Chuszaj udaremnia radę Achitofela
1 Potem Achitofel powiedział do Absaloma: Pozwól mi wybrać dwanaście tysięcy ludzi i jeszcze tej nocy wyruszyć w pościg za Dawidem. 2 Gdy jeszcze jest zmęczony i osłabiony, napadnę na niego, tak że się przerazi. Wtedy cały lud, który jest przy nim, ucieknie, a ja uderzę na osamotnionego króla. 3 Przyprowadzę do ciebie z powrotem cały lud, jak powraca każdy człowiek, którego szukasz, a cały lud będzie mieć pokój. 4 Rzecz ta spodobała się Absalomowi i wszystkim starszym Izraela.
5 Ale Absalom powiedział: Wezwijcie także Chuszaja Arkitę. Posłuchamy, co i on ma nam do powiedzenia. 6 Gdy Chuszaj przybył do Absaloma, Absalom mu oznajmił: Taka jest rada Achitofela. Czy mamy postąpić zgodnie z tym, co powiedział? Jeśli nie, to ty się wypowiedz! 7 Chuszaj odpowiedział Absalomowi: Rada, której udzielił Achitofel, nie jest dobra. 8 I mówił dalej: Znasz swojego ojca i jego ludzi. Wiesz, że są mężni i rozjuszeni jak niedźwiedzica na otwartej przestrzeni, której zabrano młode. Nadto twój ojciec jest wojownikiem, więc nie będzie nocował ze swoim ludem. 9 Zapewne teraz ukrył się w jednej z jaskiń lub w jakimś innym miejscu. Jeśli zdarzy się, że już na początku ktoś zginie, to wieść się rozniesie i będzie się mówić: Lud, który opowiedział się za Absalomem, poniósł klęskę. 10 Wówczas nawet najdzielniejszy człowiek, mający serce lwa, straci odwagę, ponieważ cały Izrael wie, że twój ojciec to wojownik i mężni są ci, którzy mu towarzyszą. 11 Dlatego radzę, by zgromadzono przy tobie wszystkich Izraelitów, od Dan do Beer-Szeby, licznych jak piasek nad brzegiem morza. Ty sam również wziąłbyś udział w walce. 12 Dotrzemy do każdego miejsca, w którym się znajdzie. Spadniemy na niego, jak rosa spada na ziemię i nie pozostanie przy życiu ani on, ani nikt z tych, którzy mu towarzyszą. 13 A jeśliby się wycofał do jakiegoś miasta, to cały Izrael naznosi pod to miasto powrozy, a my ściągniemy je w dolinę tak, iż nie znajdzie się tam nawet kamyk. 14 Wtedy Absalom i wszyscy Izraelici oświadczyli: Rada Chuszaja Arkity jest lepsza od rady Achitofela. Pan zrządził, że odrzucono dobrą radę Achitofela. W ten sposób Pan sprowadził nieszczęście na Absaloma.
Przeprawa Dawida przez Jordan
15 Chuszaj przekazał kapłanom Sadokowi i Abiatarowi: Tak a tak Achitofel doradził Absalomowi i starszym Izraela, a takiej rady ja udzieliłem. 16 Teraz więc poślijcie jak najszybciej wiadomość i powiedzcie Dawidowi: Nie spędzaj tej nocy na pustynnych równinach, lecz przepraw się bez ociągania, aby nie zginął król i cały lud, który z nim jest. 17 Tymczasem Jonatan i Achimaas stali przy źródle Rogel. Służąca chodziła przekazywać im wiadomości, a oni szli przekazać ją królowi Dawidowi. Nie mogli bowiem się pokazywać, wchodząc do miasta. 18 Pewien chłopiec dostrzegł ich jednak i doniósł o tym Absalomowi. Wówczas oni szybko odeszli i udali się do domu pewnego człowieka w Bachurim i ukryli się w studni, która była na jego podwórzu. 19 Żona tego człowieka wzięła płachtę, rozciągnęła nad otworem studni i rozsypała na niej ziarno tak, że niczego nie można było zauważyć. 20 Gdy słudzy Absaloma przyszli do kobiety do tego domu zapytali: Gdzie są Achimaas i Jonatan? Kobieta odpowiedziała im: Przekroczyli zbiornik wodny. Ci szukali, ale nikogo nie znaleźli. Powrócili więc do Jerozolimy. 21 Po ich odejściu tamci wyszli ze studni i poszli powiadomić króla Dawida. Oznajmili mu: Zbierajcie się! Przeprawcie się szybko przez wodę, gdyż takiej rady skierowanej przeciwko wam udzielił Achitofel. 22 Dawid wyruszył więc wraz z całym ludem, który mu towarzyszył, i przekroczyli Jordan. Do brzasku poranka nie brakowało ani jednego, bo każdy przekroczył Jordan.
