Schyłek rządów Jeroboama
1 W tym czasie zachorował syn Jeroboama, Abiasz. 2 Jeroboam powiedział więc do swojej żony: Wstań, proszę, i przebierz się! Niech nie poznają, że jesteś żoną Jeroboama. Idź do Szilo! Tam jest prorok Achiasz. To on przepowiedział o mnie, że będę królem tego ludu. 3 Weź ze sobą dziesięć chlebów, placki oraz dzban miodu i idź do niego. On ci oznajmi, co stanie się z chłopcem. 4 Tak też żona Jeroboama zrobiła. Wyruszyła i poszła do Szilo, i weszła do domu Achiasza. Achiasz nie widział, ponieważ jego oczy osłabły ze starości.
5 Pan jednak oznajmił Achiaszowi: Właśnie przyszła żona Jeroboama, aby zasięgnąć u ciebie rady w sprawie swojego syna, ponieważ jest chory. Tak i tak jej powiesz. Gdy wejdzie, będzie w przebraniu. 6 Kiedy więc Achiasz usłyszał odgłos jej kroków, jak wchodziła w drzwi, powiedział: Wejdź, żono Jeroboama! Dlaczego jesteś w przebraniu? Jestem posłany do ciebie z przykrą wieścią. 7 Idź, powiedz Jeroboamowi: Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Mimo że wywyższyłem cię spośród ludu, ustanowiłem władcą nad Moim ludem izraelskim 8 i oderwałem królestwo od domu Dawida, dając je tobie, ty jednak nie stałeś się jak Mój sługa, Dawid, który przestrzegał Moich przykazań i był Mi bezgranicznie wierny, czyniąc tylko to, co prawe w Moich oczach. 9 Postępowałeś gorzej niż wszyscy, którzy byli przed tobą. Poszedłeś bowiem i uczyniłeś sobie innych bogów i odlewy posągów, aby Mnie drażnić, a Mną wzgardziłeś. 10 Dlatego też Ja sprowadzę nieszczęście na dom Jeroboama i zgładzę Jeroboamowi męskiego potomka, niewolnika i wolnego w Izraelu. I zmiotę całkowicie resztki domu Jeroboama, jak się zmiata gnój, aż do końca. 11 Kto z domu Jeroboama umrze w mieście, tego zjedzą psy, a kto umrze na polu, tego rozdziobią ptaki podniebne, gdyż tak powiedział Pan. 12 Ty zaś wstań, idź do swego domu! Kiedy twoje nogi staną w mieście, chłopiec umrze. 13 Będą go opłakiwali wszyscy Izraelici i go pochowają. Jedynie on z rodu Jeroboama wejdzie do grobu, gdyż z domu Jeroboama tylko w nim Pan, Bóg Izraela znalazł coś dobrego. 14 Pan ustanowi sobie króla nad Izraelem, który tego dnia wytępi dom Jeroboama. Czyż nie dzieje się to już teraz? 15 Pan tak uderzy Izraela, że ten zachwieje się jak trzcina nad wodą. Wykorzeni Izraelitów z tej pięknej ziemi, którą dał przodkom, i rozproszy ich poza Rzekę za to, że uczynili sobie aszery i doprowadzili Pana do gniewu. 16 I wyda Izraela z powodu grzechów Jeroboama, który sam zgrzeszył i doprowadził do grzechu Izraela.
17 Żona Jeroboama wstała i odeszła. A gdy przybyła do Tirsy i przestąpiła próg domu, chłopiec zmarł. 18 Pochowano go, a cały Izrael opłakiwał go zgodnie ze słowem Pana, które wypowiedział przez swojego sługę, proroka Achiasza.
Śmierć Jeroboama
19 Pozostałe dzieje Jeroboama, jego wojny i królowanie, opisane są w Księdze Kronik Królów Izraela. 20 Panowanie Jeroboama trwało dwadzieścia dwa lata. Potem spoczął przy swoich przodkach, a królem po nim został jego syn Nadab.
