1 W siódmym roku Jehojada wzmocnił się i wziął setników: Azariasza, syna Jerochama, Jiszmaela, syna Jehochanana, Azariasza, syna Obeda, Maasejasza, syna Adajasza, i Eliszafata, syna Zikriego, którzy byli z nim sprzymierzeni. 2 Obeszli Judę, zebrali lewitów ze wszystkich miast Judy i naczelników rodów Izraela i przybyli do Jerozolimy.
3 A całe zgromadzenie zawarło w domu Boga przymierze z królem. I powiedział do nich: Oto syn króla, on będzie królował, jak powiedział Pan o synach Dawida. 4 Macie wykonać takie polecenie: jedna trzecia z was – przychodzących w szabat kapłanów i lewitów – będzie na straży przy progach, 5 jedna trzecia – przy domu króla i jedna trzecia – przy Bramie Fundamentów, a cały lud na dziedzińcach domu Pana. 6 Lecz niech nikt nie wchodzi do domu Pana z wyjątkiem kapłanów i usługujących lewitów. Oni mogą wkroczyć, ponieważ są poświęceni, a cały lud niech przestrzega zarządzeń Pana. 7 Lewici otoczą króla ze wszystkich stron, każdy z bronią w ręku, a kto wejdzie do domu, ma być zabity. Bądźcie przy królu, gdy będzie wchodził i wychodził.
8 I tak lewici oraz wszyscy Judejczycy zrobili zgodnie z tym, co polecił kapłan Jehojada. Każdy więc wziął swoich ludzi, zarówno przychodzących na służbę szabatu, jak i tych, którzy wychodzili z szabatu, ponieważ Jehojada, kapłan, nie zwolnił zmian. 9 Z domu Bożego kapłan Jehojada wydał setnikom włócznie, puklerze i tarcze króla Dawida. 10 Następnie ustawił cały lud, każdego z bronią w ręce, od prawej strony domu do lewej, przy ołtarzu i obok domu, wokół króla.
11 Wtedy wyprowadzili syna królewskiego, włożyli mu koronę, wręczyli świadectwo i ustanowili królem. Jehojada i jego synowie namaścili go i zawołali: Niech żyje król! 12 Gdy Atalia usłyszała głos ludu biegającego i wychwalającego króla, przyszła do ludzi do domu Pana. 13 Spojrzała, a oto król stoi przy swoim filarze obok wejścia, a przy królu dowódcy i trębacze. Cały lud kraju jest radosny i dmie w trąby, a śpiewacy z instrumentami muzycznymi rozgłaszają chwałę. Wtedy Atalia rozdarła szaty i zawołała: Spisek! Spisek!
14 Kapłan Jehojada wyprowadził setników, dowódców wojska i powiedział do nich: Wyprowadźcie ją poza przedsionki domu, a ten, kto za nią pójdzie, niech będzie zabity mieczem. Kapłan bowiem powiedział: Nie zabijajcie jej w domu Pana. 15 Złapali ją, gdy wchodziła do Bramy Końskiej domu króla i tam ją zabili.
16 Następnie Jehojada zawarł przymierze z całym ludem i królem po to, aby byli ludem Pana. 17 A cały lud wszedł do domu Baala. Zburzono go i jego ołtarze, roztrzaskano jego posążki, a Mattana, kapłana Baala, zabito przed ołtarzami. 18 Jehojada powierzył straż domu Pana kapłanom i lewitom, których Dawid przydzielił do domu Pana, aby składali Panu ofiary całopalne – jak napisano w Prawie Mojżesza – z radością i ze śpiewem, według wskazań Dawida. 19 Ustawił odźwiernych przy bramach domu Pana, aby człowiek nieczysty nie wchodził tam z jakiegokolwiek powodu. 20 Wziął setników, możnych, przywódców ludu oraz cały lud kraju i sprowadził króla z domu Pana. Przeszli przez Górną Bramę do domu króla i posadzili króla na tronie królewskim. 21 Cieszył się cały lud kraju, a miasto było spokojne. Atalia natomiast została zabita mieczem.
Obalenie uzurpatorskich rządów Atalii
(II Król. 11,9—20)1 Lecz w siódmym roku poczuł się Jehojada na siłach i pozyskał kilku setników: Azariasza, syna Jerochama, Ismaela, syna Jehochanana, Azariasza, syna Obeda, Maasejasza, syna Adajasza, i Eliszafata, syna Zikriego;
2 Obeszli oni Judę i zgromadzili Lewitów ze wszystkich miast judzkich i naczelników rodów izraelskich, i ci przybyli do Jeruzalemu.