23 Gdy Achitofel zobaczył, że nie postąpiono według jego rady, osiodłał osła i udał się w drogę powrotną do swego domu, do swego miasta. Potem rozporządził swoim domem i się powiesił. Gdy umarł, został pochowany w grobie swojego ojca.
Dawid w Machanaim
24 Gdy Absalom przeprawiał się przez Jordan, a z nim wszyscy Izraelici, Dawid przybył już do Machanaim. 25 Absalom ustanowił Amasę dowódcą wojsk zamiast Joaba. Amasa był synem pewnego Izmaelity o imieniu Jitra, który wszedł do Abigail, córki Nachasza, siostry Serui, matki Joaba. 26 Izraelici z Absalomem rozbili obóz w ziemi Gilead.
27 Po przyjściu Dawida do Machanaim, Szobi, syn Nachasza z Rabby Ammonitów, i Makir, syn Ammiela z Lo-Debar, i Barzillaj Gileadyta z Rogelim, 28 dostarczyli łóżka, pościel, naczynia gliniane, pszenicę, jęczmień, mąkę, prażone ziarno, fasolę, soczewicę, prażone ziarno, 29 miód, masło, ser owczy i krowi. Przynieśli to Dawidowi i towarzyszącym mu ludziom, aby się posilili, ponieważ mówili sobie: Ten lud na pustyni jest głodny, wyczerpany i spragniony.
Rada Achitofela udaremniona przez Chuszaja
1 Potem rzekł Achitofel do Absaloma: Pozwól, że wybiorę dwanaście tysięcy wojowników i wyruszę w pogoń za Dawidem jeszcze tej nocy,
2 I uderzę nań, póki jeszcze jest znużony i strwożony i przerażę go tak, że ucieknie od niego cały lud, który jest z nim, a wtedy zabiję samego króla,
3 I przywiodę do ciebie z powrotem cały lud, jak powraca młoda żona do swojego męża. Gdyż ty nastajesz tylko na życie jednego męża, cały zaś lud powinien mieć spokój.
4 I rada ta podobała się Absalomowi i wszystkim starszym Izraela.
5 Niemniej rzekł jeszcze Absalom: Przywołajcie także Chuszaja Arkijczyka, a posłuchamy, co on na to powie.
6 Gdy tedy przyszedł Chuszaj do Absaloma, rzekł do niego Absalom tak: Achitofel dał taką a taką radę, powiedz ty, czy mamy postąpić według jego rady, czy nie!
7 A Chuszaj odpowiedział Absalomowi: Niedobra jest rada, której tym razem udzielił Achitofel.
8 Chuszaj mówił dalej: Ty znasz swojego ojca i jego wojowników, że to prawdziwi rycerze, i tak rozjuszeni, jak niedźwiedzica w polu, której zabrano młode; nadto ojciec twój to wojownik, który nie da swoim wojownikom odpoczywać w nocy.
9 Zapewne ukrył się obecnie w jakiejś jaskini lub w innym jakimś miejscu. Jeśliby teraz, zaraz na początku padli jacyś ludzie, to każdy, kto o tym się dowie, mówić będzie: Poniosło klęskę wojsko, które przystało do Absaloma,
10 I nawet najdzielniejszy, o sercu jak serce lwa, struchleje, wie bowiem cały Izrael, że twój ojciec to bohater, i dzielni są ci, którzy są z nim.
11 Dlatego radzę, aby zgromadzić wokół siebie całego Izraela od Dan aż po Beer-Szebę, tylu, ile jest piasku nad brzegiem morza, i abyś sam osobiście ruszył do boju.
