Dawid przenosi Arkę Przymierza do Jerozolimy
1 Dawid ponownie zgromadził wszystkich doborowych wojowników Izraela w liczbie trzydziestu tysięcy 2 i wyruszył wraz z całym swoim ludem do Baali w Judzie, aby sprowadzić stamtąd Arkę Boga, noszącego imię: Pan Zastępów, który zasiada na cherubach. 3 Arkę Boga umieszczono na nowym wozie i wywieziono ją z położonego na wzgórzu domu Abinadaba. Natomiast Uzza i Achio, synowie Abinadaba, prowadzili ten nowy wóz. 4 Wywieziono więc Arkę Boga z położonego na wzgórzu domu Abinadaba, a Achio szedł przed Arką. 5 Dawid zaś i cały dom Izraela grali przed Panem na wszystkich instrumentach z drewna cyprysowego, na harfach, lirach, bębenkach, grzechotkach i cymbałach. 6 Gdy przybyli na klepisko Nakona, Uzza wyciągnął rękę ku Arce Boga i podtrzymał ją, ponieważ woły szarpnęły. 7 Lecz gniew Pana zapłonął przeciw Uzzie. Bóg poraził go tam za ten występek, tak że umarł tam obok Arki Boga. 8 Dawid zasmucił się, że Pan poraził Uzzę i dlatego to miejsce do dziś nazywa się Peres-Uzza.
9 Tego dnia Dawid przestraszył się Pana i powiedział: Jakże przyjdzie do mnie Arka Pana? 10 I nie chciał Dawid sprowadzić Arki Pana do siebie, do Miasta Dawida, lecz przeniósł ją do domu Obed-Edoma z Gat. 11 Arka Pana pozostała więc w domu Obed-Edoma z Gat przez trzy miesiące, a Pan błogosławił Obed-Edomowi i całemu jego domowi.
Wjazd Arki do Jerozolimy
12 I doniesiono królowi Dawidowi: Ze względu na Arkę Boga Pan pobłogosławił domowi Obed-Edoma i wszystkiemu, co do niego należy. Wtedy Dawid wybrał się i wśród radości sprowadził Arkę Bożą z domu Obed-Edoma do Miasta Dawida. 13 Gdy tylko niosący Arkę Pana uszli sześć kroków, Dawid złożył w ofierze wołu i utuczone cielę. 14 Tańczył też Dawid ze wszystkich sił przed Panem, a ubrany był tylko w lniany efod. 15 Wśród okrzyków i przy dźwięku gry na rogach Dawid wraz z całym domem Izraela wprowadzali Arkę Pana.
16 Arka Pana dotarła do Miasta Dawida, a Mikal, córka Saula, wyglądała przez okno. Gdy ujrzała króla Dawida, jak podskakiwał i tańczył przed Panem, to wzgardziła nim w swoim sercu. 17 Przyniesiono Arkę Pana, ustawiono ją na wyznaczonym miejscu, wewnątrz namiotu, który rozpiął dla niej Dawid. Potem Dawid złożył przed Panem ofiary całopalne i ofiary wspólnotowe. 18 Kiedy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar wspólnotowych, pobłogosławił lud w imię Pana Zastępów. 19 Następnie rozdzielił między cały lud, między wszystkich licznie zgromadzonych Izraelitów – zarówno wśród mężczyzn, jak i wśród kobiet – każdemu po jednym placku chleba, po jednej porcji mięsa oraz po jednym placku z rodzynkami. Potem cały lud rozszedł się do swoich domów.
20 Gdy Dawid wrócił, aby pobłogosławić swój dom, Mikal, córka Saula, wyszła mu na spotkanie ze słowami: Jakże się wsławił dzisiaj król izraelski, obnażając się dzisiaj na oczach niewolnic swoich sług, jak jakiś bezwstydnik! 21 Lecz Dawid odpowiedział Mikal: Przed Panem, który – zamiast twego ojca i całej twojej rodziny – mnie wybrał i ustanowił wodzem ludu Pana, Izraela, przed Panem będę tańczył. 22 Jestem gotów jeszcze bardziej się umniejszyć. W twoich oczach mogę być jeszcze bardziej poniżony, ale u niewolnic, o których mówisz, zyskam sławę! 23 Mikal, córka Saula, była bezdzietna aż do dnia swojej śmierci.
