Estera zostaje królową
1 Po tych wydarzeniach osłabł gniew króla Achaszwerosza. Przypomniał on sobie Waszti, to, co zrobiła, i to, co zostało przeciw niej ogłoszone. 2 Wtedy dworzanie króla, pełniący przy nim służbę, tak mu doradzili: Niech poszukają dla króla dziewcząt, dziewic o wielkiej urodzie. 3 Niech król wyznaczy urzędników we wszystkich prowincjach swego królestwa, a ci niech zbiorą wszystkie dziewczęta, dziewice o wielkiej urodzie, na zamku w Suzie, w domu kobiet, pod opieką Hegaja, eunucha królewskiego, będącego stróżem kobiet. Niech im też dostarczą kosmetyki. 4 Ta dziewczyna, która spodoba się królowi, zostanie królową zamiast Waszti. Królowi spodobała się ta rada i tak postąpił.
5 Na zamku w Suzie przebywał pewien Żyd o imieniu Mordochaj, syn Jaira, syna Szimejego, syna Kisza, Beniaminita. 6 Został on uprowadzony z Jerozolimy podczas tego samego uprowadzenia, gdy Nebukadnessar, król babiloński, uprowadził do niewoli Jechoniasza, króla judzkiego. 7 Mordochaj był opiekunem Hadassy, to jest Estery, córki swego stryja, ponieważ nie miała już ona ojca ani matki. Była to dziewczyna o pięknej figurze i wielkiej urodzie. Po śmierci jej ojca i matki Mordochaj przyjął ją jako swoją córkę.
8 Kiedy wysłuchano królewskiego dekretu i prawa, na zamku w Suzie pod opieką Hegaja zgromadzono wiele dziewcząt. Pod opiekę Hegaja, stróża kobiet, do domu króla została też wzięta Estera. 9 Dziewczyna mu się spodobała, zyskała jego przychylność, dostarczał jej więc kosmetyki wraz z należną jej częścią utrzymania. Dał jej też siedem dziewcząt wybranych z domu królewskiego i razem z tymi dziewczętami przeniósł do lepszego domu kobiet. 10 Estera nie ujawniła przynależności do swojego ludu ani swego pochodzenia, gdyż Mordochaj nakazał jej, aby tego nie ujawniała. 11 Każdego dnia Mordochaj przechadzał się przed dziedzińcem domu kobiet, aby dowiadywać się o zdrowiu Estery i co się z nią dzieje.
12 Zgodnie z prawem kobiet, każda z dziewcząt pod koniec swojego pobytu – czyli po dwunastu miesiącach – kolejno udawała się do króla Achaszwerosza; takie bowiem było zakończenie czasu namaszczania dziewcząt – sześć miesięcy olejkiem mirrowym i sześć balsamami i kosmetykami dla kobiet. 13 Dopiero wtedy dziewczyna udawała się do króla. Dawano jej wszystko, o co poprosiła, i z tym udawała się z domu kobiet do domu króla. 14 Przychodziła wieczorem, a rankiem wracała do drugiego domu kobiet pod opiekę Szaaszgaza, eunucha królewskiego, stróża nałożnic. Nie wracała już więcej do króla, chyba że król jej zapragnął i była wezwana po imieniu. 15 Gdy na Esterę, córkę Abichaila, stryja Mordochaja, który przyjął ją do siebie jako córkę, też przyszła kolej, aby udać się do króla, to nie prosiła o nic więcej, tylko o to, co polecił jej Hegaj, eunuch królewski, stróż kobiet. Tak Estera zyskała życzliwość w oczach wszystkich, którzy na nią patrzyli.
16 Estera została zabrana do króla Achaszwerosza, do jego królewskiego domu, w dziesiątym miesiącu, to znaczy w miesiącu Tebet, w siódmym roku jego panowania. 17 Król pokochał Esterę najbardziej ze wszystkich kobiet i zyskała jego życzliwość oraz względy większe niż inne dziewice. Włożył jej na głowę królewską koronę i uczynił ją królową zamiast Waszti. 18 Potem król wydał wielką ucztę – ucztę Estery – dla wszystkich swoich książąt i sług, prowincjom przyznał ulgi i rozdawał dary z królewską hojnością. 19 Gdy po raz drugi zgromadzono dziewice w domu kobiet, Mordochaj zasiadał w bramie królewskiej, 20 Estera natomiast nie ujawniła swego pochodzenia ani przynależności do swojego ludu. Tak jej nakazał Mordochaj, a ona postępowała zgodnie z jego poleceniem, jak wtedy gdy była pod jego opieką.
21 W tamtych dniach, gdy Mordochaj zasiadał w bramie królewskiej, dwaj eunuchowie spośród odźwiernych królewskich, Bigtan i Teresz, wpadli w gniew i zastanawiali się, jak zabić króla Achaszwerosza. 22 Jednakże Mordochaj dowiedział się o tej sprawie i ujawnił królowej Esterze. Estera zaś w imieniu Mordochaja powiedziała o tym królowi. 23 W ten sposób spisek został wyśledzony i wykryty, a tych dwu powieszono na drzewie. Następnie spisano to w księdze kronik w obecności króla.
