Azariasz królem Judy
1 W dwudziestym siódmym roku panowania Jeroboama, króla izraelskiego, rządy rozpoczął Azariasz, syn Amazjasza, króla Judy. 2 Miał on szesnaście lat, gdy został królem, i panował w Jerozolimie pięćdziesiąt dwa lata. Jego matka miała na imię Jekolia i pochodziła z Jerozolimy. 3 Czynił to, co prawe w oczach Pana, tak jak wszystko, co czynił jego ojciec Amazjasz. 4 Tylko wyżyn nie usunięto i lud w dalszym ciągu na wyżynach składał krwawe ofiary i palił kadzidła. 5 Lecz Pan dotknął króla i ten aż do dnia swojej śmierci był trędowaty. Mieszkał w domu odosobnienia, a Jotam, syn króla, zarządzał pałacem i sądził ludność kraju.
6 Pozostałe dzieje Azariasza i wszystko, co uczynił, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy? 7 Potem Azariasz spoczął przy swoich przodkach i został pochowany przy swoich przodkach w Mieście Dawida, królem zaś po nim został jego syn, Jotam.
Zachariasz królem Izraela
8 W trzydziestym ósmym roku panowania Azariasza, króla Judy, królem Izraela został syn Jeroboama, Zachariasz, który panował w Samarii sześć miesięcy. 9 Czynił to, co złe w oczach Pana, tak jak czynili jego przodkowie. Nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, który przywiódł Izraela do grzechu. 10 Szallum, syn Jabesza uknuł przeciwko niemu spisek, i zamordował go wobec ludu. Zabił go i objął po nim tron.
11 Pozostałe zaś dzieje Zachariasza są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela. 12 Takie było słowo Pana, które wypowiedział do Jehu: Do czwartego pokolenia twoi synowie będą zasiadali na tronie izraelskim. I tak się stało.
Szallum królem Izraela
13 Szallum, syn Jabesza, rozpoczął rządy w trzydziestym dziewiątym roku panowania Ozjasza, króla Judy i panował w Samarii jeden miesiąc. 14 Następnie przyszedł Menachem, syn Gadiego, z Tirsy, wszedł do Samarii, zaatakował Szalluma, syna Jabesza, zabił go i objął po nim rządy.
15 Pozostałe zaś dzieje Szalluma oraz spisek, który uknuł, są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela. 16 Menachem spustoszył wtedy Tifsach i wszystko, co w nim było, a także jego okolice, poczynając od Tirsy, ponieważ nie otwarto mu bram. Spustoszył je, a wszystkie brzemienne kobiety porozcinał.
Menachem królem Izraela
17 W trzydziestym dziewiątym roku panowania Azariasza, króla Judy, królem Izraela został Menachem, syn Gadiego, i panował w Samarii dziesięć lat. 18 Czynił to, co złe w oczach Pana, i przez całe swoje życie nie odstąpił od żadnego z grzechów Jeroboama, syna Nebata, który przywiódł Izraela do grzechu.
19 Kiedy król asyryjski, Pul, najechał kraj, Menachem dał Pulowi tysiąc talentów srebra, aby ten był po jego stronie, i aby umocnił królestwo w jego ręku. 20 Aby dać srebro królowi asyryjskiemu, Menachem zmusił wszystkich możnych Izraelitów, by każdy przekazał po pięćdziesiąt sykli srebra. Król asyryjski zawrócił więc i nie pozostał w tym kraju.
21 Pozostałe zaś dzieje Menachema i wszystko, co uczynił, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela? 22 Potem Menachem spoczął przy swoich przodkach, a po nim królem został jego syn, Pekachiasz.
Pekachiasz królem Izraela
23 W pięćdziesiątym roku panowania Azariasza, króla Judy, królem Izraela został Pekachiasz, syn Menachema, i panował w Samarii dwa lata. 24 Czynił to, co złe w oczach Pana, i nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, który przywiódł Izraela do grzechu. 25 Jego tarczownik Pekach, syn Remaliasza, uknuł przeciw niemu spisek i w twierdzy domu królewskiego w Samarii zaatakował króla oraz Argoba i Arieha. A było z nim pięćdziesięciu Gileadytów. Zabił go i objął po nim rządy.
26 Pozostałe zaś dzieje Pekachiasza i wszystko, co uczynił, są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela.
Pekach królem Izraela
27 W pięćdziesiątym drugim roku panowania Azariasza, króla Judy, królem Izraela został Pekach, syn Remaliasza, i panował w Samarii dwadzieścia lat. 28 Czynił to, co złe w oczach Pana, nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, który przywiódł Izraela do grzechu.
