Zapowiedź śmierci pierworodnych
1 Pan oznajmił Mojżeszowi: Jeszcze jedną plagę sprowadzę na faraona i na Egipt, potem was wypuści. Wypuści was wszystkich, a nawet was stąd wypędzi. 2 Powiedz ludowi: niech mężczyzna od swego sąsiada, a kobieta od swojej sąsiadki pożyczy srebrne i złote naczynia. 3 I Pan wzbudził wśród Egipcjan życzliwość dla ludu. Również Mojżesz miał poważanie w ziemi egipskiej w oczach sług faraona i jego ludu.
4 Mojżesz powiedział: Tak mówi Pan: O północy przejdę przez środek Egiptu. 5 I umrą wszyscy pierworodni w ziemi egipskiej od pierworodnego syna faraona, siedzącego na swym tronie, aż do pierworodnego niewolnicy przy żarnach, oraz wszelkie pierworodne bydła. 6 W całej ziemi egipskiej podniesie się wielki lament, jakiego jeszcze nie było i już nie będzie. 7 Ale u wszystkich Izraelitów nawet pies nie warknie ani na ludzi, ani na bydło, abyście poznali, że Pan dokonał rozróżnienia pomiędzy Egipcjanami a Izraelitami. 8 Wtedy wszyscy twoi słudzy przyjdą do mnie i oddadzą mi pokłon, mówiąc: Wyjdź ty i cały twój lud, który idzie za tobą. Potem odejdę. I wyszedł od faraona bardzo rozgniewany.
9 Potem Pan uprzedził Mojżesza: Faraon was nie posłucha, aby się pomnożyły Moje cuda w ziemi egipskiej. 10 Mojżesz i Aaron dokonali przed faraonem wszystkich tych cudów. Ale Pan uczynił zatwardziałym serce faraona i nie wypuścił Izraelitów ze swego kraju.
Zapowiedź śmierci wszystkich pierworodnych
1 I rzekł Pan do Mojżesza: Jeszcze jedną plagę ześlę na faraona i na Egipt, potem wypuści was stąd. Wypuści was całkowicie, a nawet was stąd wypędzi.
2 Powiedz ludowi, ażeby pożyczyli sobie każdy mężczyzna od swego sąsiada, a każda niewiasta od swojej sąsiadki przedmioty srebrne i przedmioty złote.
3 A Pan usposobił Egipcjan życzliwie do ludu. Także ów mąż, Mojżesz, był bardzo poważany w ziemi egipskiej, zarówno u dworzan faraona jak i u ludu.
4 I rzekł Mojżesz: Tak mówi Pan: O północy przejdę przez Egipt.
5 I pomrą wszyscy pierworodni w ziemi egipskiej, od pierworodnego syna faraona, który miał zasiąść na jego tronie, aż do pierworodnego syna niewolnicy, która jest przy żarnach, i wszelkie pierworodne bydła.
6 I powstanie wielki krzyk w całej ziemi egipskiej, jakiego przedtem nie było i potem nie będzie.
7 Lecz na nikogo z Izraelitów nawet pies nie warknie, ani na ludzi, ani na bydło, abyście poznali, że Pan robi różnicę między Egipcjanami a Izraelitami.
8 I przyjdą wszyscy ci słudzy twoi do mnie, i złożą mi pokłon, mówiąc: Wyjdź ty i cały lud, który idzie za tobą. Potem wyruszę. I wyszedł od faraona w srogim gniewie.
9 Ale Pan rzekł do Mojżesza: Faraon was nie usłucha, aby cudów moich było jeszcze więcej w ziemi egipskiej.
10 A Mojżesz i Aaron dokonali wszystkich tych cudów przed faraonem. Lecz Pan przywiódł do zatwardziałości serce faraona, tak iż nie wypuścił synów izraelskich ze swego kraju.