Zbiórka na rzecz świętych
1 Nie ma właściwie potrzeby, abym wam pisał o służbie na rzecz świętych. 2 Znam bowiem waszą gotowość i z jej powodu chlubię się wami wobec Macedończyków, gdyż Achaja jest już przygotowana od roku i wasz zapał stał się pobudką dla wielu. 3 Posłałem natomiast braci, aby nasza chluba z was nie okazała się pod tym względem próżna, abyście, jak mówiłem, byli przygotowani 4 i abyśmy, jeśli przyszliby razem ze mną Macedończycy i stwierdzili, że nie jesteście przygotowani, przypadkiem nie zostali zawstydzeni, nie mówiąc już o was, z powodu takiego stanu rzeczy. 5 Uważałem więc za konieczne poprosić braci, aby wcześniej do was przybyli i przygotowali hojny dar, jaki nam już przedtem obiecaliście, aby to, co przygotowane, okazało się hojnością, a nie skąpstwem.
6 Tak zaś, kto skąpo sieje, skąpo też będzie zbierał, a kto hojnie sieje, hojnie też będzie zbierał. 7 Każdy niech tak postąpi, jak w sercu zdecydował, bez żalu i nie pod przymusem, radosnego dawcę bowiem miłuje Bóg. 8 Bóg natomiast ma moc dać wam obficie wszelką łaskę, abyście, mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, obfitowali we wszelkie dobre dzieła, 9 jak jest napisane:
Rozrzucił, dał ubogim,
Jego sprawiedliwość trwa na wieki.
10 Ten zaś, który dostarcza nasienie siewcy, dostarczy i chleba na pokarm, i wasze ziarno rozmnoży, i zwiększy plon waszej sprawiedliwości. 11 We wszystkim ubogacani, bądźcie pełni wszelkiej hojności, która sprawia, że z naszego powodu dziękuje się Bogu. 12 Istotnie służba w tej świętej sprawie nie tylko zaradza niedostatkom świętych, lecz obfituje także przez liczne dziękczynienia składane Bogu. 13 Dzięki próbie, jaką stanowi ta służba, wielbią Boga z powodu waszego posłuszeństwa w wyznawaniu Ewangelii Chrystusa oraz hojności daru względem nich i względem wszystkich. 14 A w swych modlitwach za was dają wyraz przywiązaniu do was z powodu przeogromnej łaski Bożej, którą otrzymaliście. 15 Bogu niech będą dzięki za Jego nieoceniony dar.
1 Zbyteczną zaś jest rzeczą, bym do was pisał o dziele miłosierdzia dla świętych.
2 Znam bowiem ochotną wolę waszą, z powodu której chlubię się wami przed Macedończykami, mówiąc, że Achaja już od zeszłego roku jest gotowa; i gorliwość wasza zachęciła wielu z nich.
3 Posłałem tedy braci, aby nasze chlubienie się wami w tej sprawie nie okazało się nieuzasadnione i abyście byli przygotowani, jak mówiłem, że jesteście,
4 Byśmy, w razie gdyby razem ze mną przyszli Macedończycy i zastali was nie przygotowanymi, nie byli zawstydzeni, my, nie mówiąc już o was, z powodu tej ufności.
5 Dlatego uznałem za rzecz konieczną, żeby wezwać braci, by przed nami poszli do was i zawczasu przygotowali poprzednio zapowiedziany dar, tak aby on był wyrazem hojności, a nie skąpstwa.
Ochotnego dawcę Bóg miłuje
6 A powiadam: Kto sieje skąpo, skąpo też żąć będzie, a kto sieje obficie, obficie też żąć będzie.
7 Każdy, tak jak sobie postanowił w sercu, nie z żalem albo z przymusu; gdyż ochotnego dawcę Bóg miłuje.
8 A władny jest Bóg udzielić wam obficie wszelkiej łaski, abyście, mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, mogli hojnie łożyć na wszelką dobrą sprawę,
9 Jak napisano:
Szczodrze rozdaje, udziela ubogim,
Sprawiedliwość jego trwa na wieki.
10 A ten, który daje ziarno siewcy i chleb na pokarm, da i pomnoży zasiew wasz, i przysporzy owoców sprawiedliwości waszej;
11 A tak ubogaceni we wszystko będziecie mogli okazywać wszelką szczodrobliwość, która za naszym przyczynieniem pobudza do dziękczynienia Bogu.
12 Bo sprawowanie tej służby nie tylko wypełnia braki u świętych, lecz wydaje też obfity plon w licznych dziękczynieniach, składanych Bogu.
13 Doznawszy dobrodziejstwa tej służby, chwalić będą Boga za to, że podporządkowujecie się wyznawanej przez siebie ewangelii Chrystusowej i za szczerą wspólnotę z nimi i ze wszystkimi;
14 A modląc się za was, tęsknić będą za wami z powodu nader obfitej łaski Bożej, która spływa na was.
15 Bogu niech będą dzięki za niewysłowiony dar jego.