Ostatnie słowa Dawida
1 Takie są ostatnie słowa Dawida: Wyrocznia Dawida, syna Jessego, wyrocznia człowieka wyniesionego wysoko, pomazańca Boga Jakuba, i piękne pieśni Izraela:
2 Duch Pana przemówił przeze mnie,
a Jego słowo jest na moim języku.
3 Mówił do mnie Bóg Izraela,
Skała Izraela przemówiła:
Ten włada ludźmi sprawiedliwie,
kto panuje w bojaźni Bożej.
4 Jest jak światło poranka,
gdy wschodzi słońce,
w bezchmurny poranek,
i sprawia, że po deszczu zieleń kiełkuje.
5 Czy nie tak jest z moim domem u Boga?
Wieczne przymierze zawarł ze mną,
Pod każdym względem ułożone i zabezpieczone,
Czy to nie On sprawi, że rozwinie się całe moje zbawienie
i wszystkie moje pragnienia?
6 Lecz niegodziwości są jak wyrzucony cierń,
nie weźmie się ich do ręki.
7 Kto ich dotknie, musi uzbroić się w żelazo
lub w drzewce włóczni
i w ogniu doszczętnie musi je spalić.
Najdzielniejsi wojownicy Dawida
8 Takie są imiona bohaterów, którzy byli z Dawidem: Iszboszet, Tahkemonita, pierwszy z trzech. On to wymachiwał włócznią skierowaną przeciwko ośmiuset, których od razu pokonał.
9 Po nim Eleazar, syn Dodo, syna Achochiego. On również należał do trójki bohaterów. Był z Dawidem w Pas-Dammim, gdy Filistyni zgromadzili się tam do wojny. Gdy Izraelici się wycofali, 10 on sam wytrwał i bił Filistynów aż omdlała mu ręka i zesztywniała na mieczu. Tego dnia Pan dał wielkie zwycięstwo, a lud wrócił do Eleazara tylko po to, aby zebrać łup.
11 Po nim był Szamma, syn Agego, Hararyta. Pewnego razu Filistyni zebrali się w Chaja, gdzie był kawałek pola pełen soczewicy. Lud uciekł przed Filistynami, 12 ale on stanął na środku tego kawałka pola, ocalił je i pobił Filistynów, a Pan dał wielkie zwycięstwo.
13 W czasie żniw trzech spośród trzydziestu dowódców wybrało się i przyszło do Dawida do jaskini Adullam, a oddział Filistynów obozował w dolinie Refaim. 14 Dawid przebywał wówczas w twierdzy, a straż przednia Filistynów znajdowała się w Betlejem. 15 Dawid zaś był spragniony i zapytał: Kto da mi się napić wody ze studni w Betlejem, która znajduje się przy bramie? 16 Wtedy ci trzej bohaterowie przebili się do obozu Filistynów i zaczerpnęli wody ze studni w Betlejem, która znajduje się przy bramie. Przynieśli ją Dawidowi, ale ten nie chciał pić, lecz wylał ją na cześć Pana 17 ze słowami: O Panie! Przenigdy tego bym nie zrobił! Czyż nie jest to krew ludzi, którzy poszli z narażeniem własnego życia? I nie chciał jej pić. Ci trzej bohaterowie tego dokonali.
18 Abiszaj, brat Joaba, syn Serui, był dowódcą tych trzech. On to wymachiwał swoją włócznią nad trzystu i ich zabił. Stał się sławny wśród trzech. 19 Był bardziej poważany od tych trzech i stał się ich dowódcą, lecz tym trzem nie dorównał.
20 Benajasz z Kabseel, syn Jehojady, syn walecznego człowieka, który dokonał wielkich czynów. Sam jeden zabił dwa lwy w Moabie. On też zabił lwa w cysternie, w śnieżny dzień. 21 On to zabił ogromnego Egipcjanina. Chociaż Egipcjanin miał w ręku włócznię, on podszedł do niego z kijem, wyrwał włócznię z ręki Egipcjanina i zabił go jego własną włócznią. 22 Tego dokonał Benajasz, syn Jehojady. I stał się sławny wśród trzech bohaterów. 23 Był bardziej poważany od trzydziestu, ale tamtym trzem nie dorównywał. Dawid ustanowił go dowódcą swojej straży przybocznej.
24 Asahel, syn Joaba, był pośród trzydziestu, a dalej Elchanan, syn Dodo, z Betlejem, 25 Szamma Charodyta, Elika Charodyta,
26 Cheles Peletyta, Ira, syn Ikkesza, Tekoita,
27 Abiezer Anatotyta, Mebunnaj Chuszatyta,
28 Salmon Achochita, Mahraj Netofatyta,
29 Cheleb, syn Baany, Netofatyta, Ittaj, syn Ribbaja z Gibei potomków Beniamina,
30 Benajasz z Pireatonu, Hiddaj z Nachale Gaasz,
31 Abi-Albon Arbita, Azmawet Barchumityta,
32 Eliachba Szaalbonita, Jonatan spośród synów Jaszena,
33 Szamma Hararyta, Achiam, syn Szarara, Araryta,
34 Elifelet, syn Achasbaja, syna Maakatyty, Eliam, syn Achitofela, Gilonita,
35 Chesraj Karmelita, Paaraj Arbita,
36 Jigal, syn Natana z Soby, Bani Gadyta,
37 Selek Ammonita, Nachraj Beerotyta, giermkowie Joaba, syna Serui,
38 Ira Jitryta, Gareb Jitryta,
39 Uriasz Chetyta; wszystkich ich było trzydziestu siedmiu.
Ostatnie słowa Dawida
1 To są ostatnie słowa Dawida: Wypowiedź Dawida, syna Isajego, Wypowiedź męża wysoko wyniesionego, Pomazańca Jakubowego i miłego piewcy izraelskiego:
2 Duch Pana przemawia przeze mnie,
A słowo jego jest na języku moim.