29 Za czasów Pekacha, króla izraelskiego, wkroczył król asyryjski, Tiglat-Pileser, i zajął Ijjon, Abel Bet-Maakę, Janoach, Kedesz, Chasor, Gilead, Galileę i cały kraj Neftalego, a ludność uprowadził do Asyrii. 30 Ozeasz, syn Eli, uknuł spisek przeciwko Pekachowi, synowi Remaliasza. Ugodził go i zabił, i objął po nim rządy w dwudziestym roku panowania Jotama, syna Ozjasza.
31 Pozostałe zaś dzieje Pekacha i wszystko, co uczynił, są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela.
Jotam królem Judy
32 W drugim roku panowania Pekacha, syna Remaliasza, króla izraelskiego, rządy objął Jotam, syn Ozjasza, króla Judy. 33 Miał on dwadzieścia pięć lat, kiedy został królem, i rządził w Jerozolimie szesnaście lat. Jego matka, córka Sadoka, miała na imię Jerusza. 34 Czynił to, co prawe w oczach Pana. Czynił wszystko tak, jak czynił jego ojciec Ozjasz. 35 Tylko wyżyn nie usunięto i lud w dalszym ciągu na wyżynach składał krwawe ofiary i palił kadzidła. To on zbudował Górną Bramę domu Pana.
36 Pozostałe zaś dzieje Jotama oraz to, co uczynił, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy?
37 W tym czasie Pan zaczął nasyłać na Judę Resina, króla Aramu, i Pekacha, syna Remaliasza. 38 Jotam spoczął przy swoich przodkach i został pochowany przy swoich przodkach w Mieście Dawida, swego przodka, a po nim królem został jego syn, Achaz.
Azariasz (Uzjasz) królem judzkim
1 W dwudziestym siódmym roku panowania Jeroboama, króla izraelskiego, objął władzę królewską Azariasz, syn Amasjasza, króla judzkiego.
2 Miał szesnaście lat, gdy został królem, a panował w Jeruzalemie pięćdziesiąt dwa lata. Matka jego nazywała się Jekolia, a pochodziła z Jeruzalemu,
3 Czynił on to, co prawe w oczach Pana, wszystko tak samo, jak jego ojciec Amasjasz.
4 Jednak świątynki na wyżynach nie zostały zniesione i lud w dalszym ciągu składał na wyżynach ofiary i spalał kadzidła.
5 Lecz Pan nawiedził króla trądem i był trędowaty aż do swojej śmierci, toteż mieszkał w domu odosobnionym, zaś Jotam, syn króla, sprawował zwierzchnictwo nad domem i sądził lud pospolity.
6 Pozostałe zaś sprawy Azariasza i wszystko, czego dokonał, jest opisane w Księdze Dziejów Królów Judzkich.
7 I spoczął Azariasz (Uzjasz) ze swoimi ojcami, i pochowano go obok jego ojców w Mieście Dawida, a władzę królewską po nim objął Jotam, jego syn.
Zachariasz królem izraelskim
8 W trzydziestym ósmym roku panowania Azariasza, króla judzkiego, objął władzę królewską nad Izraelem w Samarii Zachariasz, syn Jeroboama, a panował sześć miesięcy.
9 Czynił zaś to, co złe w oczach Pana, tak samo jak to czynili jego ojcowie, nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, w które on wciągnął Izraela.
Kolejni królowie izraelscy uzurpatorzy: Szallum, Menachem, Pekachiasz i Pekach
10 Przeciwko niemu uknuł spisek Szallum, syn Jabesza, dokonał na niego zamachu w Jibleam, pozbawił go życia i sam został po nim królem.
11 A pozostałe sprawy Zachariasza są opisane w Księdze Dziejów Królów Izraelskich.
12 Na nim spełniło się słowo Pana, które wypowiedział do Jehu, mówiąc: Do czwartego pokolenia zasiadać będą twoi potomkowie na tronie Izraela. Tak się też stało.
13 Szallum tedy, syn Jabesza, objął władzę królewską w trzydziestym dziewiątym roku panowania Uzjasza, króla judzkiego, a panował w Samarii miesiąc.
14 Nadciągnął wtedy Menachem, syn Gadiego z Tirsy, a gdy przyszedł do Samarii, zabił Szalluma, syna Jabesza, w Samarii, a pozbawiwszy go życia, objął po nim władzę królewską.