3 Zawarło wtedy całe zgromadzenie w świątyni Bożej przymierze z królem, Jehojada zaś rzekł do nich: Oto syn królewski! Niech króluje, jak zapowiedział Pan o potomkach Dawida.
4 Taką rzecz macie wykonać: Jedna trzecia część z was, kapłanów i Lewitów, którzy przychodzicie w sabat objąć służbę, będzie odźwiernymi przy bramach,
5 Jedna trzecia przy pałacu królewskim, a jedna trzecia przy bramie Jesod, cały lud zaś będzie na dziedzińcu świątyni Pańskiej.
6 Niech nikt nie wchodzi do świątyni Pańskiej z wyjątkiem kapłanów i Lewitów pełniących służbę; ci mogą wejść, gdyż są poświęceni; wszystek lud zaś niech zachowuje przepisy Pana.
7 Lewici niech otoczą króla wokoło, każdy z bronią w ręku. Kto by chciał wtargnąć do świątyni, niech zginie! Wy zaś bądźcie przy królu, gdy będzie wchodził i gdy będzie wychodził.
8 Lewici i wszyscy Judejczycy wykonali dokładnie wszystko, co nakazał kapłan Jehojada: każdy wziął swoich ludzi, zarówno tych, którzy w sabat służbę obejmują, jak tych, którzy w sabat służbę tę zdają, gdyż kapłan Jehojada nie zwolnił żadnej z grup.
9 Następnie kapłan Jehojada wydał setnikom włócznie, tarcze i puklerze, które należały do króla Dawida, a znajdowały się w świątyni Bożej;
10 I ustawił cały lud, każdego z bronią w ręku, od południowej strony świątyni do strony północnej świątyni w kierunku ołtarza i świątyni jako straż przyboczną wokół króla,
11 Po czym wyprowadzono syna królewskiego, nałożono mu diadem, wręczono zakon i obwołano go królem, a Jehojada i jego synowie namaścili go i zawołali: Niech żyje król!
12 A gdy Atalia usłyszała wrzawę ludu biegającego i wznoszącego okrzyki na cześć króla, wyszła do ludu do świątyni Pańskiej,
13 A zobaczywszy, że oto król stoi na swoim miejscu u wejścia, przy królu zaś są dowódcy i trębacze, a cały lud prosty weseli się i dmie w trąby, a śpiewacy z instrumentami muzycznymi dają znaki do wznoszenia okrzyków, Atalia rozdarła swoje szaty i zawołała: Zdrada, zdrada!
14 Lecz kapłan Jehojada dał rozkaz setnikom, dowódcom wojska tej treści: Wyprowadźcie ją poza przedsionki, a ktokolwiek pójdzie za nią, niech od miecza zginie. Mówił bowiem kapłan: Nie pozbawiajcie jej życia w świątyni Pańskiej.
15 Wtedy pojmano ją, a gdy doszła do wejścia Bramy Końskiej, wiodącej do pałacu królewskiego, tam ją zabito.
16 Potem zawarł Jehojada przymierze między Panem a między całym ludem i królem, że będą ludem Pana.
17 Wtedy cały lud wtargnął do świątyni Baala i zburzyli ją, jego ołtarze i posągi doszczętnie zniszczyli, Mattana zaś, kapłana Baala, zabili przed ołtarzami.
18 Następnie Jehojada ustanowił zarząd świątyni Pana złożony z kapłanów i Lewitów, których Dawid przydzielił do świątyni Pańskiej celem składania ofiar całopalnych Panu, jak napisano w zakonie Mojżeszowym, wśród wesela i śpiewów według postanowień Dawida.
19 Postawił też odźwiernych przy bramach świątyni Pańskiej, aby nie wchodził tam nikt w czymkolwiek nieczysty.
20 Potem wziął setników, możnych i rządzących wśród ludu, i cały prosty lud i wyprowadził króla ze świątyni Pańskiej. I weszli przez Bramę Główną do pałacu królewskiego i posadzili króla na tronie królewskim.
21 A cały prosty lud weselił się i w mieście nastał spokój, Atalię zaś zabito mieczem.