3 Rzekł Bóg Izraela, przemówiła do mnie opoka Izraela:
Kto sprawiedliwie panuje nad ludźmi,
Kto panuje w bojaźni Bożej,
4 Jest jak brzask poranku, gdy słońce poranne wschodzi na bezchmurnym niebie,
Jak deszcz, który sprawia, że ruń wychodzi z ziemi.
5 Czy nie tak jest z domem moim u Boga?
Wszak przymierze wieczne zawarł ze mną,
Pod każdym względem ułożone i zabezpieczone.
Czyżby nie miał rozwinąć wszystkiego,
Co dotyczy zbawienia mojego i co jest życzeniem moim?
6 Lecz nikczemnicy, wszyscy oni są jak ciernie rozwiane,
Których nie bierze się do ręki.
7 Nikt ich nie tknie,
Chyba że uzbroi się w żelazo i w drzewce włóczni,
I ogniem zostają spalone tam, gdzie są.
Rycerze Dawida i ich najsławniejsze czyny
(I Kron. 11,10—41)8 To są imiona rycerzy Dawidowych: Joszeb-Baszszebet, Tachmonita, najprzedniejszy z trzech; on to wywinął włócznią nad ośmiuset, których pobił za jednym zamachem.
9 Za nim idzie Eleazar, syn Dodiego, wnuk Achochiego. Był to jeden z trzech rycerzy, którzy byli z Dawidem, gdy lżono Filistyńczyków zebranych tam do bitwy. Gdy wtedy wojownicy izraelscy ustępowali,
10 On stanął i bił Filistyńczyków, aż mu zdrętwiała ręka i przywarła do miecza, a Pan dał w tym dniu wielkie zwycięstwo. Wtedy wojsko zawróciło za jego przykładem, lecz już tylko po to, aby złupić poległych.
11 Za nim idzie Szamma, syn Agea, Hararejczyk. Pewnego razu Filistyńczycy ściągnęli do Chaja, gdzie była działka pola obsiana soczewicą. Gdy wojsko pierzchnęło przed Filistyńczykami,
12 On stanął w środku działki, odbił im ją i pobił Filistyńczyków, a Pan dał wielkie zwycięstwo.
13 Co dotyczy tych trzech spośród trzydziestu dowódców, to zstąpili oni i przyszli w okresie żniwa do Dawida do pieczary Adullam, podczas gdy oddział Filistyńczyków obozował w dolinie Refaim.
14 Dawid przebywał wtedy w warowni, a w Betlejemie stała wówczas załoga filistyńska.
15 Dawid miał pragnienie, rzekł więc: Kto da mi się napić wody ze studni betlejemskiej, która jest przy bramie?
16 Wtedy to ci trzej rycerze przebili się przez obóz filistyński, naczerpali wody ze studni betlejemskiej, która jest przy bramie, i przynieśli ją Dawidowi. Lecz Dawid nie chciał jej pić, ale wylał ją jako ofiarę laną dla Pana,
17 Mówiąc: Niech mnie Pan zachowa, abym to miał uczynić. Czyż miałbym pić krew mężów, którzy poszli z narażeniem własnego życia? I nie chciał jej pić. Tego dokonali ci trzej rycerze.
18 A na czele owych trzydziestu stał Abiszaj, brat Joaba, syn Serui. Wywijał on włócznią nad trzystu, których położył trupem, miał więc też sławę między tymi trzydziestoma.
19 Między tymi trzydziestoma był poważany i on był ich wodzem, lecz owym trzem nie dorównał.
20 A Benaja, syn Jehojady, mąż dzielny, który dokonał wielu czynów, pochodził z Kabseel. Zabił on obu synów Ariela z Moabu. On też, gdy pewnego razu spadł śnieg, zstąpił do dołu i zabił tam lwa.
21 Zabił on również pewnego Egipcjanina olbrzymiego wzrostu. Egipcjanin ten miał w ręku włócznię, on zaś podszedł do niego z kijem tylko, wyrwał Egipcjaninowi z ręki włócznię i zabił go tą jego włócznią.
22 Tego to dokonał Benaja, syn Jehojady, miał więc sławę między tymi trzydziestoma rycerzami.
23 Między tymi trzydziestoma był poważany, lecz owym trzem nie dorównał. Dawid postawił go na czele swojej straży przybocznej.
24 Między tymi trzydziestoma był Asael, brat Joaba, oraz Elchanan, syn Dody z Betlejemu,
25 Szamma z Charod, Elika z Charod,
26 Cheles z Pelet, Ira, syn Ikkesza z Tekoa,
27 Abiezer z Anatot, Mebunai z Chuszy,
28 Salmon z Achoach, Macharai z Netofy,
29 Cheleb, syn Baany z Netofy, Ittaj, syn Rybaja z Gibei Beniaminickiej,
30 Benajahu z Pireatonu, Hiddai z Nachale-Gaasz,
31 Abi-Albon z Arbe, Azmawet z Barchuma,
32 Eliachba z Szaalbon, Bene-Jaszen, Jehonatan,
33 Szamma z Harar, Achiam, syn Szarara z Araru,
34 Elipelet, syn Achasbaja z Maaka, Eliam, syn Achitofela z Gilo,
35 Chesraj z Karmelu, Paarai z Arby,
36 Jigal, syn Natana z Soby, Bani z Gad,
37 Selek Ammonita, Nacharai z Beerot, giermek Joaba, syna Serui,
38 Ira z Jeter, Gareb z Jeter,
39 Uriasz Chetejczyk, razem wszystkich trzydziestu siedmiu.