1 Salomon panował nad wszystkimi królestwami od Rzeki po ziemię Filistynów i aż do granicy egipskiej. Składały one daninę i były poddane Salomonowi przez całe jego życie.
2 Dzienna dostawa żywności dla Salomona wynosiła: trzydzieści kor najlepszej mąki i sześćdziesiąt kor mąki zwykłej, 3 dziesięć tucznych wołów, dwadzieścia wołów z pastwiska oraz sto owiec, nie licząc jeleni, gazeli, danieli i dorodnego tucznego ptactwa. 4 On zaś panował wszędzie na zachód od Rzeki, od Tifsach aż po Gazę, i nad wszystkimi królami z tej strony Rzeki. I miał pokój ze wszystkich stron dookoła. 5 Przez wszystkie dni Salomona Judejczycy i Izraelici mieszkali w pokoju, każdy pod swoim krzewem winnym i pod swoim drzewem figowym, od Dan do Beer-Szeby. 6 Salomon miał w swoich stajniach czterdzieści tysięcy miejsc dla koni do swoich rydwanów, miał też dwanaście tysięcy jeźdźców. 7 Wspomniani zaś namiestnicy, każdy w swoim miesiącu, zaopatrywali króla Salomona i wszystkich, którzy mieli dostęp do stołu króla Salomona, nie zaniedbując niczego. 8 Także jęczmień i słomę dla koni i zwierząt zaprzęgowych sprowadzano na to miejsce, które każdemu było wyznaczone.
Sława mądrości Salomona
9 Bóg dał Salomonowi mądrość, bardzo wielką roztropność i umysł tak rozległy jak piasek nad brzegiem morza. 10 Mądrość Salomona przewyższała mądrość wszystkich ludzi Wschodu i wszelką mądrość Egipcjan. 11 Górował mądrością nad wszystkimi ludźmi, nawet nad Etanem Ezrachitą, Hemanem, Kalkolem i Dardą, synami Machola. Jego imię stało się sławne wśród okolicznych narodów. 12 Wypowiedział trzy tysiące przysłów. A jego pieśni było tysiąc pięć. 13 Rozprawiał o drzewach, od cedru na górach Libanu aż do hizopu, który rośnie na murze. Mówił też o zwierzętach, ptakach, płazach i rybach. 14 Przychodzili więc ze wszystkich narodów, aby posłuchać mądrości Salomona, i posłańcy od wszystkich królów ziemi, którzy słyszeli o jego mądrości.
Układ z królem Tyru
15 Chiram, król Tyru, wysłał swoje sługi do Salomona, ponieważ usłyszał, że namaszczono go na króla po jego ojcu. Chiram bowiem żył zawsze w przyjaźni z Dawidem. 16 Wtedy Salomon przesłał Chiramowi taką wiadomość: 17 Wiesz, że Dawid, mój ojciec, nie mógł zbudować domu imieniu Pana, swego Boga, z powodu wojen wszczynanych dookoła przez wrogów, aż Pan poddał ich pod jego stopy. 18 Teraz zaś Pan, mój Bóg, zewsząd obdarzył mnie pokojem. Nie ma nieprzyjaciela ani zagrożenia. 19 Dlatego postanowiłem wybudować dom imieniu Pana, mego Boga, jak Pan zapowiedział mojemu ojcu, Dawidowi: Twój syn, którego dam ci jako następcę na twoim tronie, wybuduje dom Memu imieniu. 20 Rozkaż więc, by naścinano mi cedrów z Libanu. Moi słudzy będą z twoimi sługami. Dam ci zapłatę dla twoich sług, jakiej sam zażądasz, bo wiesz, że nie ma pośród nas nikogo, kto by znał się na ścinaniu drzew jak Sydończycy.
21 Gdy Chiram usłyszał słowa Salomona, ucieszył się bardzo i powiedział: Niech będzie dziś błogosławionyPan, który dał Dawidowi mądrego syna nad tym tak licznym ludem. 22 Potem Chiram posłał do Salomona taką wiadomość: Wysłuchałem twojego poselstwa i spełnię wszystkie twoje życzenia, dotyczące drzew cedrowych i drzew cyprysowych. 23 Moi słudzy sprowadzą je z Libanu do morza, a ja każę je powiązać w tratwy na morzu i spławię do miejsca, które mi wskażesz. Tam je rozdzielą, a ty je weźmiesz. Potem spełnisz moje życzenie i dostarczysz żywność mojemu domowi.
24 Tak Chiram dostarczał Salomonowi drzewa cedrowe i drzewa cyprysowe na każde jego życzenie. 25 Salomon natomiast dawał Chiramowi na zaopatrzenie jego domu dwadzieścia tysięcy kor pszenicy oraz dwadzieścia tysięcy kor wytłoczonej oliwy. Tyle Salomon dostarczał Chiramowi co roku. 26 Pan dał Salomonowi mądrość, tak jak mu przepowiedział, dlatego panował pokój między Chiramem i Salomonem. Zawarli też ze sobą przymierze.
