siódmego roku, w pierwszym miesiącu, pierwszego dnia miesiąca, doszło do mnie słowo Pana: 18 Synu człowieczy, Nebukadnessar, król Babilonu, zlecił swemu wojsku trudne zadanie skierowane przeciw Tyrowi. Każda głowa utraciła włosy i każde ramię uległo zdarciu, a nie uzyskał ani on, ani jego wojsko zapłaty z Tyru za trud, którego się podjął przeciw niemu.
19 Dlatego tak mówi Pan Bóg: Oto Ja daję Nebukadnessarowi, królowi Babilonu, ziemię egipską. Zagarnie on jej bogactwa, złupi ją, dokona jej grabieży i stanie się to zapłatą dla jego wojska. 20 W nagrodę, na którą zasłużył, dałem mu ziemię egipską, gdyż pracowali dla Mnie – wyrocznia Pana Boga.
21 W owym dniu sprawię, że wyrośnie potęga domu Izraela. A tobie dam możność mówienia pośród nich i poznają, że Ja jestem Panem.
Zapowiedź sądu nad Egiptem
1 W dziesiątym roku, w dziewiątym miesiącu, dwunastego dnia tego miesiąca doszło mnie słowo Pana tej treści:
2 Synu człowieczy, zwróć swoje oblicze przeciwko faraonowi, królowi Egiptu, i prorokuj przeciwko niemu i przeciwko całemu Egiptowi;
3 Przemów i powiedz: Tak mówi Wszechmocny Pan:
Oto Ja wystąpię przeciwko tobie, faraonie, królu Egiptu,
ty wielki smoku, który się wylegujesz pomiędzy odnogami Nilu,
który mówisz: Mój jest Nil, ja go zrobiłem.
4 Włożę haki w twoje szczęki,
ryby twojego Nilu przylepię do twoich łusek
i wyciągnę z twojego Nilu ciebie oraz wszystkie ryby twojego Nilu, przylepione do twoich łusek.
5 I wyrzucę na pustynię ciebie oraz wszystkie ryby twojego Nilu,
padniesz na pustym polu,
nie podniosą cię i nie pogrzebią;
zwierzętom polnym i ptakom niebieskim dam cię na żer.
6 I poznają wszyscy mieszkańcy Egiptu, że Ja jestem Pan.
Nie byłeś niczym lepszym jak tylko podporą trzcinową dla domu izraelskiego:
7 Gdy wzięli cię w dłoń, zgiąłeś się i przebiłeś im całe ramię,
a gdy oparli się na tobie, złamałeś się
i spowodowałeś, że wszyscy zachwiali się w biodrach.
8 Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Oto Ja sprowadzę na ciebie miecz i wybiję u ciebie ludzi i bydło.
9 Ziemia egipska stanie się pustynią i ruiną. I poznają, że Ja jestem Pan. Ponieważ powiedziałeś: Nil jest mój i ja go zrobiłem,
10 Dlatego Ja wystąpię przeciwko tobie i przeciwko twojemu Nilowi; obrócę ziemię egipską w ruinę i pustynię, od Migdolu do Syeny i aż do granic Etiopii.
11 Nie przejdzie przez nią noga ludzka ani też nie przejdzie przez nią noga zwierzęcia, będzie nie zamieszkana przez czterdzieści lat.
12 I obrócę ziemię egipską w pustynię wśród ziem spustoszonych, i jej miasta będą pustynią wśród zrujnowanych miast przez czterdzieści lat; rozproszę Egipcjan wśród narodów i rozrzucę ich po ziemiach.
13 Bo tak mówi Wszechmocny Pan: Po upływie czterdziestu lat zbiorę Egipcjan spośród ludów, wśród których byli rozproszeni.
14 I odmienię los Egipcjan, i sprowadzę ich z powrotem do ziemi Patros, do ziemi, z której pochodzą: lecz tam stanowić będą małe królestwo.
15 Będzie ono najmniejsze z królestw i nie będzie się wynosiło nad narody; pomniejszę ich, aby nie rządzili narodami.
16 I już nie będą dla domu izraelskiego podstawą nadziei, przypomnieniem winy, że się do nich zwracał. I poznają, że Ja jestem Wszechmocny Pan.
17 W dwudziestym siódmym roku, w pierwszym miesiącu, pierwszego dnia miesiąca, doszło mnie słowo Pana tej treści:
18 Synu człowieczy! Nebukadnesar, król babiloński, zlecił swojemu wojsku trudne zadanie przeciw Tyrowi: każda głowa wyłysiała i każde ramię odarte ze skóry, lecz ani on, ani jego wojsko nie otrzymało od Tyra zapłaty za trud, jaki przeciwko niemu podjęto.
19 Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Oto Ja dam Nebukadnesarowi, królowi babilońskiemu, ziemię egipską i zabierze jej bogactwo, i złupi ją, i obrabuje, i to będzie zapłatą dla jego wojska.
20 Jako zapłatę za trud, jaki podjął, dam mu ziemię egipską, gdyż dla mnie pracował — mówi Wszechmocny Pan.
21 W owym dniu dam domowi izraelskiemu na nowo moc, a tobie otworzę usta wśród nich, i poznają, że Ją jestem Pan.