Panowanie Roboama w Judzie
21 Roboam, syn Salomona, królował w Judzie. Roboam objął rządy, gdy miał czterdzieści jeden lat. Siedemnaście lat panował w Jerozolimie, mieście, które wybrał sobie Pan spośród wszystkich plemion izraelskich, aby tam umieścić swoje Imię. Jego matka była Ammonitką i miała na imię Naama. 22 Mieszkańcy Judy czynili zło w oczach Pana. Grzechami, które popełniali, drażnili Go bardziej, niż to czynili ich przodkowie. 23 Również oni pobudowali sobie wyżyny, stele i aszery na każdym wyniosłym pagórku i pod każdym rozłożystym drzewem. 24 W kraju byli również ci, którzy uprawiali nierząd sakralny. Naśladowano wszystkie obrzydliwości narodów, które Pan wypędził sprzed oblicza Izraelitów.
25 W piątym roku panowania Roboama nadciągnął przeciw Jerozolimie król Egiptu, Sziszak. 26 Zabrał skarby domu Pana i skarby domu królewskiego. Zabrał to wszystko, także wszystkie złote tarcze, które sporządził Salomon. 27 Zamiast ich król Roboam wykonał tarcze miedziane i powierzył je dowódcom straży przybocznej, strzegącej wejścia do domu królewskiego. 28 Ilekroć król przychodził do domu Pana, straż przyboczna wnosiła je, a potem odnosiła do swojej wartowni.
29 Pozostałe dzieje Roboama i wszystko, co uczynił, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy? 30 Między Roboamem a Jeroboamem toczyła się nieustanna wojna. 31 Potem Roboam spoczął przy swoich przodkach i przy swoich przodkach został pochowany w Mieście Dawida. Jego matką była Ammonitka, która miała na imię Naama. Po nim królował jego syn Abijjam.
Prorok Achiasz grozi wygaśnięciem rodu Jeroboama
1 W tym czasie zachorował Abiasz, syn Jeroboama.
2 Rzekł tedy Jeroboam do swojej żony: Wstań i przebierz się, aby nie poznano, że jesteś żoną Jeroboama, a wybierz się do Sylo. Tam oto jest prorok Achiasz, ten sam, który przepowiedział mi, że zostanę królem nad tym ludem.
3 Weź też z sobą dziesięć chlebów, placki i dzban miodu i zajdź do niego. On ci oznajmi, co będzie z chłopcem.
4 I postąpiła tak żona Jeroboama: wyruszyła do Sylo i weszła do domu Achiasza. Lecz Achiasz był już niewidomy, gdyż oślepły jego oczy z powodu starości.
5 Wtedy rzekł Pan do Achiasza: Oto nadchodzi żona Jeroboama, aby dowiedzieć się od ciebie coś o swoim synu, bo zachorował. Powiedz jej tak a tak. Gdy zaś weszła, udała kogoś innego.
6 Zaledwie Achiasz usłyszał odgłos jej kroków, gdy weszła do drzwi, rzekł: Wejdź, żono Jeroboama! Dlaczego to udajesz kogoś innego, gdy zlecono mi dla ciebie przykrą wiadomość.
7 Idź i powiedz Jeroboamowi: Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Wywyższyłem cię spośród ludu, ustanowiłem cię księciem nad moim ludem izraelskim;
8 Odebrałem domowi Dawidowemu władzę królewską i dałem ją tobie, ty jednak nie byłeś takim, jak mój sługa Dawid, który przestrzegał moich przykazań i który naśladował mnie z całego swego serca, aby czynić tylko to, co prawe w moich oczach;
9 Lecz postępowałeś gorzej niż wszyscy twoi poprzednicy, zacząłeś czynić sobie innych bogów, bałwany lane, aby mnie pobudzić do gniewu, mnie zaś odrzuciłeś precz na ubocze.