Estera zostaje królową
1 Po tych wydarzeniach, gdy ustał gniew króla Achaszwerosza, wspomniał on Waszti i to, co ona uczyniła, i to, co o niej postanowiono.
2 Lecz dworzanie króla, którzy mu usługiwali, rzekli: Trzeba poszukać dla króla panien, dziewic urodziwych;
3 Niech więc król wyznaczy we wszystkich prowincjach swojego królestwa urzędników, i niech ci zgromadzą wszystkie panny, dziewice urodziwe na zamku w Suzie, w domu kobiet, pod opieką Hegaja, eunucha królewskiego, pilnującego kobiet, i niech im dostarczą olejków kosmetycznych.
4 A ta panna, która najbardziej spodoba się królowi, niech zostanie królową zamiast Waszti. Rzecz ta spodobała się królowi, tak więc postąpił.
5 A był na zamku w Suzie pewien Żyd, imieniem Mordochaj, syn Jaira, syna Szimejego, syna Kisza, z plemienia Beniamina.
6 Został on uprowadzony do niewoli z Jeruzalemu wraz z jeńcami uprowadzonymi razem z królem judzkim Jechoniaszem, którego uprowadził do niewoli Nebukadnesar, król babiloński.
7 Był on opiekunem Hadassy, to jest Estery, córki swego stryja, gdyż nie miała ona ani ojca, ani matki. Była to panna urodziwa i piękna. A po śmierci jej ojca i matki przyjął ją Mordochaj za córkę.
8 Gdy tedy usłyszano o nakazie i zarządzeniu króla i gdy zgromadzono wiele panien na zamku w Suzie pod opiekę Hegaja, została też zabrana Estera do pałacu królewskiego pod opiekę Hegaja, pilnującego kobiet.
9 I spodobała mu się ta panna, i zyskała u niego względy, toteż od razu kazał jej dostarczyć należne jej stroje i kosmetyki, i przydziały i dał jej siedem dziewcząt z pałacu królewskiego, i wyznaczył dla niej i dla jej dziewcząt najlepsze pomieszczenia w domu kobiet.
10 Estera nie ujawniła wszakże swojej narodowości i swojego pochodzenia, gdyż Mordochaj zakazał jej to uczynić.
11 A Mordochaj przechadzał się codziennie przed dziedzińcem domu kobiet, aby dowiadywać się o zdrowiu Estery i o tym, co się z nią dzieje.
12 Gdy zaś przyszła na każdą z tych panien kolej, aby pójść do króla Achaszwerosza po upływie dwunastomiesięcznego okresu pielęgnowania ich urody kobiecej, mianowicie po sześciu miesiącach olejkiem mirrowym, a po sześciu miesiącach balsamem i innymi kosmetykami kobiecymi,
13 Wtedy dopiero panna szła do króla, a dawano jej wszystko, co idąc do króla, chciała wziąć z sobą, z domu kobiet do pałacu królewskiego.
14 Wieczorem szła, a rano wracała do innego domu kobiet pod opiekę Szaaszgaza, eunucha królewskiego, pilnującego nałożnic. Nie szła już do króla, chyba że król ją sobie upodobał i imiennie ją wzywano.
15 Gdy więc na Esterę, córkę Abichaila, stryja Mordochaja, który przyjął ją za córkę, przyszła kolej, aby pójść do króla, nie żądała niczego poza tym, co jej doradził Hegaj, eunuch królewski, pilnujący kobiet. I Estera zyskała względy u wszystkich, którzy na nią spojrzeli.
16 Estera zaś została zabrana do króla Achaszwerosza do pałacu królewskiego w dziesiątym miesiącu, to jest w miesiącu Tebet, w siódmym roku jego panowania.
17 Król pokochał Esterę bardziej niż wszystkie kobiety i ona znalazła łaskę i zyskała u niego względy ponad wszystkie dziewice. Toteż włożył diadem królewski na jej głowę i uczynił ją królową zamiast Waszti.
18 Potem król wydał wielką ucztę dla wszystkich swoich książąt i dworzan, ucztę Estery, prowincjom zaś przyznał ulgi podatkowe i porozdzielał królewskie dary.
Mordochaj wykrywa spisek przeciwko królowi
19 A gdy pozostałe dziewice sprowadzono do drugiego domu kobiet, Mordochaj był w orszaku królewskim.
20 Lecz Estera nic jeszcze nie powiedziała o swoim pochodzeniu i o swojej narodowości, jak jej nakazał Mordochaj; polecenie Mordochaja wykonała Estera tak jak wtedy, gdy była jeszcze pod jego opieką.
21 Otóż w tym czasie, gdy Mordochaj był w orszaku królewskim, dwaj eunuchowie królewscy spośród stróżów progów, Bigtan i Teresz, wpadli w gniew i szukali sposobności, aby dokonać zamachu na króla Achaszwerosza.
22 Wiadomość o tej sprawie dotarła do Mordochaja i on podał ją królowej Esterze, Estera zaś w imieniu Mordochaja powiedziała o tym królowi.
23 Sprawę zbadano i stwierdzono jej prawdziwość, wobec czego obu ich powieszono na szubienicy, po czym zapisano to w obecności króla w Księdze Dziejów.