Jonatan chroni Dawida
1 Saul rozmawiał ze swoim synem, Jonatanem, i ze wszystkimi swoimi sługami o tym, żeby zabić Dawida. Ale Jonatan, syn Saula, bardzo Dawida polubił. 2 Powiadomił więc Dawida: Mój ojciec, Saul, chce cię zabić. Jutro rano bądź zatem czujny, proszę, schowaj się i pozostań w ukryciu. 3 Ja zaś wyjdę i stanę przy ojcu na polu tam, gdzie ty będziesz. Sam porozmawiam o tobie z ojcem, a gdy się czegoś dowiem, to cię o tym powiadomię. 4 Jonatan rozmawiał więc życzliwie o Dawidzie ze swoim ojcem, Saulem. Powiedział do niego: Niech król nie zgrzeszy przeciwko swojemu słudze Dawidowi! Nie zgrzeszył on bowiem wobec ciebie, a jego czyny były dla ciebie bardzo korzystne. 5 Naraził swoje życie i zabił Filistyna, a Pan dokonał wielkiego ocalenia całego Izraela. Sam to widziałeś i się cieszyłeś. Dlaczego więc chcesz zgrzeszyć przeciw niewinnej krwi, zabijając Dawida bez przyczyny? 6 Saul posłuchał głosu Jonatana i złożył przysięgę: Na życie Pana! Nie zostanie zabity! 7 Potem Jonatan przywołał Dawida i opowiedział mu o tym wszystkim. Przyprowadził też Dawida do Saula i jak dawniej był on przy nim.
Mikal ocala Dawida
8 Gdy wojna zaczęła się na nowo, Dawid wyruszył, by walczyć przeciw Filistynom, i zadał im wielką klęskę, tak że przed nim uciekli. 9 Potem zły duch od Pana przeniknął Saula. Saul przebywał wówczas w swoim domu i trzymał w ręku włócznię, Dawid zaś grał. 10 Saul spróbował wtedy przybić Dawida włócznią do ściany. Ten jednak umknął Saulowi tak, że uderzył on włócznią w ścianę. Dawid uciekł i uratował się tej nocy.
11 Wtedy Saul wyprawił posłańców do domu Dawida, aby go pilnowali, a rano zabili. Lecz Mikal, żona Dawida, ostrzegła go: Jeżeli tej nocy się nie uratujesz, to jutro zostaniesz zabity! 12 Mikal spuściła więc Dawida przez okno. On zaś uciekł i się uratował. 13 Potem Mikal wzięła bożka domowego i położyła go na łóżku, a plecionkę z koziej sierści położyła u jego wezgłowia i przykryła płaszczem. 14 Gdy Saul wyprawił posłańców, aby pojmali Dawida, powiedziała: Jest chory. 15 Wówczas Saul wysłał ponownie posłańców, aby zobaczyli Dawida, i rozkazał: Przynieście go do mnie na łożu, abym go zabił! 16 Gdy posłańcy przybyli, to w łóżku był bożek domowy i plecionka z koziej sierści u wezgłowia. 17 Wtedy Saul zapytał Mikal: Dlaczego oszukałaś mnie w ten sposób? Wypuściłaś mojego wroga, a on uciekł. Na to Mikal odpowiedziała Saulowi: On mi zagroził: Wypuść mnie albo cię zabiję!
Dawid, Saul i Samuel w Ramie
18 W ten sposób Dawid uciekł i się uratował. Potem przybył do Samuela do Ramy i opowiedział mu wszystko, co zrobił mu Saul. Następnie wraz z Samuelem wyruszył do Najot, gdzie się zatrzymali. 19 Wówczas przekazano Saulowi następującą wiadomość: Dawid przebywa właśnie w Najot koło Ramy. 20 Saul wysłał więc posłańców, by pojmali Dawida. Gdy ci ujrzeli grupę proroków pod przewodnictwem Samuela, będących w prorockim uniesieniu, także i na posłańców Saula zstąpił duch Boży i wpadli w uniesienie prorockie. 21 Doniesiono o tym Saulowi, a on wysłał innych posłańców. Ale i ci wpadli w uniesienie prorockie. Wtedy Saul po raz trzeci wysłał posłańców, ale i oni wpadli w prorockie uniesienie. 22 Wówczas także i on poszedł do Ramy. Gdy przyszedł do wielkiej studni, która jest w Seku, zapytał: Gdzie są Samuel i Dawid? Ktoś odpowiedział: Są właśnie w Najot koło Ramy. 23 Tam też się udał, do Najot koło Ramy, ale i na niego zstąpił duch Boży. Szedł, będąc w prorockim uniesieniu, aż dotarł do Najot w Ramie. 24 Tam także i on zrzucił swoje ubranie i pozostawał w prorockim uniesieniu w obecności Samuela. Leżał na ziemi nagi cały dzień i całą noc. Dlatego mówi się: Czy także Saul między prorokami?