10 Dlatego oto Ja sprowadzę nieszczęście na dom Jeroboama i wytępię u Jeroboama każdego męskiego potomka, niewolników i wolnych w Izraelu i wymiotę dom Jeroboama, jak się wymiata do cna śmieci, aż wszystko jest wymiecione.
11 Kto u Jeroboama umrze w mieście, tego pożrą psy, a kto umrze w polu, tego rozdziobią ptaki niebieskie, gdyż Pan tak powiedział.
12 Ty zaś wstań i idź do swojego domu; gdy dojdziesz do miasta, dziecię umrze.
13 I będzie je opłakiwał cały Izrael, i pochowają je, gdyż jedynie ono z domu Jeroboama zejdzie do grobu, gdyż jedynie u niego z domu Jeroboama znalazło się coś, co podobało się Panu, Bogu izraelskiemu.
14 Pan zaś ustanowi sobie króla nad Izraelem, który wytępi ród Jeroboama, już teraz, a rychło.
15 I uderzy Pan Izraela tak, że się zachwieje jak trzcina nad wodą, i wykorzeni Izraela z tej urodzajnej ziemi, którą dał ich ojcom, i zapędzi ich aż poza Eufrat, za to że sporządzili sobie Aszery, pobudzając Pana do gniewu.
16 I wyda Izraela z powodu grzechów Jeroboama, które popełnił i którymi przywiódł do grzechu Izraela.
17 Żona Jeroboama powstała i odeszła, i przybyła do Tirsy; a gdy przekraczała próg domu, chłopiec umarł.
18 I pochowali go, i opłakiwał go cały Izrael według słowa Pana, jakie wypowiedział przez swojego sługę Achiasza, proroka.
19 Pozostałe zaś sprawy Jeroboama, jakie prowadził wojny i jak panował, te zapisane są w Księdze Dziejów Królów Izraelskich.
20 Panował zaś Jeroboam dwadzieścia dwa lata, po czym spoczął obok swoich ojców, a władzę królewską po nim objął Nadab, jego syn.
Panowanie Rechabeama
21 Rechabeam zaś, syn Salomona, panował w Judzie. Czterdzieści jeden lat miał Rechabeam, gdy objął władzę królewską, a siedemnaście lat panował w Jeruzalemie, mieście, które wybrał Pan spośród wszystkich plemion izraelskich, aby tam złożyć swoje imię. Matka zaś jego nazywała się Naama, a była Ammonitką.
22 Także Judejczycy czynili to, co jest złe w oczach Pana, i pobudzali go do gniewu swoimi grzechami, które popełniali, bardziej niż to wszystko, co czynili ich ojcowie.
23 Również oni wznosili sobie świątynki na wzgórzach i słupy, i Aszery na każdym wzniesieniu i pod każdym zielonym drzewem.
24 Byli także w tym kraju uprawiający nierząd kultowy. Popełniali więc wszystkie te obrzydliwości narodów, które Pan wygnał przed synami izraelskimi.
25 W piątym roku panowania Rechabeama najechał na Jeruzalem Szyszak, król egipski
26 I zabrał skarby świątyni Pańskiej i skarby domu królewskiego; wszystko to zabrał. Zabrał też wszystkie złote tarcze, które kazał sporządzić Salomon.
27 Wtedy król Rechabeam kazał sporządzić zamiast nich tarcze miedziane i powierzył je dowódcom straży przybocznej, którzy pilnowali wejścia do domu królewskiego.
28 Ilekroć król wchodził do świątyni Pańskiej, brała je straż przyboczna z sobą, po czym znów przynosiła je z powrotem do wartowni straży przybocznej.
29 Pozostałe zaś sprawy Rechabeama i wszystko, czego dokonał, zapisane są w Księdze Dziejów Królów Judzkich.
30 Między Rechabeamem zaś i Jeroboamem toczyła się wojna przez cały czas.
31 I spoczął Rechabeam ze swoimi ojcami, i został pochowany obok swoich ojców w Mieście Dawida. Matka jego nazywała się Naama, a była Ammonitką. Władzę królewską po nim objął Abijjam, jego syn.