Prawo dotyczące wojny
1 Gdy wyruszysz na wojnę przeciwko twemu nieprzyjacielowi i zobaczysz, że konie, rydwany bojowe i lud jest liczniejszy niż ty, wówczas nie lękaj się ich, gdyż Pan, twój Bóg, który wyprowadził cię z ziemi egipskiej, jest z tobą. 2 A gdy będziecie przystępować do walki, wtedy zbliży się kapłan i przemówi do ludu. 3 Powie im: Słuchaj, Izraelu! Przystępujecie dziś do wojny przeciwko waszym nieprzyjaciołom. Niech się nie lęka wasze serce. Nie lękajcie się, nie trwóżcie i nie drżyjcie przed nimi. 4 Bowiem Pan, wasz Bóg, będzie szedł z wami, aby walczyć za was z waszymi nieprzyjaciółmi i aby was wyratować. 5 Potem przemówią do ludu zwierzchnicy: Jeżeli jest ktoś, kto zbudował nowy dom, ale go nie poświęcił, niech idzie i wróci do swego domu, aby nie zginął w walce, i kto inny by go nie poświęcił. 6 Jeżeli ktoś zasadził winnicę, i z niej nie korzystał, niech idzie i wróci do swego domu, aby nie został zabity na wojnie, i kto inny by z niej korzystał. 7 A jeśli ktoś zaręczy się z kobietą, lecz jej jeszcze nie poślubił, niech idzie i wróci do swego domu, aby nie zginął na wojnie, i kto inny by ją nie poślubił. 8 Niech zwierzchnicy dalej mówią do ludu tymi słowami: Jeżeli jest ktoś lękliwy i bojaźliwego serca, niech zawróci i pójdzie do swego domu. Niech nie przeraża serca swoich braci jak swego. 9 A gdy zwierzchnicy skończą mówić do ludu, wyznaczą dowódców oddziałów na czele ludu.
10 Gdy zbliżysz się do jakiegoś miasta, aby walczyć przeciwko niemu, zaproponujesz mu pokój. 11 Jeżeli odpowie ci pokojowo i otworzy ci bramy, to cały lud, który znajduje się w mieście, będzie dla ciebie pracował przymusowo i będzie ci służył. 12 A jeżeli nie zawrze z tobą pokoju i rozpocznie wojnę, będziesz je oblegać. 13 Gdy zaś wyda je Pan, twój Bóg, w twoje ręce, wtedy wytępisz wszystkich jego mężczyzn ostrzem miecza. 14 Tylko kobiety, dzieci, bydło i wszystko, co będzie w mieście, cały łup, zabierzesz dla siebie i będziesz korzystał z łupów zdobytych na twoich nieprzyjaciołach, których wydał ci Pan, twój Bóg. 15 Tak uczynisz ze wszystkimi miastami bardzo odległymi od ciebie, które nie należą do miast tych narodów. 16 Natomiast w miastach tych narodów, które Pan, twój Bóg, daje tobie jako dziedzictwo, niczego nie pozostawisz przy życiu. 17 Obłożysz je bowiem klątwą: Chittytów, Amorytów, Kananejczyków, Peryzzytów, Chiwwitów, Jebusytów, jak ci nakazał Pan, twój Bóg, 18 żeby nie uczyli was czynić wszystkich ich obrzydliwości, które oni czynią swoim bogom i byście nie zgrzeszyli przeciwko Panu, waszemu Bogu.
19 Jeżeli będziesz oblegał miasto przez wiele dni i z nim walczył, aby je zdobyć, to nie wytniesz jego drzew, przykładając do nich siekierę, ponieważ będziesz z nich spożywał. Nie ścinaj ich, bo czy drzewo polne jest jak człowiek, abyś miał pójść i je oblegać? 20 Tylko drzewa, o których wiesz, że nie wydają jadalnych owoców, zetniesz. Będziesz je ścinał i budował maszyny oblężnicze przeciwko miastu, które prowadzi z tobą wojnę, aż do jego upadku.