Przygotowania do budowy świątyni
27 Król Salomon wyznaczył przymusowych robotników z całego Izraela, a było ich trzydzieści tysięcy. 28 Posyłał ich do Libanu co miesiąc, w zmianach po dziesięć tysięcy. Jeden miesiąc przebywali w Libanie, a dwa miesiące w swoim domu. Przełożonym nad tymi robotnikami był Adoniram.
29 Salomon miał też siedemdziesiąt tysięcy tragarzy i osiemdziesiąt tysięcy pracowników w górskich kamieniołomach. 30 Oprócz urzędników ustanowionych przez Salomona do kierowania pracami było jeszcze trzy tysiące trzystu nadzorców nad ludem wykonującym pracę. 31 Król rozkazał, aby wyłamywano wielkie, wspaniałe kamienie na ułożenie fundamentów domu z ciosanych bloków. 32 Budowniczowie Salomona i budowniczowie Chirama wraz z Giblitami ociosali i przygotowali drewno i kamienie na budowę domu.
Umowa handlowa między Salomonem i Chiramem z Tyru
1 Wtedy Chiram, król Tyru, usłyszawszy, że Salomona namaszczono na króla po jego ojcu, wysłał do niego swoje sługi; Chiram był bowiem zaprzyjaźniony z Dawidem przez całe jego życie.
2 Salomon zaś przysłał do Chirama takie poselstwo:
3 Wiadomo ci o Dawidzie, moim ojcu, że nie zdołał on zbudować świątyni imieniu Pana, swego Boga, z powodu wojen, w jakie go uwikłali jego nieprzyjaciele, aż Pan poddał ich pod jego stopy.
4 Lecz teraz Pan, Bóg mój, dał mi wytchnienie ze wszystkich stron, tak iż nie ma przeciwnika ani złej przygody.
5 Postanowiłem tedy zbudować świątynię imieniu Pana, Boga mojego, jak to zapowiedział Pan Dawidowi, mojemu ojcu, mówiąc: Twój syn, którego posadzę po tobie na twoim tronie, ten zbuduje świątynię mojemu imieniu.
Przygotowania do budowy świątyni
6 Nakaż więc teraz naścinać dla mnie cedrów w Libanie i niech przyłączą się moi robotnicy do twoich robotników; zapłatę dla twoich robotników uiszczę ci dokładnie, jaką ty sam wyznaczysz. Wszak wiesz, że nie ma u nas ludzi znających się na wyrębie drzew tak, jak Sydończycy.
7 A gdy Chiram usłyszał słowa Salomona, ucieszył się bardzo i zawołał: Błogosławiony niech dziś będzie Pan, który dał Dawidowi mądrego syna jako władcę nad tym wielkim ludem.
8 Do Salomona zaś Chiram wysłał poselstwo tej treści: Wysłuchałem tego, co mi kazałeś powiedzieć. Spełnię wszystkie twoje życzenia dotyczące drzew cedrowych i drzew cyprysowych.
9 Moi robotnicy sprowadzą je z Libanu nad morze, a tam każę je powiązać w tratwy i sprowadzić morzem na miejsce, jakie mi wyznaczysz. Tam każę je rozwiązać, a ty je sobie zabierzesz. W zamian za to ty spełnisz moje życzenie, dostarczając żywności mojemu dworowi.
10 I tak dostarczał Chiram Salomonowi drzewa cedrowego i drzewa cyprysowego, ile tylko chciał,
11 Salomon zaś dostarczał Chiramowi dwadzieścia tysięcy korców pszenicy na zaopatrzenie jego dworu i dwadzieścia tysięcy wiader wytłaczanej oliwy. Tyle dostarczał Salomon Chiramowi corocznie.
12 A Pan obdarzył Salomona mądrością, jak mu obiecał. I panował pokój, między Chiramem i Salomonem; zawarli też z sobą przymierze.
Przymusowe roboty mieszkańców
13 Następnie król Salomon kazał przeznaczyć z całego Izraela ludzi do przymusowych robót, a liczba przeznaczonych do przymusowych robót wynosiła trzydzieści tysięcy mężczyzn.
14 Z tych wysyłał do Libanu po dziesięć tysięcy co miesiąc na przemian; jeden miesiąc przebywali oni w Libanie, a dwa miesiące u siebie w domu. Adoniram był postawiony nad tymi, którzy byli przeznaczeni do przymusowych robót.
15 Miał też Salomon siedemdziesiąt tysięcy tragarzy i osiemdziesiąt tysięcy robotników w kamieniołomach w górach,
16 Oprócz urzędników, ustanowionych przez Salomona nad robocizną w liczbie trzech tysięcy trzystu, którzy nadzorowali ludzi wykonujących robociznę.
17 Na rozkaz króla wydobywano duże kosztowne kamienie, aby położyć fundamenty świątyni z kamieni ciosanych.
18 Obrabiali je budowniczowie Salomona i budowniczowie Chirama oraz rzemieślnicy z Gebal, przygotowując drzewo i kamienie na budowę świątyni.