Zamachy Saula na Dawida
1 A Saul mawiał do Jonatana, swego syna, i do wszystkich swoich sług, że chce zabić Dawida; Jonatan jednak, syn Saula, sprzyjał bardzo Dawidowi.
2 Jonatan zawiadomił o tym Dawida, mówiąc: Ojciec mój Saul chce cię zabić, strzeż się więc jutro rano, pozostań w ukryciu i schowaj się.
3 Ja zaś wyjdę i stanę przy moim ojcu na polu tam, gdzie ty będziesz, i porozmawiam o tobie z moim ojcem, a gdy się czegoś dowiem, powiadomię cię.
4 Jonatan rozmawiał z Saulem, swoim ojcem, o Dawidzie życzliwie i rzekł do niego: Niechaj nie zgrzeszy król przeciwko swemu słudze Dawidowi, gdyż nie zgrzeszył on przeciw tobie, a czyny jego są raczej dla ciebie korzystne.
5 Wszak naraził on swoje życie i zabił Filistyńczyka, dzięki czemu Pan dał wielkie zwycięstwo całemu Izraelowi. Sam to widziałeś i cieszyłeś się; dlaczego więc miałbyś zgrzeszyć przeciw krwi niewinnej, zabijając Dawida bez przyczyny.
6 I usłuchał Saul Jonatana i poprzysiągł: Jako żyje Pan, nie będzie zabity.
7 Potem przywołał Jonatan Dawida; i opowiedział mu Jonatan o tym wszystkim, co zaszło. Przyprowadził też Jonatan Dawida do Saula i był przy nim, jak poprzednio.
8 Gdy zaś wojna na nowo wybuchła, wyruszył Dawid w pole i walczył z Filistyńczykami, zadając im wielką klęskę, tak iż pierzchnęli przed nim.
9 Saula zaś opadł zły duch, zesłany przez Pana; gdy pewnego razu przebywał w swoim domu, trzymając w ręku włócznię, Dawid zaś grał na harfie,
10 Chciał Saul przebić Dawida włócznią i przygwoździć go do ściany, lecz ten wymknął się Saulowi, tak iż tamten wbił włócznię w ścianę, Dawid zaś uciekł i uratował się. Tejże nocy
11 Wysłał Saul oprawców pod dom Dawida, by go pilnowali i rano go zabili. Lecz Michal, jego żona, doniosła o tym Dawidowi, mówiąc: Jeżeli w ciągu tej nocy nie ujdziesz z życiem, jutro zostaniesz zabity.
12 I Michal spuściła Dawida na dół przez okno, tak iż uszedł i wymknął się, i uratował.
13 Potem wzięła Michal bożka domowego i położyła go na łożu, a plecionkę z koziej sierści położyła u jego wezgłowia i przykryła płaszczem.
14 A gdy Saul wysłał oprawców, aby pojmali Dawida, rzekła: Chory jest.
15 Saul wysłał ponownie oprawców, aby zobaczyli Dawida, nakazując im: Sprowadźcie go do mnie na łożu, a zabiję go.
16 A gdy oprawcy przybyli, oto na łożu leżał bożek domowy i plecionka z koziej sierści była u jego wezgłowia.
17 Wtedy rzekł Saul do Michal: Dlaczego mnie tak oszukałaś i wypuściłaś mojego wroga, tak iż się uratował? A Michal odpowiedziała Saulowi: On mi zagroził: Puść mnie, inaczej cię zabiję.
Dawid chroni się u Samuela w osiedlu prorockim
18 A gdy Dawid uciekł i ocalał, przybył do Samuela do Ramy i opowiedział mu wszystko, jak z nim postąpił Saul. Potem poszedł wraz z Samuelem i zamieszkali w osiedlu prorockim.
19 I doniesiono Saulowi: Oto Dawid przebywa w osiedlu prorockim w Ramie.
Zamachowcy wraz z Saulem wpadają w zachwycenie
20 Wysłał więc Saul oprawców, aby pojmali Dawida. A gdy oni ujrzeli poczet proroków będących w zachwyceniu, a na ich czele Samuela, na oprawców Saula zstąpił Duch Boży i oni również wpadli w zachwycenie.
21 I donieśli o tym Saulowi; wysłał więc innych oprawców, lecz także oni wpadli w zachwycenie. Toteż Saul wysłał ponownie trzecich już oprawców, ale i oni wpadli w zachwycenie.
22 Wreszcie i on sam udał się do Ramy, a przyszedłszy do wielkiej studni, która jest przy Sek, zapytał: Gdzie jest Samuel i Dawid? I odpowiedziano mu: W osiedlu prorockim w Ramie.
23 Udał się tedy do osiedla prorockiego w Ramie; lecz i nim owładnął Duch Boży i wpadł w zachwycenie, i był w tym zachwyceniu, aż doszedł do osiedla prorockiego w Ramie;
24 Tam także i on zrzucił z siebie swoje szaty i był w zachwyceniu przed Samuelem, a padłszy na ziemię leżał nagi przez cały ten dzień i przez całą noc; dlatego mówi się: Czy i Saul między prorokami?