Prawa dotyczące wojny
1 Gdy wyruszysz na wojnę przeciwko swoim nieprzyjaciołom i zobaczysz, że koni, wozów wojennych i wojska jest u nich więcej niż u ciebie, to nie bój się ich, gdyż jest z tobą Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej.
2 A gdy już będziecie mieli ruszyć do walki, wystąpi kapłan, przemówi do ludu
3 I powie do nich: Słuchaj Izraelu! Ruszacie dziś do walki przeciwko waszym nieprzyjaciołom. Niechaj nie upada wasze serce, nie bójcie się, nie trwóżcie się i nie lękajcie się ich,
4 Gdyż Pan, Bóg wasz, idzie z wami, aby walczyć za was z waszymi nieprzyjaciółmi, by was wybawić.
5 Następnie przemówią do wojowników nadzorcy tak: Jeżeli ktoś z was zbudował nowy dom, a jeszcze go nie poświęcił, niech wróci do swego domu, aby nie zginął w walce i by ktoś inny go nie poświęcił.
6 I jeżeli ktoś zasadził winnicę, a jeszcze z niej nie korzystał, niech idzie z powrotem do swego domu, aby nie zginął w walce i by ktoś inny z niej nie korzystał.
7 A jeżeli ktoś zaręczył się z kobietą, a jeszcze jej nie pojął, niech idzie z powrotem do swego domu, aby nie zginął w walce i by ktoś inny jej nie pojął.
8 I niech nadzorcy jeszcze dalej mówią do wojowników tak: Jeżeli ktoś jest bojaźliwy i lękliwego serca, niech idzie z powrotem do swego domu, niechaj nie osłabia serca swoich braci jak swoje.
9 A gdy nadzorcy skończą swoje przemówienie do wojowników, postawią dowódców oddziałów na czele wojowników.
10 Gdy podejdziesz do jakiegoś miasta, aby przeciw niemu walczyć, obwieścisz mu pokój.
11 Jeżeli odpowie ci pokojem i otworzy ci swoje bramy, to cały lud znajdujący się w nim stanie się twoim hołdownikiem i będzie ci służył.
12 Lecz jeżeli nie zawrze z tobą pokoju i rozpocznie z tobą wojnę, to je oblegniesz,
13 I gdy Pan, Bóg twój, wyda je w twoje ręce, wybijesz wszystkich jego mężczyzn mieczem.
14 Tylko kobiety i dzieci oraz bydło i wszystko, co będzie w tym mieście, cały łup z niego weźmiesz sobie jako zdobycz i będziesz korzystał z łupu twoich nieprzyjaciół, których dał ci Pan, Bóg twój.
15 Tak postąpisz ze wszystkimi miastami, bardzo oddalonymi od ciebie, które nie należą do miast tych narodów.
16 Jednakże z miast tych ludów, które daje ci Pan, Bóg twój, w dziedziczne posiadanie, nie zachowasz przy życiu żadnej żywej istoty,
17 Gdyż obłożysz je klątwą, mianowicie: Chetejczyków, Amorejczyków, Kananejczyków, Peryzyjczyków, Chiwwijczyków i Jebuzejczyków, jak ci nakazał Pan, Bóg twój,
18 Aby nie uczyli was czynić tych wszystkich obrzydliwości, jakie oni czynią swoim bogom, i byście nie zgrzeszyli wobec Pana, Boga waszego.
19 Jeżeli będziesz oblegał jakieś miasto przez długi czas, walcząc przeciwko niemu, aby je zdobyć, nie niszcz jego drzew podnosząc na nie siekierę, bo z nich możesz się żywić; nie wycinaj ich więc, bo czyż drzewo polne jest człowiekiem, aby miało być przez ciebie oblegane?
20 Tylko drzewo, które znasz jako drzewo nie wydające owocu, możesz zniszczyć, ściąć i budować z niego narzędzia oblężnicze przeciwko miastu, które wszczęło z tobą wojnę, aż padnie.