12 Jeżeli więc uderzymy nań w którymś z tych miejsc, gdzie się znajduje, i spadniemy na niego, jak rosa spada na ziemię, to nie ostanie się ani on, ani żaden z tych mężów, którzy są z nim.
13 Jeśliby zaś wycofał się do jakiegoś miasta, to cały Izrael naznosi pod to miasto tyle powrozów, że ściągniemy je w dolinę tak, iż nawet kamyka się już tam nie znajdzie.
14 Wtedy rzekł Absalom i wszyscy mężowie izraelscy: Lepsza jest rada Chuszaja Arkijczyka niż rada Achitofela. I było to zrządzeniem Pana, że dobra rada Achitofela została wniwecz obrócona, aby Pan sprowadził zgubę na Absaloma.
Tajny wywiad jeruzalemski przekazuje wieści Dawidowi
15 Następnie opowiedział Chuszaj Sadokowi i Ebiatarowi, kapłanom: Tak a tak doradził Achitofel Absalomowi i starszym izraelskim, a tak a tak doradziłem ja.
16 Teraz więc poślijcie jak najśpieszniej następującą wiadomość Dawidowi: Nie zatrzymuj się tej nocy przy brodach jordańskich na pustyni, lecz przepraw się, aby nie został pochłonięty król wraz z całym zbrojnym ludem, który jest z nim.
17 Jonatan zaś i Achimaas mieli stanowisko przy Ain-Rogel; tam przychodziła zwykle służąca i przynosiła im wiadomości, które przekazywali królowi Dawidowi, gdyż nie było im wolno pokazywać się w mieście i do niego przychodzić.
18 Lecz pewnego razu dostrzegł ich pewien pacholik i doniósł o tym Absalomowi. Toteż oni obaj szybko pobiegli i przybyli do domu pewnego męża w Bachurim, który miał na swoim podwórzu studnię. Oni tedy do niej się spuścili.
19 A jego żona wzięła płachtę i rozpostarła ją nad otworem studni, i nasypała na nią krup tak, że nic nie można było zauważyć.
20 Gdy zaś słudzy Absaloma przyszli do tej kobiety do domu i zapytali: Gdzie są Achimaas i Jonatan, kobieta ta odpowiedziała: Poszli dalej ku strumykowi. A gdy oni, przeszukawszy domostwo, nie znaleźli ich, powrócili do Jeruzalemu,
21 Po ich odejściu wyszli oni ze studni i ruszywszy zanieśli królowi Dawidowi wiadomość, mówiąc: Wyruszcie i przeprawcie się szybko przez rzekę, gdyż Achitofel taką a taką radę przeciwko wam obmyślił.
22 Wyruszył tedy Dawid wraz z całym ludem, który był z nim, i przeprawili się przez Jordan. Do świtu nie brakowało ani jednego, kto by się nie przeprawił przez Jordan.
23 Gdy Achitofel widział, że jego rada nie została wykonana, osiodłał swojego osła i ruszył do swojego domu w mieście rodzinnym. Potem rozporządził swoim domem i powiesił się. Gdy umarł, pochowano go w grobie jego ojca.
Zaopatrzenie Dawida w Zajordaniu przez tamtejszych przyjaciół
24 Tymczasem Dawid zdążył już dojść do Machanaim, podczas gdy Absalom dopiero przeprawiał się przez Jordan wraz ze wszystkimi mężami izraelskimi.
25 Absalom ustanowił wodzem wojsk w miejsce Joaba Amasę; Amasa zaś był synem pewnego Ismaelity imieniem Jitro, który był żonaty z Abigail, córką Nachasza, siostry Serui, matki Joaba.
26 Izrael oraz Absalom rozłożyli się obozem w ziemi Gilead.
27 Gdy zaś Dawid przybył do Machanaim, Szobi, syn Nachasza z Rabby ammonickiej, i Machir, syn Ammiela z Lo-Dabar, i Barzillaj Gileadczyk z Rogelim nazwozili pościeli, derek, czasz, naczyń glinianych, pszenicy, jęczmienia, mąki, ziarna prażonego, bobu, soczewicy,
28 Miodu, śmietany, owiec, serów krowich dla Dawida i dla jego zbrojnego ludu, który był z nim, na zaopatrzenie; pomyśleli sobie bowiem: Lud zbrojny jest głodny, zmęczony i spragniony marszem przez pustynię.