Sprowadzenie Skrzyni Przymierza do Jeruzalemu
1 Potem Dawid zgromadził znów trzydzieści tysięcy doborowych wojowników z całego Izraela.
2 I ruszył Dawid wraz z całym swoim ludem do Baali judzkiej, aby sprowadzić stamtąd Skrzynię Bożą, która jest nazwana imieniem Pana Zastępów, siedzącego nad cherubami.
3 I wieźli Skrzynię Bożą na nowym wozie, zabrawszy ją z domu Abinadaba, położonego na wzgórzu; Uzza zaś i Achio, synowie Abinadaba, prawadzili ten nowy wóz
4 Ze Skrzynią Bożą, a Achio szedł przed Skrzynią.
5 Dawid zaś i cały dom Izraela tańczyli i grali z całej siły przed Panem na różnego rodzaju instrumentach z cyprysowego drzewa, na cytrach, harfach, fletach, bębnach, dzwonkach i cymbałach.
6 A gdy dotarli do klepiska Nachona, Uzza wyciągnął swoją rękę ku Skrzyni Bożej i chciał ją podtrzymać, gdyż woły się potknęły.
7 I rozpalił się gniew Pana na Uzzę, i zabił go tam Bóg za to, że wyciągnął swoją rękę ku Skrzyni, i umarł tam przy Skrzyni Bożej.
8 I zmartwił się Dawid tym, że Pan poraził Uzzę takim ciosem, i nazwał to miejsce Peres-Uzza, i tak nazywa się ono do dnia dzisiejszego.
9 Dawid zląkł się w tym dniu i rzekł: Jakże ma być sprowadzona do mnie Skrzynia Boża?
10 Nie chciał więc Dawid sprowadzić do siebie Skrzyni Pańskiej do Miasta Dawida, lecz skierował ją do domu Obeda Edomczyka z Gat.
11 I pozostała Skrzynia Pańska w domu Obeda Edomczyka z Gat przez trzy miesiące, a Pan błogosławił Obedowi Edomczykowi i całemu jego domowi.
12 A gdy doniesiono królowi Dawidowi: Pan błogosławi domowi Obeda Edomczyka i wszystkiemu, co do niego należy, ze względu na Skrzynię Bożą, wyruszył Dawid i sprowadził Skrzynię Bożą z domu Obeda Edomczyka do Miasta Dawida z radością.
13 Kiedy niosący Skrzynię Pana postąpili sześć kroków, on składał na rzeźną ofiarę wołu i tucznego barana.
14 Tańczył też Dawid z całej siły przed Panem, odziany zaś był w lniany efod.
15 I sprowadził Dawid wraz z całym domem Izraela Skrzynię Pana wśród okrzyków i donośnego trąbienia.
16 A gdy Skrzynia Pańska dotarła do Miasta Dawida, Michal, córka Saula, wyjrzała przez okno i widziała, że król Dawid skakał i tańczył przed Panem, i wzgardziła nim w swoim sercu.
17 Tak więc sprowadzili Skrzynię Pańską i ustawili ją w miejscu dla niej przeznaczonym, w środku namiotu, który Dawid kazał dla niej rozpiąć, i złożył Dawid przed Panem ofiary całopalne i ofiary pojednania.
18 A gdy Dawid dokończył składania ofiar całopalnych i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana Zastępów.
19 I kazał rozdzielić między cały lud, między całe pospólstwo izraelskie, każdemu mężczyźnie i każdej kobiecie po jednym bochenku chleba, po kawałku mięsa i po jednym placku rodzynkowym, po czym cały lud rozszedł się, każdy do swojego domu.
20 Gdy Dawid powrócił do domu, aby pobłogosławić swój dom, wyszła na jego spotkanie Michal, córka Saula, i rzekła: Jakże wspaniale zachował się dziś król izraelski, który obnażył się dzisiaj na oczach niewolnic swoich wojowników, jak obnaża się chyba tylko jakiś lekkoduch.
21 A Dawid rzekł do Michal: To przed Panem tańczyłem, przed Panem, który wybrał raczej mnie niż twojego ojca i niż cały jego dom, aby ustanowić mnie księciem nad ludem Pańskim,
22 A choćbym jeszcze bardziej się poniżył niż tym razem i stał się w twoich oczach godnym pogardy, to jednak u tych niewolnic, o których mówiłaś, będę poważany.
23 A Michal, córka Saula, nie miała dzieci aż do dnia swojej śmierci.