15 Pozostałe sprawy Szalluma, mianowicie spisek, jaki uknuł, są opisane w Księdze Dziejów Królów Izraelskich.
16 Wtedy to Menachem spustoszył Tappuach wraz ze wszystkim, co w nim było, i cały jego okrąg od strony Tirsy, dlatego że nie otworzono mu bram, zniszczył je całe, a niewiastom brzemiennym kazał porozcinać brzuchy.
17 W trzydziestym dziewiątym roku panowania Azariasza, króla judzkiego, objął władzę królewską nad Izraelem Menachem, syn Gadiego, a panował dziesięć lat w Samarii.
18 Czynił zaś to, co złe w oczach Pana, nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, w które on wciągnął Izraela.
19 Gdy za jego czasów napadł kraj Pul, król asyryjski, Menachem dał Pulowi tysiąc talentów srebra, aby go popierał i utwierdził przez to władzę królewską w jego ręku.
20 Menachem ściągnął te pieniądze od Izraelitów, od wszystkich zamożnych, aby móc je dać królowi asyryjskiemu, po pięćdziesiąt sykli srebra od każdego. Toteż król asyryjski zawrócił i nie pozostał tam w kraju.
21 Pozostałe zaś sprawy Menachema i wszystko, czego dokonał, jest opisane w Księdze Dziejów Królów Izraelskich.
22 I spoczął Menachem ze swoimi ojcami, a władzę królewską po nim objął Pekachiasz, jego syn.
23 W pięćdziesiątym roku panowania Azariasza, króla judzkiego, objął władzę królewską nad Izraelem Pekachiasz, syn Menachema, a panował w Samarii dwa lata.
24 Czynił zaś to, co złe w oczach Pana, nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, w które on wciągnął Izraela.
25 Przeciwko niemu uknuł spisek Pekach, syn Remaliasza, jego adiutant, i zabił go w Samarii w warowni domu królewskiego z Argobem i Arią, mając przy sobie pięćdziesięciu ludzi z Gileadczyków. Pozbawiwszy go życia, objął po nim władzę królewską.
26 Pozostałe zaś sprawy Pekachiasza i wszystko, czego dokonał, jest zapisane w Księdze Dziejów Królów Izraelskich.
27 W pięćdziesiątym drugim roku panowania Azariasza, króla judzkiego, objął władzę królewską nad Izraelem Pekach, syn Remaliasza, i panował w Samarii dwadzieścia lat.
28 Czynił zaś to, co złe w oczach Pana, nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, w które on wciągnął Izraela.
29 Za czasów Pekacha, króla izraelskiego, nadciągnął Tiglat-Pileser, król asyryjski, i zająwszy Ijjon i Abel-Bet-Maakę, Janoach i Kadesz, Chaser, Gilead i Galileę oraz całą ziemię Naftaliego, uprowadził ludność do niewoli do Asyrii,
30 Przeciwko Pekachowi, synowi Remaliasza, uknuł spisek Hoszea, syn Eli i zabił go, a pozbawiwszy go życia, objął po nim władzę królewską w dwudziestym roku panowania Jotama, syna Uzjasza.
31 Pozostałe zaś sprawy Pekacha i wszystko, czego dokonał, jest opisane w Księdze Dziejów Królów Izraelskich.
Jotam, syn Uzjasza, królem judzkim
32 W drugim roku panowania Pekacha, syna Remaliasza, króla izraelskiego, objął władzę królewską Jotam, syn Uzjasza, króla judzkiego.
33 Miał dwadzieścia pięć lat, gdy objął władzę królewską, a panował szesnaście lat w Jeruzalemie. Matka jego nazywała się Jerusza, a była córką Sadoka.
34 Czynił on to, co prawe w oczach Pana, wszystko tak, jak czynił Uzjasz, jego ojciec.
35 Jednak świątynki na wyżynach nie zostały zniesione i lud w dalszym ciągu składał na wyżynach ofiary i spalał kadzidła. On to zbudował górną bramę świątyni Pana.
36 Pozostałe zaś sprawy Jotama i wszystko, czego dokonał, opisane jest w Księdze Dziejów Królów Judzkich.
37 W tych czasach Pan zaczął nasyłać na Judę Resyna, króla Aramu, i Pekacha, syna Remaliasza.
38 I spoczął Jotam ze swoimi ojcami i został pochowany obok swoich ojców w Mieście Dawida, swego praojca, władzę zaś królewską po nim objął Achaz, jego syn.